Գեորգի Ժուկով
Գեորգի Կոստանտինովիչ Ժուկով (ռուս.՝ Георгий Константинович Жуков, նոյեմբերի 19 (դեկտեմբերի 1), 1896[1][2][3], Ստրելկովկա, Maloyaroslavetsky Uyezd, Կալուժսկայա գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն[5][1][6] - հունիսի 18, 1974[1][2][4][…], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[5][2]), խորհրդային զորավար, Խորհրդային Միության մարշալ (1943 թ.-ից), Խորհրդային Միության քառակի հերոս, Մոնղոլական Ժողովրդական Հանրապետության հերոս (1969 թ.)։
| Գեորգի Ժուկով | |
|---|---|
| ռուս.՝ Георгий Жуков | |
 | |
| նոյեմբերի 19 (դեկտեմբերի 1), 1896[1][2][3] - հունիսի 18, 1974[1][2][4][…] (77 տարեկան) | |
| Ծննդավայր |  Ստրելկովա, Կալուգայի մարզ, Ռուսական կայսրություն |
| Մահվան վայր |  Մոսկվա, ՌԽՍՖՀ, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Կրեմլի պատի պանթեոն |
| Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
| Զորատեսակ | Հեծելազոր և ցամաքային զորքեր |
| Ծառայության տարիներ | 1915–1957 |
| Կոչում | |
| Զորամաս | 1st Ukrainian Front? |
| Հրամանատարն էր | ԽՍՀՄ Զինված ուժեր |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Երկրորդ Համաշխարհային Պատերազմ |
| Կրթություն | Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիա |
| Պարգևներ |
 Սուվորովի առաջին կարգի շքանաշան (2) |
| Ստորագրություն |  |
Մասնակցել է Առաջին համաշխարհային պատերազմին։ Կարմիր բանակում ծառայել է 1918 թվականից։ Ռուսաստանի քաղաքացիական պատերազմում եղել է էսկադրոնի հրամանատար։ Ավարտել է հեծելազորի բարձրագույն հրամկազմի կատարելագործման դասընթացները (1930 թ.), ապա վարել հրամանատարական բարձր պաշտոններ։ 1939 թ.-ին Խալխին-Գոլի մարտերում ղեկավարել է ճապոնացիների ջախջախումը։ 1940 թ.-ից՝ Կիևի հատուկ ռազմական օկրուգի հրամանատար։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Գերմանա-խորհրդային ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) ժամանակ գլխավորել է մի շարք առաջնագծերի (Պահեստային, Լենինգրադյան, Արևմտյան) գործողությունները։ 1942 թվականին նշանակվել է ԽՍՀՄ պաշտպանության ժողկոմի և Գերագույն գլխավոր հրամանատարի տեղակալ։ Իրականացրել է ռազմաճակատների կոորդինացումը՝ Ստալինգրադի ճակատամարտում (1942 թ.), Լենինգրադի շրջափակումը ճեղքելիս (1943 թ.), Կուրսկի ճակատամարտում (1943 թ.)։ Աջափնյա Ուկրաինան ազատագրելիս (1944 թ.) ղեկավարել է Առաջին ուկրաինական ռազմաճակատը։ Միավորել է Առաջին և երկրորդ բելառուսական ռազմաճակատների գործողությունները Բելառուսի ազատագրման ժամանակ։ 1944-1945 թթ.-ին ղեկավարել է Առաջին բելառուսական ռազմաճակատի զորքերը, որոնք Առաջին ուկրաինական և Երկրորդ բելառուսական ռազմաճակատների զորքերի հետ իրականացրին Վիսլա-Օդերի օպերացիան, ապա ջախջախեցին հակառակորդի բեռլինյան խմբավորումը և գրավեցին Բեռլինը։ Գերագույն գլխավոր հրամանատարության հանձնարարությամբ, 1945 թվականի մայիսի 8-ին, Ժուկովն ընդունել է Նացիստական Գերմանիայի կապիտուլյացիան։ Պատերազմից հետո եղել է Գերմանիայի խորհրդային զորախմբերի զորահրամանատար և խորհրդային կառավարչության գլխավոր պետ, 1946-1953 թթ.-ին՝ Օդեսայի և Ուրալի ռազմական օկրուգների հրամանատար, 1953 թ.-ից՝ ԽՍՀՄ պաշտպանության նախարարի 1-ին տեղակալ, իսկ 1955-1957 թթ.-ին՝ նախարար։ 1958 թ.-ից՝ պաշտոնաթող։ Եղել է I-IV գումարումների Գերագույն խորհրդի պատգամավոր[7]։
Երկեր
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Կրուգոսվետ (ռուս.) — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Encyclopædia Britannica
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Историческая энциклопедия Сибири (ռուս.) / под ред. В. А. Ламин — Новосибирск: 2009. — ISBN 5-8402-0230-4
- ↑ 4,0 4,1 4,2 filmportal.de — 2005.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Gueorgui Konstantinovitch Joukov // Encyclopédie Larousse en ligne (ֆր.)
- ↑ 6,0 6,1 Жуков Георгий Константинович // Жуков Георгий Константинович (ռուս.) / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ ՀՍՀ, հատոր 4, էջ 301-302։
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գեորգի Ժուկով» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 301)։ 
|