Օլեկսա Գուրեև
Օլեկսա Գուրեև (ուկրաիներեն՝ Гуреїв Олексій Іванович, հոկտեմբերի 12 (25), 1913, Ինգուլեց, Kherson Uyezd, Խերսոնի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - մարտի 5, 1999, Կիև, Ուկրաինա), ուկրաինացի գրող։
Օլեկսա Գուրեև | |
---|---|
Ծնվել է | 1913 հոկտեմբերի 25 |
Ծննդավայր | Դնեպրոպետրովսկի մարզ, Կրիվոյ Ռոգ |
Վախճանվել է | մարտի 5, 1999 (85 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Կիև, Ուկրաինա |
Գրական անուն | Олекса Гуреев |
Մասնագիտություն | գրող և բանաստեղծ |
Ազգություն | ուկրաինացի |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Կրթություն | Կիևի Մաքսիմ Գորկու անվան մանկավարժական ինստիտուտ |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
Պարգևներ |
Կենսագրություն
խմբագրելՕլեկսա Գուրեևը ծնվել է 1913 թվականին Դնեպրոպետրովսկի մարզի Կրիվոյ Ռոգ քաղաքում, քարտաշ-բանվորի ընտանիքում։ Ավարտել է Կիևի Մաքսիմ Գորկու անվան մանկավարժական ինստիտուտը։ Հայրենական պատերազմի տարիներին աշխատել է Տարաս Շևչենկոյի անվան ռադիոկայանում որպես պարտիզանական լուրերի խմբագիր։ Եղել է ԽՄԿԿ անդամ[1]։
Ստեղծագործություններ
խմբագրելԳուրեևը շուրջ տասը վեպերի, վիպակների հեղինակ է։
Վեպեր
- «Մեր երիտասարդությունը», 1949
- «Կյանքը ընթանում է», 1954
- «Ընկերները չեն դավաճանում», 1959
- «Օրը և ողջ կյանքը», 1963
Վիպակներ
- «Դաշնամուրն ու հերձադանակը»
- «Աշնանային ծաղիկներ», 1966
- «Ստեղծագործություն», 1968
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Ուկրաինական պատմվածքներ, «Սովետական գրող» հրատարակչություն, Երևան, 1977
Արտաքին հղումներ
խմբագրել