Նեպալերեն
Նեպալերեն, գուրքալի, քասկուրա, նեպալցիների լեզուն։ Պատկանում է հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի հնդարիական ճյուղին։ Նեպալի պետական լեզուն է։ Խոսվում է նաև Հնդկաստանի որոշ շրջաններում։ Խոսողների թիվն ավելի քան 7 մլն է։ Տրոհվում է 4 բարբառի։ Վերլուծական-համադրական կառուցվածք ունեցող լեզու է՝ վերլուծականի գերակշռությամբ։ Գոյականն ունի արական և իգական սեռ, 2 հոլովաձև։ Բայական համակարգում կան համադրական և վերլուծական անդեմ ձևեր, 5 եղանակ։ Նեպալերեն օգտագործում է դևանագարի գրատեսակը։ Առաջին գրավոր հուշարձանը՝ 1337 թվականից։ Գրական լեզուն XI դարի սկզբից զարգանում է կենտրոնական (ստանդարտ) բարբառի հիմքի վրա։
 | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | լեզու, մակրոլեզու և կենդանի լեզու |
| Ենթադաս | Հնդկական լեզուներ |
| Մասն է | պահարի |
| Երկրներ |  Նեպալ,  Հնդկաստան և  Բութան |
| Խոսողների քանակ | 17 000 000 ± 1 000 000 մարդ, 24 131 000 մարդ (2011)[1], 8 680 000 մարդ (2011)[2], 15 451 000 մարդ (2011)[1], 11 826 953 մարդ (2011)[3] և 2 926 168 մարդ (2011)[4] |
| Վերահսկող կազմակերպություն | Նեպալի ակադեմիա |
| Գրերի համակարգ | Դևանագարի |
| IETF | ne |
| ԳՕՍՏ 7.75–97 | неп 485 |
| ISO 639-1 | ne |
| ISO 639-2 | nep |
| ISO 639-3 | nep |
| Nepali language Վիքիպահեստում | |
ԾանոթագրություններԽմբագրել
|
Սա Լեզուների մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 236)։ 
|