Սալվատորե Քվազիմոդո

իտալացի գրող

Սալվատորե Քվազիմոդո (իտալերեն՝ Salvatore Quasimodo, օգոստոսի 20, 1901(1901-08-20)[1][2][3][…], Մոդիկա[4][5][6][…] - հունիսի 14, 1968(1968-06-14)[7][1][2][…], Նեապոլ, Իտալիա[7][4][5][…]), իտալացի գրող, բանաստեղծ, թարգմանիչ։ 1959 թվականի գրականության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր, «նրա քնարական պոեզիայի համար, որը դասական շարժունությամբ արտահայտում է մեր ժամանակների կյանքի ողբերգական դեպքերը»[10]։

Սալվատորե Քվազիմոդո
իտալերեն՝ Salvatore Quasimodo
Salvatore Quasimodo 1959.jpg
Ծնվել էօգոստոսի 20, 1901(1901-08-20)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՄոդիկա[4][5][6][…]
Վախճանվել էհունիսի 14, 1968(1968-06-14)[7][1][2][…] (66 տարեկան)
Վախճանի վայրՆեապոլ, Իտալիա[7][4][5][…]
ԳերեզմանՄիլանի մոնումենտալ գերեզմանատուն
Մասնագիտությունբանաստեղծ, լեզվաբան, գրող, թարգմանիչ, սցենարիստ, համալսարանի դասախոս, լրագրող, գրական քննադատ և քննադատ
Լեզուիտալերեն
ՔաղաքացիությունFlag of Italy (1861–1946).svg Իտալիայի թագավորություն և Flag of Italy (1946–2003).svg Իտալիա
ԿրթությունIst. Tec. Economico A.M. Jaci? (1919)[6]
Գրական ուղղություններhermeticism?
ԱնդամակցությունԱրվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա
ԱշխատավայրՄիլանի կոնսերվատորիա և Հռոմի Սապիենզա համալսարան
Պարգևներ
ԱմուսինBice Donetti?[6] և Maria Cumani Quasimodo?[6]
ԶավակներAlessandro Quasimodo?[6]
Սալվատորե Քվազիմոդո Վիքիդարանում
Commons-logo.svg Salvatore Quasimodo Վիքիպահեստում

ԿենսագրությունԽմբագրել

Քվազիմոդոն ճանաչման է հասել հին հունական պոեզիաների թարգմանությունից հետո, Շեքսպիրից, Ավետարանից և Իոնայից գրքեր, որոնք օգտագործվում են մասոնական օթյակների հավաքույթների անցկացման ժամանակ։ Քվազիմոդոյի ստեղծագործություններում շատ բաներ կապված են դիցաբանական և հոգեբանական մոտիվների հետ։ Քվազիմոդոի պոեզիայում ամեն ինչ հավաքված է մեկ ամբողջության մեջ և հավաքվում է պինդ սոցիալ-բարոյական հիմքում։ Էությամբ լինելով քաղաքակիրթ և բարեկիրթ մարդ՝ միշտ հանդես է եկել որպես հետապնդվող բանաստեղծների և գրողների պաշտպանությամբ[11]։

1922 թվականի մարտի 31-ին Լիկատական «Առնալդո դա Բրեշիա» մասոնական օթևակի անդամ է դարձել[11]։ 1945 թվականին ընդունվել է Իտալական կոմունիստական խմբակցությունում, այցելել է ԽՍՀՄ։

1958 թվականի աշնանը՝ ԽՍՀՄ գնալու ժամանակ, ինֆարկտից ընկել է Մոսկվայի Բոտկինսկի հիվանդանոց։ Երկար վերականգնումից հետո՝ 1959 թվականի գարնանը, վերադարձել է Իտալիա[12]։

ՍտեղծագործություններԽմբագրել

 
Հուշատախտակ տանը, որտեղ ապրել է Սալվատորե Քվազիմոդո
  • Acque e terre (1930)
  • Oboe sommerso (1932)
  • Erato e Apòllìon (1938)
  • Poesie (1938)
  • Ed è subito sera (1942)
  • Con il piede straniero sopra il cuore (1946)
  • Giorno dopo giorno (1947)
  • La vita non è sogno (1949)
  • Il falso e vero verde (1954)
  • La terra impareggiabile (1958)
  • Il poeta e il politico e altri saggi (1960)
  • Dare e avere (1966)

Ստեղծագործությունները հայերենԽմբագրել

  • Սալվատորե Քվազիմոդո. Բանաստեղծություններ, «Գարուն», 1967, № 6:

ԾանոթագրություններԽմբագրել

Արտաքին հղումներԽմբագրել