Փիլիպպոս Սյունի
հայոց մարզպան
Փիլիպպոս Սյունի (6-րդ դար - ոչ վաղ քան 581), հայ նախարար Մարզպանական Հայաստանում, Հայոց մարզպան (574-576) և Սյունյաց աշխարհի տանուտեր (565-581), Գրիգոր Սյունու կրտսեր որդին, Արտաշիր Սյունու եղբայրը, Սյունիների նախարարական տոհմից[1][2][3][4]։
Փիլիպպոս Սյունի | ||
Սյունիք աշխարհը | ||
| ||
---|---|---|
565 - 581 | ||
Նախորդող | Գրիգոր Սյունի | |
Հաջորդող | Արտաշիր Սյունի | |
| ||
574 - 576 (581) | ||
Նախորդող | Գողոն Միհրան | |
Հաջորդող | Տամ Խոսրով | |
Մասնագիտություն՝ | զորավար | |
Ծննդյան օր | 6-րդ դար | |
Վախճանի օր | ոչ վաղ քան 581 | |
Դինաստիա | Սյունիներ | |
Քաղաքացիություն | Հայկական մարզպանություն | |
Հայր | Գրիգոր Սյունի |
Կենսագրություն
խմբագրել574 թվականին պարսկական զորքով Հայկական մարզպանություն է արշավում Փիլիպպոս Սյունին։ Նա, Դվին քաղաքի մոտ տեղի ունեցած ճակատամարտում և Խաղամախի դաշտում տեղի ունեցած ճակատամարտում, ապա Վանանդ գավառի Ոթմուս գյուղի մոտ տեղի ունեցած ճակատամարտում պարտություն է կրում Վարդան Մամիկոնյանից, սակայն 7 տարի շարունակում է մնալ է Հայաստանում, ապա հեռանում է[1][3][4]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 «Հայոց անձնանունների բառարան», Հրաչյա Աճառյան, Երևան, 1942, Հատոր 5, Ցուցակ 1, Էջ 201․
- ↑ «Սյունյաց իշխանական տունը 6-7-րդ դարերում», Ժիրայր Միրումյան, Երևան, 2017.
- ↑ 3,0 3,1 «Հայ Ժողովրդի պատմություն», Հատոր Բ, Երևան, 1984, հատոր 2, էջ 260․
- ↑ 4,0 4,1 «Սեբեոս. Պատմություն», թարգմ.՝ Գուրգեն Խաչատրյան, Վանո Եղիազարյան, Երևան, 2005, էջ 55.