Սուլիկո Իլյայի Ժղենտի (վրաց.՝ სულიკო ჟღენტი, 22 հունիսի, 1920, Սամեբա - 3 փետրվարի, 2000), վրացի խորհրդային սցենարիստ և դերասան, Վրացական ԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1967), Լենինյան մրցանակի դափնեկիր։

Սուլիկո Ժղենտի
վրաց.՝ სულიკო ჟღენტი
Ծնվել էհունիսի 22, 1920(1920-06-22)
ԾննդավայրՉոխատաուրի շրջան, Վրաստան
Մահացել էփետրվարի 3, 2000(2000-02-03) (79 տարեկան)
ԳերեզմանԴիդուբեի պանթեոն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և Վրաստան
ԿրթությունՄոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ
Մասնագիտությունդերասան և սցենարիստ
Պարգևներ և
մրցանակներ

Կենսագրություն

խմբագրել

Սուլիկո Ժղենտին ծնվել է 1920 թվականի հունիսի 22-ին Վրաստանի Սամեբա քաղաքում։

Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ կամավոր մեկնել է ռազմաճակատ, ծառայել ծովային դեսանտային զորամասում, ծանր վիրավորվել է։ Պարգևատրվել է մարտական մեդալներով։

Սուլիկո Ժղենտին վրացերեն լեզու և գրականություն է դասավանդել դպրոցում, վրացական թերթերում տպագրել է պատմվածքներ ու ակնարկներ։

1954 թվականին ավարտել է Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտի սեցենարական բաժինը (Եվգենի Գաբրիլովիչի և Ի. Վայսֆելդի արվեստանոց)։

Սուլիկո Ժղենտին գրել է նաև գրքեր՝ «Ծովափնյա երեկոներ», «Գայլի ձագերը դեռ կմեծանան», «Տնկիներ», «Քո ձեռքերի ջերմությունը»։

Մահացել է 2000 թվականի փետրվարի 3-ին։ Թաղված է Թբիլիսիի Մթածմինդա պանթեոնում։

Ֆիլմագրություն

խմբագրել

Սցենարիստ

խմբագրել

Դերասան

խմբագրել
  • 1984 – Կիզիչ ամառվա երեք օր

Մրցանակներ և պարգևներ

խմբագրել
  • Վրացական ԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1967)
  • Լենինյան մրցանակի դափնեկիր
  • Մամեդ Աբաշիձեի անվան պետական մրցանակի դափնեկիր
  • Պատվո շքանշանի ասպետ
  • Բաթումի պատվավոր քաղաքացի
  • Լևիցեի (Սլովակիա) պատվավոր քաղաքացի

Արտաքին հղումներ

խմբագրել