Նատալիա Բոդե
Նատալիա Ֆյոդորովնա Բոդե (ռուս.՝ Ната́лья Фёдоровна Боде́, դեկտեմբերի 30, 1914, Կիև, Ռուսական կայսրություն - հուլիսի 2, 1996, Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային լուսանկարիչ, Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։
| Նատալիա Բոդե | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 30, 1914 |
| Ծննդավայր | Կիև, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | հուլիսի 2, 1996 (81 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | լուսանկարիչ |
| Պարգևներ և մրցանակներ |      և  |
 Natalia Fedorovna Bode Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Նատալիա Բոդեն ծնվել է 1914 թվականի դեկտեմբերի 17-ին (դեկտեմբերի 30) Կիևում՝ տեխնիկական դպրոցի ուսուցիչ Ֆեդոր Ֆեդորովիչ Բոդեի և տարրական դպրոցի ուսուցչուհի Վերա Ալեքսանդրովնա Կուդրիցկայայի ընտանիքում։ 1934 թվականին նա աշխատել է որպես ֆոտոլրագրող ЩКПУ «Կոմունիստ» թերթում։ 1938 թվականին նա տեղափոխվել է Ուկրաինայի ՏԱՍՍ-ի լրատվական։ 1941 թվականին կամավոր աշխատանքի է անցել Հարավ-արևմտյան ճակատի «Կարմիր բանակի» առաջին գծի թերթում և այնտեղ է մնացել մինչև պատերազմի ավարտը։ Նկարահանվել է Հարավ-Արևմտյան, Կենտրոնական, 1-ին Բելառուսական ճակատներում։ Մշտապես տպագրվել է «Правда», «Красная Звезда» կենտրոնական թերթերում, «Огонёк» ամսագրում և արտասահմանյան մամուլում (Խորհրդային տեղեկատվական բյուրոյի միջոցով)։ Նա պատերազմն ավարտել է լեյտենանտի կոչումով։
Պատերազմից հետո՝ 1945 թվականին, «Детиздате»-ն հրատարակել է «Պատերազմի ճանապարհները» լուսանկարների գիրքը, որն արժանացել է մրցանակի։ Մասնակցել է բազմաթիվ համամիութենական և միջազգային լուսանկարչական ցուցահանդեսների։ 1945 թվականից ապրել է Մոսկվայում։ Աշխատել է ուկրաինական «Радянська Культура» թերթում՝ որպես մոսկովյան թղթակից։
Անձնական կյանք խմբագրել
Պատերազմից առաջ Նատալիան ամուսնացել է ֆոտոլրագրող Բորիս Կազյուկի հետ, նրանք ունեցել են մեկ որդի։ Պատերազմի սկսվելուց հետո Բորիս Կազյուկը մեկնել է ռազմաճակատ և շուտով մահացել, որից հետո Նատալիան ծնողների խնամքին է թողել իր փոքրիկ որդուն՝ Սաշային և որպես ֆոտոլրագրող մեկնել ռազմաճակատ։ Ռազմաճակատում նա հանդիպել է իր երկրորդ ամուսնուն՝ բանաստեղծ Եվգենի Դոլմատովսկուն[1], ում հետ ապրել է 15 տարի։ Այս ամուսնությունից ծնվել է նրանց դուստրը Նատալիան[2]։
Մրցանակներ խմբագրել
- Կարմիր աստղի շքանշան (8.8.1943)
- Հայրենական պատերազմի շքանշան (6.4.1985)
- «Խիզախության համար» մեդալ (29.1.1943)
- «Ստալինգրադի պաշտպանության համար» մեդալ
Հիշողություն խմբագրել
1966 թվականին «Մոսֆիլմը» թողարկել է ֆիլմ՝ Լեոնիդ Պերվոմայսկու «Վայրի մեղր» գրքի հիման վրա։ Նատալիա Բոդենը գլխավոր հերոսուհու՝ ռազմական ֆոտոլրագրող Վարվարա Կնյաժիչի նախատիպն է։
2020 թվականին Նատալիա Բոդեի թոռը՝ Վասիլի Կուտինը, Դենիս Բոբկինի հետ, հրատարակել է «Երազ վագրի մոտ» պատմվածքը («Զինվորի երազանքը» եռերգություն), որը պատմում է 1943 թվականի ամռանը Կուրսկի բլրի վրա Նատալիա Բոդեի սխրանքի մասին։ Գրքի ձևավորման մեջ օգտագործվել են Նատալիա Բոդեի հեղինակային ռազմական լուսանկարները։
Որոշ աշխատանքներ խմբագրել
-
«Ճանապարհ դեպի ժողովրդական միլիցիա», 1941 թվական, սեպտեմբեր -
«Զրահահարները Կուրսկի ճակատամարտում»
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Военный корреспондент Наталья Боде. С «Лейкой» через всю войну». 2017 թ․ ապրիլի 27. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 22-ին.
- ↑ «Укротительница «Тигра»». СБ Беларусь сегодня. 2017 թ․ մարտի 17. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 17-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 22-ին.