Զահլե
Զահլե (արաբ․՝ زحلة), քաղաք Լիբանանում, Բեկաայի մարզի վարչկենտրոնը։ Բնակչությունն ըստ 2013 թվականի տվյալների կազմում է 56 000 մարդ (2006 թվականին այն կազմել է շուրջ 100 000 մարդ)[1]։ Մեծությամբ Լիբանանի երրորդ քաղաքն է, Բեյրութից և Տրիպոլիից հետո։ Բնակչության մեծամասնությունը քրիստոնյաներ են։ Լիբանանի մելկիթյան (հույն կաթոլիկ) եկեղեցու կենտրոնն է։ Զահլեն համարվում է Բեկաայի հովտի զարդը։ Քաղաքը հայտնի է իր մաքուր օդով, առողջարաններով և յուրօրինակ խոհանոցով։
| Քաղաք | ||
|---|---|---|
| Զահլե | ||
| արաբ․՝ زحلة | ||
 Զահլեի տեսարանը | ||
| Երկիր |  Լիբանան | |
| Մուհաֆազա | Բեկաայի մարզ | |
| Շրջան | Զահլեի շրջան | |
| Քաղաքապետ | Ասսադ Զոհայբ | |
| Մակերես | 8 000 000 քառակուսի մետր | |
| ԲԾՄ | 1010 մետր | |
| Բնակչություն | 56 000 մարդ (2013) | |
| Ժամային գոտի | UTC+2, ամառը UTC+3 | |
| Հեռախոսային կոդ | 8 | |
| Փոստային ինդեքսներ | 1801 | |
| ||
Ընդհանուր տեղեկություններԽմբագրել
Զահլեն ընկած է մայրաքաղաք Բեյրութից 55 կմ արևելք։ Այն միակ կաթոլիկադավան քաղաքն է Մերձավոր Արևելքում։ Հայտնի է իր հին եկեղեցիներով, բացօթյա ռեստորաններով, եզակի խոհանոցով և Վադի էլ Արեյիշում գտնվող պաղպաղակի գործարանով։ Բեյրութ ավտոմեքենայով կարելի հասնել 30-50 րոպեի ընթացքում, կախված շարժումից։ Քաղաքի կենտրոնը գտնվում է ծովից 900 մետր բարձրության վրա։
ՊատմությունԽմբագրել
Զահլեն հիմնվել է շուրջ 300 տարի առաջ։ 18-րդ դարի սկզբին երիտասարդ քաղաքը բաժանված էր երեք առանձին թաղամասերի, որոնցից յուրաքանչյուրը ուներ իր կառավարիչը։ 19-րդ դարում քաղաքը կարճ ժամանակում կարողացավ դառնալ շրջանի առաջին անկախ քաղաք-պետությունը, ունենալով սեփական դրոշն ու հիմնը։ 1777 և 1797 թվականներին Զահլեն հրդեհվեց, իսկ 1860 թվականին ոչ միայն հրկիզվեց, այլ նաև կողոպտվեց։ Մուտասարիֆիի կառավարման շրջանում (1861—1914) Զահլեն նորից բարգավաճեց։ Երկաթուղային ճյուղը, որը քաղաքում կառուցվել էր 1885 թվականին, զարգացրեց նրա տնտեսությունը և Զահլեն Բեկաայի ու Սիրիայի հովիտների համար դարձավ ներքին «նավահանգիստ»։ Այն նաև եղել է գյուղատնտեսական կենտրոն։ Քաղաքը համարվում էր առևտրական կենտրոն Բեյրութի ու Դամասկոսի, ինչպես նաև Մոսուլի ու Բաղդադի միջև։ Համարվում է, որ Զահլեն լիբանանյան բանակի օրրանն է։ Երկրի քաղաքական կյանքում քաղաքը հիմա ևս խաղում է կարևոր դեր[2]։
Հայերը ԶահլեումԽմբագրել
Զահլե քաղաքում հայերը հիմնականում հաստատվել են Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին։ 1918 թվականի զինադադարից հետո նրանց մեծ մասը վերադարձել է Կիլիկիա։ Կիլիկիայի հայաթափումից հետո, սակայն, Զահլեում հայերի թիվը կրկին աճել է։ 1927 թվականին այստեղ բնակվել է շուրջ երկու հազար հայ։ Զահլեում իրենց մասնաճյուղերն ունեն ՀԲԸՄ-ն (1927 թվականից), ՀՄՄ-ն (1927 թվականից), ԼՕԽ-ը (1934 թվականից) և ՀՄԸՄ-ն (1927 թվականից)։
ՏնտեսությունԽմբագրել
Զահլեի տնտեսության հիմնական մասը կազմում են մանածագործությունը, սննդի արդյունաբերությունը և գյուղատնտեսությունը։
Քույր քաղաքներԽմբագրել
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ «World Gazetteer: Lebanon, largest cities and towns and statistics of their population»։ Արխիվացված օրիգինալից 2006-03-16-ին։ Վերցված է 2006-03-16
- ↑ mideast.com - This website is for sale! - Mideast Resources and Information
- ↑ Câmara Municipal de Belo Horizonte։ «Lei n° 2.380, de 11 de dezembro de 1974» (պորտուգալերեն)։ Արխիվացված օրիգինալից 2012-08-07-ին։ Վերցված է 2015-09-08
Արտաքին հղումներԽմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 652)։ 
|