«Յաֆֆայի և Ասկալոնի կոմսություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ պատմական երկիր | Անվանում=Յաֆֆայի և Ասկալոնի կոմսություն <br />Contea di Giaffa e Ascalona<br /> | Նախո...»: |
(Տարբերություն չկա)
|
08:22, 8 փետրվարի 2016-ի տարբերակ
Յաֆֆայի և Ասկալոնի կոմսություն, խաչակիրների պետություն, հանդիսանում էր Երուսաղեմի թագավորության չորս գլխավոր վասալներից մեկը։
| ||||
| ||||
Քարտեզ | ||||
Բյուզանդական կայսրություն
Կիլիկիայի Հայկական Իշխանություն
Սելջուկ-թուրքեր
Եդեսիայի կոմսություն
Անտիոքի դքսություն
Տրիպոլիի կոմսություն
Երուսաղեմի թագավորություն
Ֆաթիմիդ խալիֆայություն | ||||
Ընդհանուր տեղեկանք | ||||
Մայրաքաղաք | Յաֆֆա | |||
Լեզու | Լատիներեն, Հին ֆրանսերեն, Հունարեն, Իտալերեն, Արաբերեն | |||
Կրոն | Քրիստոնեություն, Իսլամ, Ուղղափառ | |||
Իշխանություն | ||||
Պետական կարգ | Միապետություն | |||
Պետության գլուխ | Կոմս (Երուսաղեմի թագավորության վասալ) | |||
Պատմություն | ||||
- Ասկալոնի ճակատամարտ | 1099 թվական օգոստոսի 12 |
Պատմություն
Յաֆֆան դարձել է Գոդֆրուա Բուլյոնցու ամրոցը 1100 թվականին, խաչակրաց առաջին արշավանքի ավարտից հետո, նրա վրա անարդյունք հավակնում էր Դագոբերտ Պիզանցին, Երուսաղեմի առաջին լատինացի հովվապետը։ Մնում էր արքայական սեփականություն, մինչև 1106 թվականին նվիրվում է Հուգո I դը Պյուիզեին։ Երբ 1134 թվականին Հուգո II դը Պյուզիեն խռովություն է բարձրացնում արքա Ֆուլկի դեմ, կոմսությունը բաժանվում է մի քանի փոքրիկ տիրությունների, իսկ Յաֆֆան անցնում է արքայական սեփականության տակ։ Շուտով այն դառնում է Ֆուլկի կրտսեր որդի Ամորի I-ի ժառանգություն։ Երբ 1153 թվականին նրա ավագ որդի Բալդուին III-ը գրավում է Ասկալոնը, նա այն միավորում է իր եղբոր տիրույթներին։
Կոմսությունը անցնում էր արքայական ընտանիքի անդամներին և նրանց ամուսիններին կամ «կերակրման» էր տրվում նրանցից որևէ մեկին և եկամուտ էր բերում ընտանիքի միանգամից մի քանի անդամի։ 1221 թվականին կոմսությունը տրվում է Գոթյե VI դը Բրիանին՝ նրա քեռի, արքա-ամուսին Հովհաննես դը Բրիանի կողմից։ Գոթյեն ամուսնանում է արքա-ամուսին Ամորի II-ի թոռնուհու հետ, ով կոմսությունը ստանում է որպես ժառանգություն իր եղբայր Գի դը Լուզինյանից, նույնպես նախկին արքա-ամուսին։ Մոտ 1250 թվականին կոմսությունը փոխանցվում է Իբելինների դինաստիայի ճյուղին։ 1268 թվականին Բեյբարսի կողմից Յաֆֆայի գրավումով կոմսությունը դառնում է տիտղոսային, անվանական։
Վասալներ
Յաֆֆայի և Ասկալոնի կոմսությունը ուներ մի քանի սեփական վասալներ.
