Նեպալերեն

Նեպալերեն, գուրքալի, քասկուրա, նեպալցիների լեզուն։ Պատկանում է հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի հնդարիական ճյուղին։ Նեպալի պետական լեզուն է։ Խոսվում է նաև Հնդկաստանի որոշ շրջաններում։ Խոսողների թիվն ավելի քան 7 մլն է։ Տրոհվում է 4 բարբառի։ Վերլուծական-համադրական կառուցվածք ունեցող լեզու է՝ վերլուծականի գերակշռությամբ։ Գոյականն ունի արական և իգական սեռ, 2 հոլովաձև։ Բայական համակարգում կան համադրական և վերլուծական անդեմ ձևեր, 5 եղանակ։ Նեպալերեն օգտագործում է դևանագարի գրատեսակը։ Առաջին գրավոր հուշարձանը՝ 1337 թվականից։ Գրական լեզուն XI դարի սկզբից զարգանում է կենտրոնական (ստանդարտ) բարբառի հիմքի վրա։

Նեպալերեն
Տեսակ	լեզու, մակրոլեզու, կենդանի լեզու և language variety?
Ենթադաս	Հնդկական լեզուներ և ասիական լեզուներ
Մասն է	պահարի
Երկրներ	Նեպալ,  Հնդկաստան և  Բութան
Խոսողների քանակ	15 800 000 մարդ (2019)
Վերահսկող կազմակերպություն	Նեպալի ակադեմիա
Գրերի համակարգ	Դևանագարի
IETF	ne
ԳՕՍՏ 7.75–97	неп 485
ISO 639-1	ne
ISO 639-2	nep
ISO 639-3	nep
Nepali language Վիքիպահեստում

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 236)։