Ցյուրիխի պատկերասրահ
Ցյուրիխի պատկերասրահ[2][3][4] (գերմ.՝ Kunsthalle Zürich, Ցյուրիխի կունստհալլե), ժամանակակից արվեստի պատկերասրահ Շվեյցարիայի Ցյուրիխ քաղաքում։ Հիմնադրվել է 1985 թվականին և սկսել է ակտիվ ցուցահանդեսային գործունեություն իրականացնել 1989 թվականի աշնանից՝ տնօրեն և համադրող Բերնհարդ Բյուրգիի գլխավորությամբ։ 1996 թվականի մայիսից այն տեղակայվել է նախկին «Löwenbräu Zürich» գարեջրի գործարանի վերակառուցված շինություններում, որտեղ անցկացվում են ժամանակակից արվեստին նվիրված ժամանակավոր ցուցահանդեսներ և կրթական միջոցառումներ։
Ցյուրիխի պատկերասրահ | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | արվեստի պատկերասրահ, պատկերասրահ և հիշողությանն առնչվող հաստատություն |
| Երկիր |  Շվեյցարիա[1] |
| Տեղագրություն | Ցյուրիխ[1] |
| Հասցե | Limmatstrasse 270[1]8005[1] |
| Հիմնադրվել է | 1985 |
| Տնօրեն | Daniel Baumann? |
| Կայք | kunsthallezurich.ch |
 | |
 | |
Պատմություն և նկարագիր խմբագրել
1985 թվականին Ցյուրիխում թանգարանի հիմնադրելուց հետո 1986 թվականից ի վեր Բյուրգին հազվադեպ էր զբաղվում ցուցահանդեսային գործունեությամբ։ 1849 թվականին Բրեսլաուում հիմնադրված «Schoeller'sche Kammgarnspinnerei» ընկերության նախկին գործարանի` Լիմմատում գտնվող «Schoeller-Areal» համալիրի տարածք տեղափոխվելուց հետո, պատկերասրահը սկսեց պարբերաբար ցուցադրել ժամանակակից արվեստի գործեր։ 1988 թվականին վերջնականապես դադարեցվեց արդյունաբերական արտադրությունը, իսկ 1989 թվականի աշնանը թանգարանը տնօրեն և համադրող Բերնհարդ Մենդես Բյուրգիի գլխավորությամբ (ծն. 1953) բացեց իր առաջին լիարժեք ցուցահանդեսը։
1996 թվականի մայիսից Ցյուրիխի պատկերասրահը գտնվում է իր ներկայիս տեղում՝ նախկին «Löwenbräu Zürich» գարեջրի գործարանի վերակառուցված տարածքում, որը վերանախագծվել է ցուցահանդեսների կազմակերպման նպատակով` ճարտարապետներ Կարրերի և Ֆուրիմանի կողմից (այժմ՝ «Andreas Fuhrimann Gabrielle Hächler Architekten, AFGH» բյուրո)։ Ժամանակակից արվեստի Միգրոս (Migros Museum für Gegenwartskunst) թանգարանի և հինգ այլ մասնավոր պատկերասրահների հետ միասին, այդ թվում` Hauser & Wirth պատկերասրահը, թանգարանը դարձել է ժամանակակից արվեստին նվիրված քաղաքի կենտրոնի մի մասը։
Ցյուրիխի պատկերասրահը մասնագիտացված է միջազգային ժամանակակից արվեստի բնագավառում՝ լայն լսարանին ներկայանալով ցուցահանդեսների, դասախոսությունների, էքսկուրսիաների, արվեստի շրջայցերի և կինոնկարների միջոցով։ Հրապարակելով ուղեկցող կատալոգներ` այն ձգտում է խորացնել այցելուների տեղեկացվածությունը ինչպես անհատ նկարիչների, այնպես էլ գեղարվեստական թեմաների վերաբերյալ։ Ներկայացնում է ինչպես հայտնի հեղինակների, այնպես էլ սկսնակ նկարիչների։ Մի շարք ցուցահանդեսներ կազմակերպվել են համագործակցելով միջազգային գործընկերների հետ, ինչպիսիք են «Frankfurter Kunstverein»-ն (2005), Քյոլնի Լյուդվիգ թանգարանը (2006), Նյու Յորքի Ամերիկյան արվեստի Ուիթնի թանգարանը (2006), «Kunstverein München»-ը (2006) և Չիկագոյի արվեստի ինստիտուտը (2007)։ 2001 թվականից մինչև 2014 թվականի հոկտեմբեր ընկած ժամանակահատվածում Ցյուրիխի պատկերասրահի տնօրենն ու համադրողն է եղել Բեատրիքս Ռուֆը (Beatrix Ruf, ծնվ. 1960)[5]:
