Նատալիա Ֆյոդորովնա Բոդե (ռուս.՝ Ната́лья Фёдоровна Боде́, դեկտեմբերի 30, 1914(1914-12-30), Կիև, Ռուսական կայսրություն - հուլիսի 2, 1996(1996-07-02), Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային լուսանկարիչ, Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։

Նատալիա Բոդե
Դիմանկար
Ծնվել էդեկտեմբերի 30, 1914(1914-12-30)
ԾննդավայրԿիև, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էհուլիսի 2, 1996(1996-07-02) (81 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունլուսանկարիչ
Պարգևներ և
մրցանակներ
Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան «Խիզախության համար» մեդալ (ԽՍՀՄ) Մեդալ «Ստալինգրադի պաշտպանության համար» «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ և «Բեռլինի գրավման համար» մեդալ
 Natalia Fedorovna Bode Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

խմբագրել

Նատալիա Բոդեն ծնվել է 1914 թվականի դեկտեմբերի 17-ին (դեկտեմբերի 30) Կիևում՝ տեխնիկական դպրոցի ուսուցիչ Ֆեդոր Ֆեդորովիչ Բոդեի և տարրական դպրոցի ուսուցչուհի Վերա Ալեքսանդրովնա Կուդրիցկայայի ընտանիքում։ 1934 թվականին նա աշխատել է որպես ֆոտոլրագրող ЩКПУ «Կոմունիստ» թերթում։ 1938 թվականին նա տեղափոխվել է Ուկրաինայի ՏԱՍՍ-ի լրատվական։ 1941 թվականին կամավոր աշխատանքի է անցել Հարավ-արևմտյան ճակատի «Կարմիր բանակի» առաջին գծի թերթում և այնտեղ է մնացել մինչև պատերազմի ավարտը։ Նկարահանվել է Հարավ-Արևմտյան, Կենտրոնական, 1-ին Բելառուսական ճակատներում։ Մշտապես տպագրվել է «Правда», «Красная Звезда» կենտրոնական թերթերում, «Огонёк» ամսագրում և արտասահմանյան մամուլում (Խորհրդային տեղեկատվական բյուրոյի միջոցով)։ Նա պատերազմն ավարտել է լեյտենանտի կոչումով։

Պատերազմից հետո՝ 1945 թվականին, «Детиздате»-ն հրատարակել է «Պատերազմի ճանապարհները» լուսանկարների գիրքը, որն արժանացել է մրցանակի։ Մասնակցել է բազմաթիվ համամիութենական և միջազգային լուսանկարչական ցուցահանդեսների։ 1945 թվականից ապրել է Մոսկվայում։ Աշխատել է ուկրաինական «Радянська Культура» թերթում՝ որպես մոսկովյան թղթակից։

Անձնական կյանք

խմբագրել

Պատերազմից առաջ Նատալիան ամուսնացել է ֆոտոլրագրող Բորիս Կազյուկի հետ, նրանք ունեցել են մեկ որդի։ Պատերազմի սկսվելուց հետո Բորիս Կազյուկը մեկնել է ռազմաճակատ և շուտով մահացել, որից հետո Նատալիան ծնողների խնամքին է թողել իր փոքրիկ որդուն՝ Սաշային և որպես ֆոտոլրագրող մեկնել ռազմաճակատ։ Ռազմաճակատում նա հանդիպել է իր երկրորդ ամուսնուն՝ բանաստեղծ Եվգենի Դոլմատովսկուն[1], ում հետ ապրել է 15 տարի։ Այս ամուսնությունից ծնվել է նրանց դուստրը Նատալիան[2]։

Մրցանակներ

խմբագրել

Հիշողություն

խմբագրել

1966 թվականին «Մոսֆիլմը» թողարկել է ֆիլմ՝ Լեոնիդ Պերվոմայսկու «Վայրի մեղր» գրքի հիման վրա։ Նատալիա Բոդենը գլխավոր հերոսուհու՝ ռազմական ֆոտոլրագրող Վարվարա Կնյաժիչի նախատիպն է։

2020 թվականին Նատալիա Բոդեի թոռը՝ Վասիլի Կուտինը, Դենիս Բոբկինի հետ, հրատարակել է «Երազ վագրի մոտ» պատմվածքը («Զինվորի երազանքը» եռերգություն), որը պատմում է 1943 թվականի ամռանը Կուրսկի բլրի վրա Նատալիա Բոդեի սխրանքի մասին։ Գրքի ձևավորման մեջ օգտագործվել են Նատալիա Բոդեի հեղինակային ռազմական լուսանկարները։

Որոշ աշխատանքներ

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. «Военный корреспондент Наталья Боде. С «Лейкой» через всю войну». 2017 թ․ ապրիլի 27. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 22-ին.
  2. «Укротительница «Тигра»». СБ Беларусь сегодня. 2017 թ․ մարտի 17. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ մարտի 17-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 22-ին.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել