Վլադիմիր Գորդլևսկի
Վլադիմիր Ալեքսանդրի Գորդլևսկի (ռուս.՝ Владимир Александрович Гордлевский, (սեպտեմբերի 25 (հոկտեմբերի 7), 1876, Սվեաբորգ, Ֆինլանդիայի մեծ իշխանություն, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 10, 1956[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1]), ռուս արևելագետ, ակադեմիկոս։
Վլադիմիր Գորդլևսկի Владимир Гордлевский | |
|---|---|
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 25 (հոկտեմբերի 7), 1876 Սվեաբորգ, Ֆինլանդիայի մեծ իշխանություն, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | սեպտեմբերի 10, 1956[1] (79 տարեկան) Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1] |
| Գերեզման | Նովոդեվիչյան գերեզմանոց |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն, .svg){kind=small} Խորհրդային Ռուսաստան և  ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | արևելագետ, թուրքագետ և համալսարանի դասախոս |
| Հաստատություն(ներ) | Մոսկվայի պետական համալսարան |
| Գործունեության ոլորտ | արևելագիտություն և թյուրքագիտություն |
| Անդամակցություն | ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա |
| Ալմա մատեր | Լազարյան ճեմարան (1899) և Մոսկվայի համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետ (1904) |
| Կոչում | ԽՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս և պրոֆեսոր |
| Գիտական աստիճան | բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1934) |
| Տիրապետում է լեզուներին | ռուսերեն և թուրքերեն |
| Պարգևներ |   և  |
Հիմնական աշխատությունները վերաբերում են թուրքական գրականությանը, լեզվի պատմությանը, ազգագրությանը, Թուրքիայի պատմությանը։ «Այնտեղ, ուր հնում ապրել են հայերը» հոդվածում բազմաթիվ փաստերով ցույց է տվել հայերի մեծ դերը Օսմանյան կայսրության տնտեսական ե մշակութային կյանքում, մերկացրել թուրքական կառավարող շրջաններին՝ իբրև հայերի ցեղասպանության կազմակերպիչների։ 1917 թ.-ին եղել է Արևմտյան Հայաստանում։ Նույն տարում հրատարակել է «Հայերը և պատերազմը» հոդվածը, որտեղ նկարագրել է հայերի կոտորածները Մուշում, Բաղեշում, ցույց տվել, որ հայ ժողովրդի ցեղասպանության մեջ մեղավոր են ոչ միայն թուրքերը, այլև նրանց դաշնակից Գերմանիան։
Գորդլևսկին վստահություն է հայտնել, որ հայ ժողովուրդը իր մեջ ուժ կգտնի հաղթահարելու ահավոր ողբերգությունը.
|
Հարյուր հազարավոր անմեղ հայեր Թուրքիայում դարձան գազանությունների զոհ։ Մեծագույն արիությամբ մահվան էին գնում Հայաստանի որդիները, նրանք գիտեին, որ մահվան միջով հայ ժողովուրդը կվերակոչվի կյանքի, լավագույն կյանքի։ Եվ կապրի Հայաստանը։ | 
|
Գրականություն խմբագրել
- Ալեքսանդր Սաֆարյան, Ռուբեն Մելքոնյան, Ակադեմիկոս Վ. Գորդլևսկին՝ Օսմանյան կայսրությունում բռնի իսլամացման մասին, Թյուրքագիտական և օսմանագիտական հետազոտություններ, VI, Երևան, 2009, էջ 298-305[2]։
- Գուրգեն Մելիքյան, Ալեքսանդր Սաֆարյան, Ակադեմիկոս Վլադիմիր Գորդլևսկին՝ հայագիտական հիմնահարցերի մասին, Արևելագիտության հարցեր (գիտական հոդվածների ժողովածու), VII, ԵՊՀ հրատ., Երևան, 2012, էջ 148-165[3]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Гордлевский Владимир Александрович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ http://serials.flib.sci.am/openreader/turq_osm_het_6/book/Binder1.pdf
- ↑ http://www.armin.am/images/menus/1718/Meliqyan_Safaryan.pdf
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբանական տարբերակը վերցված է «Հայկական հարց» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|
| Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 165)։
|