2004 թվականին պատկերասրահում տեղի է ունեցել անգլիացի նկարիչ Սառա Լուկասի առաջին հետահայաց ցուցահանդեսը, որը հետագայում ցուցադրվեց Համբուրգում և Լիվերպուլում։ 2006 թվականին տեղի ունեցավ Լաուրա Օուենսսի ստեղծագործությունների ցուցահանդեսը (ծնվ. 1970), որն այնուհետև ցուցադրվեց Լոնդոնում, Հանովերում և Մաաստրիխտում։ 2007 թվականին պատկերասրահում կազմակերպվել է ամերիկացի նկարիչ Նիկոլ Այզենմանի (ծնվ. 1965) Եվրոպական առաջին ցուցահանդեսը, որն այնուհետև անցկացվեց Փարիզում, մեկ տարի անց տեղի ունեցավ նկարիչ և քանդակագործ Լիամ Գիլիկի հետահայաց ցուցահանդեսը։
COVID-19 համավարակի պատճառով Գիլբերտի և Ջորջի ցուցադրությունը վաղ է փակվել[6]։
Տարեկան թանգարան են այցելում շուրջ 22000 մարդ։ Թանգարանն ընդգրկվել է աշխարհի 100 ամենակարևոր ցուցահանդեսային վայրերի ցանկի մեջ`ըստ «Capital» ամսագրի։ Պատկերասրահի հովանավորն է համարվում «Ցյուրիխի թանգարան ասոցիացիան» (Verein Kunsthalle Zürich) , որը հիմնադրվել է 1985 թվականին։ 2008 թվականի տվյալներով այն ուներ 880 անդամ և 180 կորպորատիվ հովանավոր, այդ թվում` դեղագործական «Roche Holding» հոլդինգը։ Քաղաքացիների ֆինանսական մասնակցությունը խրախուսվում է` նրանց տալով մեկ տարվա շվեյցարական արվեստի մի շարք պատկերասրահների և թանգարանների անվճար մուտքի թույլտվություն։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Swiss GLAM Inventory, 16 September 2016 — 2016.
- ↑ «Кунстхалле Цюрих» (ռուսերեն). Schweiz Tourismus / Швейцарский туризм. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 4-ին.
- ↑ Владимир Свирин The Art Newspaper Russia. — 2016. — Т. 4. — 72 с. — ISBN 9785040074884
- ↑ КоммерсантЪ Weekend / Редакция журнала КоммерсантЪ Weekend. — 2014-07-27. — С. 28. — 64 с. — ISBN 9785457706408
- ↑ Daniel Baumann Replaces Beatrix Ruf at Kunsthalle Zürich
- ↑ Gilbert & George-Retrospektive in der Kunsthalle Zürich
Գրականություն խմբագրել
- Mark Gordon Contemporary Europe Art Guide. — Distributed Art Pub Incorporated, 2009. — С. 257. — 372 с. — ISBN 9783775723367
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- «Kunsthalle Zürich». museums.ch (անգլերեն). Swiss Museums Association; ICOM Switzerland. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ օգոստոսի 4-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 4-ին.