- Ռամլի սենյորիա
- Իբելին սենյորիա
- Միրաբել սենյորիա (չնայած գոյություն ունենալուն, այն միշտ պատկանել է Իբելիններին և չէր տարանջատվում նրանց տիրույթներից)
Յաֆֆայի և Ասկալոնի կոմսեր
- արքայական սեփականություն (1100—1110)
- Հուգո I դը Պյուիզե (1106—1118), Բալդուին II-ի ազգական
- Ալբերտ դը Նամյուր (1118—1123)
- Հուգո II դը Պյուիզե (1122—1134), ընտրվել է խռովությունից հետո
- արքայական սեփականություն (1134—1157)
- Ամորի I (1157—1163), Բալդուին III-ի եղբայր
- արքայական սեփականություն (1163—1176), Ամորիի նախկին կին Ագնես դը Կուրտենեն ստանում էր որոշակի եկամուտ կոմսությունից, այնուհետև այն անցնում է Սիբիլին, կոմսեր էին համարվում նրա ամուսինները
- Վիլհելմ Երկարաթուր և Սիբիլ (1176—1177)
- արքայական սեփականություն (1177—1180)
- Գի դը Լուզինյան և Սիբիլ (1180—1187)
- գրավվել է Սալահ ադ-Դինի կողմից (1187—1192)
- Ժոֆրուա դը Լուզինյան (1192—1193), Գի դը Լուզինյանի եղբայր
- Ամորի II (1193—1197), Գի դը Լուզինյանի եղբայր և արքա-ամուսին
- արքայական սեփականություն (1197—1221)
- Գոթյե IV դը Բրիան (1221—1246), Հովհաննես դը Բրիանի ազգական և Ամորի II-ի թոռնուհու ամուսին
- Ժան Իբելին (1246—1266)
- Ժակ Իբելին (1266—1268, տիտղոսային 1268—1276)
- Գի I Իբելին (1276—1304)
- Հուգո Իբելին (1304—1349)
- Բալիան Իբելին (1349—1352)
- Գի II Իբելին (1352—1353)
- Բալիան Իբելին (1353—1365)
- Ժան Իբելին (1365—1367)
- Մարիա Իբելին (Ռենե Լե Պտիի հետ) (1367-1375)
- Ջեյմս Ֆլորին (1439-1463)
- Խուան Պերես Ֆաբրիս (1463-1473)
- Լուիսլ Պերես Ֆաբրիս (1473-1474)
- Խորխե Կոնտարինի (1474-1510)
- Թոմաս Կոնտարինի (1510-1560)
- Խորխե Պեդրո II Դոմենիկո Կոնտարինի (1560-1578)։ Թուրքերի կողմից Կիպրոսի գրավումից հետո Յաֆֆայի և Ասկալոնի կոմսի տիտղոսը շնորհվում է Վենետիկի Հանրապետության կողմից։
- Թոմաս II Կոնտարինի (1578-1617)
- Հուլիո Կոնտարինի (1617-1630)
- Թոմաս III Կոնտարինի (1630-1675)
- Ֆեդերիկո Կոնտարինի (1675-1684)
- Անջելո Կոնտարինի (1684-1714)
- Խորխե III Կոնտարինի (1714-1756)
- Ալվիզե Կոնտարինի (1756-1783)
- Խորխե Ալվիզե II Կոնտարինի (1783-1810)
- Ալվիզե Կոնտարինի (1810-1817)
- Ալվիզե IV Գասպար Կոնտարինի (1817-?)
Գրականություն
- John L. La Monte, Feudal Monarchy in the Latin Kingdom of Jerusalem, 1100-1291. The Medieval Academy of America, 1932.
- Jonathan Riley-Smith, The Feudal Nobility and the Kingdom of Jerusalem, 1174-1277. The Macmillan Press, 1973.
- Steven Runciman, A History of the Crusades, Vol. II: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East, 1100-1187. Cambridge University Press, 1952.
- Steven Tibble, Monarchy and Lordships in the Latin Kingdom of Jerusalem, 1099-1291. Clarendon Press, 1989.