Բոյ Էդգար (հոլ.՝ Boy Edgar), իսկական անունը՝ Ջորջ Վիլեմ Ֆրեդ Էդգար (հոլ.՝ George Willem Fred Edgar, մարտի 31, 1915(1915-03-31)[1][2], Ամստերդամ, Նիդերլանդներ - ապրիլի 8, 1980(1980-04-08)[1][2], Ամստերդամ, Նիդերլանդներ), հոլանդահայ ջազային դիրիժոր, դաշնակահար և շեփորահար[3]։ Նա նաև դիմադրության անդամ էր, որը հրեա երեխաներին փրկում էր Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ, իսկ պատերազմից հետո բժշկի կոչում է ստացել ցրված սկլերոզի հետաքննության համար[4]։

Բոյ Էդգար
Ի ծնե անունհոլ.՝ George Willem Fred Edgar
Ծնվել էմարտի 31, 1915(1915-03-31)[1][2]
Ամստերդամ, Նիդերլանդներ
Երկիր Նիդերլանդների Թագավորություն
Մահացել էապրիլի 8, 1980(1980-04-08)[1][2] (65 տարեկան)
Ամստերդամ, Նիդերլանդներ
Ժանրերջազ
Մասնագիտությունդիրիժոր, դաշնակահար, փողհար, նյարդաբան, բենդ-լիդեր, Դիմադրության մարտիկ, բժիշկ և երաժիշտ
ԳործիքներՇեփոր
Պարգևներ
 Boy Edgar Վիքիպահեստում

Կյանք և կարիերա խմբագրել

Բոյ Էդգարը մեծացել է Ամստերդամում՝ որպես գաղութային ապրանքների վաճառականի որդի։ Նրա հայրը ծագումով հայ էր, իսկ մայրը հրեա էր Հոլանդական Օստ Ինդիայից։ Սկզբում Էդգարի ընտանիքը լավ էր ապրում։ Մանկության տարիներին Բոյ Էդգարը կարողացել է մի քանի անգամ այցելել Հոլանդական Օստ Ինդիա։ Սակայն 1930-ականների տնտեսական ճգնաժամի ժամանակ Էդգարի ընտանիքի ընկերությունը սնանկացավ։ Նրա հայրը մահացել է 1935 թվականին և ընտանիքը թողել աղքատության մեջ[3]։

Բոյ Էդգարն առաջին անգամ կապ է հաստատել ջազի հետ ավագ դպրոցում։ Թեպետ Էդգարը երաժշտական կրթություն չի ստացել, նա ինքնակրթությամբ սովորել է մշակումներ անել և դաշնամուր ու շեփոր նվագել։ 1932 թվականին նա սկսել է իր բժշկական կրթությունը Ամստերդամի համալսարանում։ Նա շատ է աշխատել ուսման համար վճարելու համար։ 1935 թվականին Բոյ Էդգարը Հաագայի GTB ստուդիայում ձայնագրել է մի շարք երգեր, այդ թվում՝ «In the mood for love»[5]։ 1936 թվականին Բրյուսելում արժանացել է սիրողական մենակատարների մրցանակի, իսկ մեկ տարի անց դարձել Հաագայի «The Moochers» անսամբլի անդամ։ 1939 թվականին նա դարձել է այդ անսամբլի ղեկավարը, և կատարել է այդ պարտականությունները մինչև գերմանացի օկուպանտների կողմից ջազային երաժշտությունն արգելելը։

Պատերազմի ժամանակ (1942 թվականի սեպտեմբերի 30-ին)[3] նա ամուսնացել է Միմոզա Ֆրենկի՝ Էլի Ֆրենկի և Ագնես Բուշնախի հրեա դստեր հետ, և նրանք միասին մասնակցել են ընդհատակյա դիմադրությանը՝ հրեա երեխաներին արտաքսումից փրկելու համար։ Պատերազմի տարիներին բուժզննում է անցել։ Էդգարը նաև երաժշտություն է ստեղծել այն նվագախմբերի համար, որոնց թույլատրվել է ելույթ ունենալ։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո Էդգարը կարճ ժամանակով բանտարկվել է, քանի որ հրաժարվել է Հոլանդական Օստ Ինդիա մեկնել որպես զինվոր։ Պատերազմից հետո առաջին տարիներին նա շարունակել է որպես դաշնակահար հանդես գալ եվրոպական տարբեր երկրներում[3]։

1950 թվականին Էդգարը պաշտպանել է իր թեկնածուական թեզը ցրված սկլերոզի նյարդային համակարգի պրոցեսների վերաբերյալ, մի հիվանդություն, որով այդ ժամանակ արդեն տառապում էր նրա կինը։ Իր գիտական կարիերայի և կնոջ խնամքի վրա ամբողջությամբ կենտրոնանալու համար Էդգարը որոշ ժամանակով դադարել է երաժշտությամբ զբաղվել։ Նրա կինը մահացել է 1958 թվականի դեկտեմբերի 3-ին[3]։ 1960 թվականի հուլիսի 5-ին նա նորից ամուսնացել է Իդա Ջանի Լենգթաթի հետ[3]։

