Շամքոր (քաղաք)
Շամխոր (նաև՝ Աննենֆելդ, Մորուլ, ադրբ.՝ Şəmkir՝ Շամքիր), քաղաք ներկայիս Ադրբեջանի Հանրապետության հյուսիսարևմտյան մասում։ Գտնվում է Թբիլիսի-Եվլախ ավտոմայրուղու վրա, Դոլլյար երկաթուղային կայանից 4 կմ հեռավորության վրա։ Շամխորից դեպի արևելք տեղակայված է Ադրբեջանի օդուժի Դոլլյար ռազմական օդակայանը։
| Քաղաք | |||
|---|---|---|---|
| Շամխոր | |||
| ադրբ.՝ Şəmkir | |||
| |||
| Կոորդինատներ: 40°49′47″ հս․ լ. 46°01′02″ ավ. ե. / 40.82972° հս․. լ. 46.01722° ավ. ե. | |||
| Երկիր |  Ադրբեջան | ||
| Շրջան | Մորուլի | ||
| Հիմնադրված է | 1944 թ. | ||
| Առաջին հիշատակում | 5 դար | ||
| ԲԾՄ | 450±1 մետր | ||
| Պաշտոնական լեզու | Ադրբեջաներեն | ||
| Բնակչություն | 31 100 մարդ (2004) | ||
| Ազգային կազմ | ադրբեջանցիներ | ||
| Կրոնական կազմ | Իսլամ | ||
| Ժամային գոտի | UTC+4, ամառը UTC+5 | ||
| Հեռախոսային կոդ | +994 241 | ||
| Փոստային ինդեքսներ | AZ 5700 | ||
| Պաշտոնական կայք | shamkir.net | ||
| |||
ԲնակչությունԽմբագրել
Ըստ 1989 թվականի համամիութենական մարդահաշվի՝ Շախքորում ապրում էր 27917 մարդ[1], իսկ 2008 թվականին՝ 37773։
ՊատմությունԽմբագրել
Շամքորը հայտնի է 5-րդ դարից։ Պատմականորեն այն գտնվում էր Մեծ Հայքի Ուտիք աշխարհի Գարդման կամ Շակաշեն (ըստ տարբեր տվյալների) գավառների կազմում։ Թեև Շամխորը ի սկզբանե հայաբնակ քաղաք էր (և մնաց այդպիսին մինչև ուշ միջնադար), պատմության ընթացքում այն բազմիցս ասպատակվել է սկյութների, ալանների և այլ լեռնցիների կողմից, որոնց մի մասը բնակություն էր հաստատել քաղաքում կամ հարակից տարածքներում։ Արաբական արշավանքի ժամանակ, 652 թ. Շամխորը գրավեցին արաբները. քաղաքը հայտնվեց Շադդադյանների արաբական տիրապետության ներքո։
1195 թվականին հայ-վրացական միացյալ բանակը՝ Զաքարյաններ և Վահրամյաններ իշխանների հրամանատարության ներքո, ազատագրեց Շամխորը։ Քաղաքը միացվեց Գագի Վահրամյանների (Վահրամյան-Գագեցի) հայոց իշխանությանը։ Շամխորում տեղակայվեց Վահրամյանների իշխանության մաքսատուն-կամուրջը, որը հայտնի է Դրունք Հայոց անվանմամբ։
Շամխորը մնաց Վահրամյանների իշխանության կազմում մինչև թաթար-մոնղոլների 13-րդ դարի ավերիչ արշավանքները Հայքի վրա։ Թաթար-մոնղոլների կոտորածից ու թալանից հետո, Շամխորը կորցրեց իր նախկին փառքը և դարձավ պրովինցիալ ավան։
1826 թվականին տեղի ունեցած Շամխորի ճակատամարտում, որը գլխավորում էր ռուսական բանակի հայազգի գեներալ Վ. Մադաթովը, իրենց խիզախությամբ աչքի են ընկել հայկական աշխարհազորային ջոկատները։