Կարոլ Անտոնևիչ (լեհ.՝ Karol Antoniewicz, նոյեմբերի 6, 1807(1807-11-06)[1], Nova Skvariava, Գալիցիայի և Լոդոմերիայի թագավորություն, Ավստրիական կայսրություն - նոյեմբերի 14, 1852(1852-11-14)[2][3] կամ նոյեմբերի 13, 1852(1852-11-13)[1], Օբրա, Պլզենի մարզ, Պրուսիայի թագավորություն, Գերմանական միություն), ծագումով հայ լեհական բանաստեղծ, արձակագիր, ճիզվիտների կրոնական միաբանության անդամ։

Կարոլ Անտոնևիչ
լեհ.՝ Karol Antoniewicz
Ծնվել էնոյեմբերի 6, 1807(1807-11-06)[1]
ԾննդավայրNova Skvariava, Գալիցիայի և Լոդոմերիայի թագավորություն, Ավստրիական կայսրություն
Վախճանվել էնոյեմբերի 14, 1852(1852-11-14)[2][3] (45 տարեկան) կամ նոյեմբերի 13, 1852(1852-11-13)[1] (45 տարեկան)
Վախճանի վայրՕբրա, Պլզենի մարզ, Պրուսիայի թագավորություն, Գերմանական միություն
Մասնագիտությունբանաստեղծ և կաթոլիկ քահանա
Լեզուլեհերեն
Քաղաքացիություն Լեհաստան և  Ռուսական կայսրություն
ԿրթությունԼվովի Ի․ Ֆրանկոյի անվան ազգային համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետ (1827)
Изображение автографа
 Karol Antoniewicz Վիքիպահեստում

Սերել է Ֆոն Անտոնովիչ դը Բոլոզ ազնվական ընտանիքից, որոնց նախնիները Եվրոպա են գաղթել Անիից։ Լվովի համալսարանում ստացել է իրավաբանական կրթություն։ 1820-ականներից տպագրվել է Լվովի «Ռոզմաիտոսցի» ամսագրում, 1827 թվականին հրատարակել «Սոնետներ» ժողովածուն։ Մասնակցել է 1830-1831 թվականների լեհական ապստամբությանը։ Ամուսնացած է եղել հայուհի Զոֆիա Նիկորովիչովայի հետ, ունեցել հինգ զավակ, որոնց մահից հետո 1844 թվականին վանական է դարձել և նվիրվել քարոզչությանը։ Գրել է մեծ տարածում գտած հոգևոր երգեր։

Երկեր խմբագրել

Կարոլ Անտոնևիչի ստեղծագործությունները լույս են ընծայվել տարբեր աշխարհիկ և հոգևոր պարբերականներում.

  • Sonety (Lemberg 1828);
  • Bielany, poezya (Lemberg 1829);
  • Stanzen eines nordischen Aschenmannes (Wien 1831);
  • Listki palmowe (Wien 1834);
  • Wspomnienia Mikuliczyna 1833 (Lemberg 1834);
  • Majówka w Orzechówce (1845);
  • Święty Isydor, oracz. Podarek dla szkółek ludu naszego (Leszno 1849);
  • Obrazki z życia ludu wiejskiego dla szkółek wiejskich (Lemberg 1850);
  • Czytania świąteczne dla ludu naszego (zwei Teile, Krakau 1850);
  • Droga krzyżowa. Z rycinami stacyj (Krakau 1850);
  • Pamiątka jubileuszu w roku 1851 (Krakau 1851);
  • Ojcze nasz. Upominek missyjny dla matek i dziatek (Leszno 1852);
  • Nauki i mowy przygodne miane w Krakowie (Krakau 1853);
  • Wspomnienia missyjne z roku 1846 (Posen 1855).

20-րդ դարի վերջին աշխատանքները հրատարակվել են առանձին գրքերով.

  • 1. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Już majowe świecą zorze…, 1990, Gazeta Niedzielna, 1990,
  • 2. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Kwiat nadziei, kwiat miłości…, 1990, Gazeta Niedzielna, 1990,
  • 3. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Majowe kwiecie, 1992, Gazeta Niedzielna, 1992,
  • 4. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Majowe kwiecie, 1994, Gazeta Niedzielna, 1994,
  • 5. wiersz: Antoniewicz Karol Bołoz: Ona czuwać będzie…, 1990, Gazeta Niedzielna, 1990.

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Wurzbach D. C. v. Antoniewicz, Karl Bołoz (գերմ.) // Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich: enthaltend die Lebensskizzen der denkwürdigen Personen, welche seit 1750 in den österreichischen Kronländern geboren wurden oder darin gelebt und gewirkt habenWien: 1856. — Vol. 1. — S. 48.
  2. 2,0 2,1 2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #116315644 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  3. 3,0 3,1 3,2 International Music Score Library Project — 2006.

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Արծվի Բախչինյան, Հայազգի գործիչներ, Ե., 2002, էջ 183։

Գրականություն խմբագրել

  • Słowniki: Polski Słownik Biograficzny; EK; Nowy Korbut; EWoJ.
  • Constantin von Wurzbach: Antoniewicz, Karl Boloz, Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich. Band 1. Verlag L. C. Zamarski, Wien 1856, S. 48 f.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կարոլ Անտոնևիչ» հոդվածին։