Եվա Էգոյան
Եվա Էգոյան (1964, Բրիտանական Կոլումբիա, Կանադա), Տորոնտոյում բնակվող կանադահայ դաշնակահարուհի և արտիստ։
| Եվա Էգոյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1964 |
| Ծննդավայր | Բրիտանական Կոլումբիա, Կանադա |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Կանադա |
| Կրթություն | Վիկտորիայի համալսարան և Տորոնտոյի համալսարան |
| Մասնագիտություն | դաշնակահարուհի և կոմպոզիտոր |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Անդամություն | Կանադայի թագավորական ընկերություն |
| Կայք | eveegoyan.com |
Վաղ կյանք և կրթություն խմբագրել
Էգոյանը ծնվել է Բրիտանական Կոլումբիայի Վիկտորիա քաղաքում[1]։ Նրա ծնողները՝ Շուշանը և Ժոզեֆը, եղել են նկարիչներ։ Նախքան 1962 թվականին Կանադա գաղթելը, նրանք ղեկավարել են Եգիպտոսի Կահիրե քաղաքում գտնվող արվեստի պատկերասրահ-խանութը[1]։ Ամուսինները հատատվել են Վիկտորիայում, որտեղ բացել են տան կահույքի և դիզայնի իրնեց խանութը[1]։
Էգոյանների տանը դաշնամուր չի եղել, սակայն երիտասարդ աղջիկա համար դաշնամուրը եղել է նրա «ապահով, մասնավոր վայրը»[1]։
Էգոյանը դաշնամուրի դասեր է ստացել նախ իրենց տարեց հարևանից, իսկ հետո, երբ 11 տարեկան է եղել, ընդունվել է Վիկտորիայի երաժշտական կոնսերվատորիա։ Կոնսերվատորիան ավարտելուց հետո շարունակել է երաժշտական կրթությունը նախ Բանֆում՝ Դյորդ Շեբեքի հետ, Բեռլինում՝ Ջորջ Սավայի հետ, Լոդնոնում՝ Համիշ Միլնեի հետ և Տորոնտոյի համալսարանում՝ Պատրիցյա Փարրի հետ։ Համալսարանում Էգոյանը 1992 թվականին ստացել է մագիստրոսի աստիճան[1]։
Երաժշտական կարիերա խմբագրել
Էգոյանը մասնագիտանում է նոր դաշնամուրային ստեղծագործություններում։ Կանադացի կոմպոզիտոր Էնն Սաութեմը Էգոյանին նվիրել է իր 1990-2000-ական թվականների մի քանի ստեղծագործությունները, որոնցից են Qualities of Consonance (1998), Figures: Music for Piano and String Orchestra (2001), In Retrospect (2004), and Simple Lines of Enquiry (2008)[2]:
Նրա 12 ձայնասկավառակներում հնչում են այնպիսի կոմպոզիտորների ստեղծագործությունները, ինչպիսիք են Էրիկ Սատին, Էլվին Քուրանը, Մայքլ Ֆինիսը, Ջեյմս Թեննին, Մարտին Արնոլդը, Լինդա Քեթլին Սմիթը և Սաութեմը։ Ամենավերջին «De Puro Amor & En Amor Duro» ալբոմում Էգոյանը ներառել է իսպանագերմանացի կոմպոզիտոր Մարի դե Ալվերի ստեղծագործությունների մեծ մասը[3]։
Էգոյանը 2018 թվականին ձայնագրել է «Solo for Duet» գործը, որը ձայների, պատկերների և չասված պատմության մի խառնուրդ է և մարտահրավեր է նետում դաշնամուրի և դաշնակահարի մասին ավանդական գաղափարներին[4]։ Հաջորդ տարի նա համագործակցել է ռեժիսոր Սու Ռինարդի հետ 72 րոպեանոց «Duet for Solo Piano» դիմանկարային ֆիլմում[5]։
Էգոյանը ներկա պահին նպատակ ունի է իր սեփական ստեղծագործությունները գրել և բեմադրել դրանք ընդլայնված դաշնամուրի վրա, որը նույն ակուստիկ դաշնամուրն է, սակայն նրան կցված է համակարգչային ծրագիր, ինչը օգնում է իջեցնել, բարձրացնել և հագեցնել դաշնամուրի ձայնը[4]։
Էգոյանը արժանացել է բազմաթիվ գովեստների և խրախուսանքների, որոնցից են «Best Classical» (լավագույն դասական) կոչումը The Globe and Mail-ի կողմից (1999) իր առաջին սոլո ձայնասկավառակի թողարկման համար, The New Yorker ամսագրի կողմից «Ten Top» դասական սկավառակը (2009) և The Globe and Mail-ի կողմից «Top Classical Disc of the Year»-ը (2011)[6][7][8]։
2013 թվականին ստացել է «Chalmers Arts Fellowship»-ը։ 2019 թվականին CBC-ն Էգոյանին անվանել է «բոլոր ժամանակների 25 լավագույն կանադացի դասական երաժիտներից» մեկը[9]։ 2019 թվականին Տորոնտոյի Toronto Arts հիմնադրամի կողմից արժանացել է Muriel Sherrin մրցանակին[10]։
Էգոյանը ելույթներ է ունեցել Կանադայում, ԱՄՆ-ում, Ճապոնիայում, Իտալիայի «Transart», Ավստրիայի «Klangspuren», Միացյալ Թագավորության «Huddersfield Festival» և Վանկուվերի «Modulus Festival» երաժշտական փառատոններին[3]։ Նա Կանադայի թագավորական ընկերության անդամ է և CMC դեսպան է նշանակվել Կանադայի երաժշտության կենտրոնի կողմից[11]։ Էգոյանը նաև ընտրվել է Լոնդոնի Երաժշտության թագավորական ակադեմիայի անդամ (ARAM):
Ընտանիք խմբագրել
Էգոյանը ամուսնացել է մեդիա արտիստ Դեյվիդ Ռոքեբիի հետ։ Նրա մեծ եղբայրը՝ Ատոմ Էգոյանը, կինոռեժիսոր է։
Սկավառակագրություն խմբագրել
Սոլո ձայնագրություններ[12].
