Ֆրանսուա Ժերար
Բարոն Ֆրանսուա Պասկալ Սիմոն Ժերար (ֆր.՝ François Pascal Simon, Baron Gérard, մայիսի 4, 1770[1][2][3][…], Հռոմ, Պապական մարզ - հունվարի 11, 1837[1][2][3][…], Փարիզ, Ֆրանսիա), ամպիր ոճի ֆրանսիացի նկարիչ, նապոլենական պալատի առաջատար դիմանկարիչ, նորաձև սալոնի սեփականատեր։
Ֆրանսուա Ժերար ֆր.՝ François Gérard | |
|---|---|
,_later_Baron_G%C3%A9rard_MET_DP327712.jpg) | |
| Ծնվել է | մայիսի 4, 1770[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Հռոմ, Պապական մարզ |
| Վախճանվել է | հունվարի 11, 1837[1][2][3][…] (66 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Փարիզ, Ֆրանսիա |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Կրթություն | Փարիզի Գեղեցիկ արվեստների ազգային բարձրագույն դպրոց |
| Մասնագիտություն | նկարիչ, քաղաքական գործիչ, ուսուցիչ, դիմանկարիչ, նկարազարդող և վիզուալ արտիստ |
| Ժանր | պատմական գեղանկարչություն |
| Թեմաներ | դիմանկար և Կերպարվեստ[4] |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Աուստերլիցի ճակատամարտը, դեկտեմբերի 2, 1805, Entrée d'Henri IV à Paris, 22 mars 1594?, Անուրն ու Փսիխեան, Կայսր Նապոլեոն I-ի դիմանկարը և Նեապոլի Մարի Քերոլայն Ֆերդինանդ Լուիզի դիմանկարը |
| Ուսուցիչ | Օգյուստեն Պաժու, Ժակ Լուի Դավիդ և Nicolas-Guy Brenet? |
| Աշակերտներ | Շառլ Շտեյբեն և Ջոզեֆ Կառլ Շտիլեր |
| Պաշտոն | պալատական նկարիչ |
| Անդամակցություն | Գերմանիայի հնագիտական ինստիտուտ, Նիդերլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա և Գեղեցիկ արվեստների ակադեմիա |
| Հայր | Ժան Սիմոն Ժերար |
 François Gérard Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
խմբագրելՖրանսուա Ժերարը ծնվել է 1770 թվականին Հռոմում, Ջ. Ս. Ժերարի և Քլերիա Մատիեի ընտանիքում[5]։ Քանդակագործություն է ուսանել Օգյուստեն Պաժուի մետ, սակայն ավելի շատ տիրապետել է նկարչությանը, քան քանդակագործությանը և դարձել է Ժակ Լուի Դավիդի օգնականը։ 1793 թվականին, Դավիթի առաջարկությամբ նշանակվել է հեղափոխական տրիբունալի անդամ։ Հետագայում հեշտությամբ փոխել է քաղաքական հովանավորներին, որոնք հիացած էին նրա մարդամոտությամբ և քաղաքավարությամբ։
Ժերարի առաջին նկարները, որոնք արժանացան կլասիցիզմը գնահատողների ուշադրությանը, մանրանկարիչ Ժան-Բատիստ Իզաբեի դիմանկարն (1795) էր, «Բելիսարիոսը» (1795) և «Ամուրի և Փսիխեայի առաջին համբույրը» (1798)։ Առաջին կայսրության օրոք Ժերարը ստացել է բարոնի կոչում և լավ հեղինակություն է ունեցել, որը, սակայն, զգալիորեն մարել է կյանքի ընթացքում։ Սկսելով Ժոզեֆին դը Բոհարնեի լուվրյան դիմանկարից (1799), Ժերարը ստեղծել է առաջին կայսրության և Բուրբունների իշխանության վերականգնման գործիչների նկարների մեծ պատկերասրահ։ Փառավորել է Նապոլեոնի ռազմական սխրանքները, ստեղծել մարտական ժանրի լայնածավալ նկարներ։ Կառլ X-ի գահակալության օրոք ակադեմիական պաճուճազարդ կոմպոզիցիաներով պատկերազարդել է Պանթեոնի առաստաղը։
Որպես կլասիցիզմի վարպետ՝ գնացել է իր ուսուցիչ Դավիթի հետքերով։ Նրա կտավները ստեղծվել են մանրակրկիտ կերպով, մշակված, ձևավորված քանդակագործի ճշգրտությամբ, նվազագույն զգացմունքներով։ Նրա դիմանկարներն ավելի պերճաշուք են, քան Դավթի դիմանկարները, շատերը ներկայացնում են 19-րդ դարի սկզբի սալոնային սրահի իդեալը։
Պատկերասրահ
խմբագրել-
Ժան Բատիստ Իզաբեի դստեր հետ դիմանկարը -
Տիկին Ռեկամեի դիմանկարը -
Ժոզեֆին դը Բոհարնեի դիմանկարը -
Ամուրի և Փսիխեան
.jpg)
_-_mus%C3%A9e_Carnavalet.jpg)
Գրականություն
խմբագրել- Жерар, Франсуа-Паскаль-Симон // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). - СПб., 1890-1907.
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 François-Pascal-Simon (Baron) Gérard (նիդերլ.)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 François Pascal Simon Gérard // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2017. — ISBN 978-0-19-977378-7 — doi:10.1093/BENZ/9780199773787.ARTICLE.B00072587
- ↑ Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ Henri Gérard 1888
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆրանսուա Ժերար» հոդվածին։ |