Օգյուստ Կարիեր
Կարիեր Օգյուստ (ֆր.՝ Auguste Carrière, օգոստոսի 12, 1838[1][2], Saint-Pierre-le-Vieux - հունվարի 26, 1902[1], Փարիզի 10-րդ շրջան, Փարիզ, Փարիզի շրջան), ֆրանսիացի հայագետ-արևելագետ։
Օգյուստ Կարիեր ֆր.՝ Auguste Carrière | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | օգոստոսի 12, 1838[1][2] Saint-Pierre-le-Vieux |
| Մահացել է | հունվարի 26, 1902[1] (63 տարեկան) Փարիզի 10-րդ շրջան, Փարիզ, Փարիզի շրջան |
| Քաղաքացիություն |  Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | պատմաբան, լեզվաբան, քերական, արևելագետ, աստվածաբան և աստվածաշնչագետ |
| Հաստատություն(ներ) | Բարձրագույն հետազոտությունների գործնական դպրոց և Արևելյան լեզուների և քաղաքակրթությունների ազգային ինստիտուտ |
| Գործունեության ոլորտ | աստվածաբանություն[3], biblical studies?[3], արևելագիտություն[3], հայերեն[3] և Հայ գրականություն[3] |
| Պաշտոն(ներ) | Արևելյան դպրոցների հայոց լեզվի ամբիոն |
| Ալմա մատեր | Ստրասբուրգի համալսարանի բողոքական աստվածաբանության ֆակուլտետ և Ժնևի համալսարան |
| Տիրապետում է լեզուներին | ֆրանսերեն[4][3] |
Կենսագրություն
խմբագրելՍովորել է Ժնևի, Ստրասբուրգի և Գյոթինգենի համալսարաններում։ 1871 թվականից եբրայերեն, քաղդեերեն և ասորերեն է դասավանդել Փարիզի բարձրագույն դպրության ուսումնարանում։ 1873 թվականից վարել է Արևելյան կենդանի լեզուների դպրոցի գրադարանապետի և քարտուղարի պաշտոնը, 1881 թվականից ղեկավարել հայոց լեզվի ամբիոնը։ Հայերենի ուսուցումը դյուրացնելու նպատակով ֆրանսերենի է փոխադրել գերմանացի հայագետ Մ. Լաուերի գրաբարի քերականությունը (1883)։ Հրատարակել է (1886) լատին-հայերեն մի բառացանկ։ Խորացել է հայոց պատմության մեջ, ուսումնասիրել Մովսես Խորենացուն, նրան համարել 8-9-րդ դդ. հեղինակ։ Առավել աչքի ընկնող հետազոտություններից են՝ «Մովսես Խորենացին և նահապետների ազգաբանությունը» (1891), «Նորագույն աղբերք Մովսիսի Խորենացվո» (1893-1894, հայերեն հրատարակություն նույն թվականին), «Աբգարու զրույցը Մովսես Խորենացվո պատմության մեջ» (1895, հայերեն հրատարակություն 1897), «Հեթանոս Հայաստանի ութ մեհյաններն Ագաթանգեղոսի և Մովսես Խորենացվո համեմատ» (1899, հայերեն հրատարակություն նույն թվականին), «Լեոն Ե-ի ընծայյալ վարդն ոսկեղեն» (1899), «Որմզդի և Արհմնի ծնունդը ըստ Թեոդորի Բար-Խունի, Եզնկա և Եղիշեի» (1900)։
Աշխատություններ
խմբագրել- Grammaire arménienne (1883), édition corrigée et augmentée de celle de Max Lauer
- Un ancien glossaire latin-arménien (1886)
- Une version arménienne de l'histoire d'Asséneth (1886)
- La correspondance apocryphe de saint Paul et des Corinthiens, ancienne version latine et traduction du texte arménien (1891)
- Moïse de Khoren et les généalogies patriarcales (1891)
- Nouvelles sources de Moïse de Khoren : Études critiques (1893)
- La légende d'Abgar dans l' Histoire d'Arménie de Moïse de Khoren (1895)
- Les huit sanctuaires de l'Arménie païenne d'après Agathange et Moïse de Khoren, étude critique (1899).
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Գերմանիայի ազգային գրադարանի կատալոգ (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 322)։ 
|