Էդգարն այդ ընթացքում մի քանի ամբողջական ձայնագրություն է արել, արժանացել է Էդիսոնի մրցանակի և միջազգային աստղերի հետ պարբերաբար ելույթ է ունեցել ռադիոյով և հեռուստատեսությամբ։ 1964 թվականին ստացել է Վեսել Իլկենի մրցանակ։ Նրա գեղարվեստական կարիերայի գագաթնակետը եղել է 1960-ական թվականների կեսերին, երբ «Boy's Big Band»-ը ձայնագրել է «LPs Now's the time» (1965) և «Finch Eye» (1966) ալբոմները։ 1966 թվականի հոկտեմբերին Էդգարը մեկնել է ԱՄՆ՝ դասավանդելու մի շարք համալսարաններում և հետագա հետազոտություններ կատարելու։ Նա ԱՄՆ-ում մնացել է երեք տարի և վերադարձել 1969 թվականին։

Վերադառնալով Նիդերլանդներ՝ նա դարձել է բժիշկ Դույվենդրեխտում և Բեյլմերմերում, բայց Էդգարն այլևս պատշաճ կերպով չէր կարողանում համատեղել բժշկի և ջազմենի աշխատանքը։ Նրա «Boy's Big Band» նվագախումբը, որն արդեն փլուզվել էր նրա բացակայության ընթացքում, վերջնականապես լուծարվեց 1971 թվականին[3]։ 1970-ական թվականներին Էդգարը ղեկավարում էր «Boy Edgar Sound» խումբը։

1971 թվականի հունիսի 28-ին Էդգարը բաժանվեց Իդա Ջանի Լենգթաթից։ Նրանք կրկին ամուսնացան 1973 թվականի հուլիսի 11-ին։

Ջազային երգչուհի Ջերի վան դեր Կլեյը որոշ ժամանակ եղել է նրա կյանքի ընկերը, ինչպես նաև երգել է Էդգարի ջազային նվագախմբում[3]։

1979 թվականի վերջին Էդգարը թողել է ընդհանուր պրակտիկայի բժշկի աշխատանքը։ Կարճ ժամանակ անց նա մահացել է 65 տարեկան հասակում։ Որպես հարգանքի տուրք, Վեսել Իլկենի մրցանակը, որը նա շահել էր 1964 թվականին, 1980 թվականին վերանվանվեց Բոյ Էդգարի մրցանակ։ 1992 թվականից այն կոչվում է VPRO/Boy Edgar Award: Այս մրցանակը կարելի է համարել ամենագլխավորը հոլանդական ջազային աշխարհում։

2018 թվականին Բոյ Էդգարը հետմահու պարգևատրվել է Յադ Վաշեմի կողմից Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ հրեաներին ցուցաբերած օգնության համար[4]։

Սկավառակագրություն խմբագրել

  • 1965 – Now's The Time – LP Artone MGOS 9463
  • 1966 – Finch Eye – LP Artone MDS S 3001
  • 1969 – Various – The Dutch Jazz Scene (Compilatie) Track A1 – A5 – 7-LP Radio Nederland 109 917/923
  • 1971 – Boy's Big Band – The Best Of Boy's Big Band – Compilation LP CBS S 52888
  • 1973 – Live in Shaffy – LP White Elephant PE 888.017
  • 1975 – Gerry van der Klei – Multifaced Gerry – LP Poker PO 13002
  • 1978 – Various – Date with the Dutch – 7 × Vinyl 10" Track N1 en N2 – Radio Nederland 109 766/772 Z
  • 1979 – Music Was His Mistress, An Hommage To Edward Kennedy Ellington – LP BV Haast Records BVHAAST 022
  • 1999 – Now's The Time! + Finch Eye – BV Haast Records CD 9901
  • 2014 – De geniale chaos van Boy Edgar – 678 Records SSECD-002
  • 2015 – Return Live Recordings 1965–1966 – CD Nederlands Jazz Archief NJA 1501

Գրականություն խմբագրել

  • Marie-Claire Melzer & Marieke Klomp Boy Edgar. het dubbelleven van een alleskunner, 2015, Uitgeverij Cossee,9789059365889

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Biografisch Portaal — 2009.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 The Righteous Among the Nations Database
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Huygens ING – Amsterdam. Bronvermelding: Lex Lammen, 'Edgar, George Willem Fred (1915–1980)', in Biografisch Woordenboek van Nederland. URL:http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn4/edgar [12-11-2013]
  4. 4,0 4,1 Boy Edgar receives posthumous award Yad Vashem, Het Parool, 9 April 2018
  5. Haagsch gemeentearchief zoekterm GTB geluidsstudio: Auteur: Dorsser, Kees van; Dil, Cor; Pfeiffer, 'King'; Helweg, Tonny; Kuypers, John; Kievits, Jan; Oven, Harry van; Knap, Max; Robbers, Vic; Ruyssevelt, Max van; Edgar, Boy. Jaar publicatie: 1935 Trefwoorden: GTB (geluidsstudio) (1929–1945)

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բոյ Էդգար» հոդվածին։