- (2016) Մարի դե Ալվերի «De Puro Amor and En Amor Duro» դիպտիխը
- (2015) «Thought and Desire» (Earwitness Editions and World Edition)[13]
- (2013), 5 (գլխավոր սկավառակ)[14]
- (2011), RETURNINGS, (գլխավոր սկավառակ)[15]
- (2009), Simple Lines of Enquiry (գլխավոր սկավառակ)[16]
- (2007), Asking (Mode Records, Նյու Յորք)
- (2006), Weave (Earwitness Records)[17]
- (2005), «WU»՝ Ռուդոլֆ Կոմուրուսի կողմից (Candereen Records)
- (2004), «The Art of Touching the Keyboard» (Earwitness Records)[18]
- (2001), «Recoins» (Hidden Corners) (CBC Records)
- (1999), «thethingsinbetween» (Artifact Music)[19]
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Hampson, Sarah.The Keys to Living The Globe and Mail. 2006-04-08. Accessed: 2022-02-08.
- ↑ Ann Southam The Canadian Encyclopedia. Accessed 2022-02-08.
- ↑ 3,0 3,1 Eve Egoyan Music On Main. Accessed 2022-02-08.
- ↑ 4,0 4,1 Eve Egoyan Toronto Arts Foundation. Accessed 2022-02-08.
- ↑ Marc Glassman, "Duet for Solo Piano Review: In Tune with Eve Egoyan". Point of View, March 12, 2021.
- ↑ Ross, Alex. 2009: Ten Exceptional Recordings The New Yorker. 2009-12-03. Accessed: 2022-02-08.
- ↑ Poole, Elissa. Our verdict is in: This was the year's best music The Globe and Mail. 2011-12-26. Accessed: 2022-02-08.
- ↑ Eve Egoyan University of Victoria Music. Accessed 2022-02-08.
- ↑ The 25 best Canadian classical pianists Canadian Broadcasting Corporation. Accessed: 2022-02-08.
- ↑ Eve Egoyan Toronto Arts Foundation. Accessed: 2022-02-08.
- ↑ Eve Egoyan University of Victoria Music. Accessed: 2022-02-08.
- ↑ «Curriculum Vitae». Eve Egoyan. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 6-ին.
- ↑ «Thought and Desire | Canadian Music Centre | Centre de Musique Canadienne». www.musiccentre.ca. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
- ↑ «5 | Canadian Music Centre | Centre de Musique Canadienne». www.musiccentre.ca. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 8-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
- ↑ «Returnings | Canadian Music Centre | Centre de Musique Canadienne». www.musiccentre.ca. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
- ↑ «Simple Lines of Enquiry | Canadian Music Centre | Centre de Musique Canadienne». www.musiccentre.ca. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ սեպտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
- ↑ «Weave | Canadian Music Centre | Centre de Musique Canadienne». www.musiccentre.ca. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
- ↑ «The Art of Touching the Keyboard | Canadian Music Centre | Centre de Musique Canadienne». www.musiccentre.ca. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.
- ↑ «Things in Between | Canadian Music Centre | Centre de Musique Canadienne». www.musiccentre.ca. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 13-ին.(չաշխատող հղում)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Sykes, C. (2000). Dreaming into the work: The interpretive piano art of Eve Egoyan. Musicworks, (77), 11–14.
- This is how a listener plays: New music pianist Eve Egoyan pays attention to every detail, including the silences Արխիվացված 2019-12-24 Wayback Machine [New Music for Piano: Thethingsinbetween]. (1999, October 26). National Post, B1,B3.
- "Eve Egoyan: musical explorer: [Ontario Edition]", Toronto Star (7 March 2002), H05.