Վիքիպեդիա

Վիկտոր Օտիև

Վիկտոր Ալեքսանդրովիչ Օտիև (ռուս.՝ Виктор Александрович Отиев, փետրվարի 24, 1935(1935-02-24), Վլադիկավկազ, Հյուսիսկովկասյան երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հունիսի 7, 1999(1999-06-07), Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան), խորհրդային և ռուս գեղանկարիչ, Սանկտ Պետերբուրգի նկարիչների միության անդամ (մինչև 1992 թվականը՝ ՌԽՖՍՀ նկարիչների միության Լենինգրադի կազմակերպության)[1], բնանկարիչ, անիմալիստ։

Վիկտոր Օտիև
Ծնվել էփետրվարի 24, 1935(1935-02-24)
ԾննդավայրՎլադիկավկազ, Հյուսիսկովկասյան երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել էհունիսի 7, 1999(1999-06-07) (64 տարեկան)
Մահվան վայրՍանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
ԿրթությունԻ. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտ
Մասնագիտություննկարիչ
Ոճռեալիզմ
Ժանրբնանկար
Թեմաներգեղանկարչություն
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ նկարիչների միություն
 Victor Otiev Վիքիպահեստում

Կենսագրություն Խմբագրել

Վիկտոր Ալեքսանդրովիչ Օտիևը ծնվել է 1935 թվականի փետրվարի 24-ին Հյուսիսային Օսիայում գտնվող Օրջոնիկիձե քաղաքում (Վլադիկավկազ)։

1961 թվականին Օտիևը ավարտել է Ի. Ե. Ռեպինի անվան գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ինստիտուտը Վիկտոր Օրեշնիկովի արվեստանոցում։ Սովորել է Բորիս Ուգարովի, Նիկիտա Մեդովիկովի, Վլադիսլավ Անիսովիչի մոտ։ Մասնակցել է ցուցահանդեսներին 1950 թվականից։ Նկարել է ժանրային կոմպոզիցիաներ, դիմանկարներ, բնանկարներ, բնությունից էտյուդներ։ Ստեղծագործության առաջատար թեմաներից մեկը եղել է ձիասպորտը։ Անհատական ցուցահանդես կազմակերպվել է Լենինգրադում Նկարիչների միության սրահներում 1980 թվականին։ Սանկտ Պետերբուրգի նկարիչների միության անդամ է 1967 թվականից։

Բազմիցս աշխատել է ստեղծագործական բազայի Լենինգրադի նկարիչների Հին Լադոգայի բազայում։ Հետագայում պլեներական նկարչությունը դուրս է մղվում դեկորատիվ-գրաֆիկական ոճի կողմից։ 1980-ական թվականների աշխատանքներում հիմնական ուշադրությունը դարձվել է կոմպոզիցիայի գույնի և դեկորատիվ-հարթային կառուցմանը, նկարի տարածության ռիթմիկ կազմակերպմանը։ Նկարչի ստեղծած ստեղծագործությունների թվում են ՝«Սամարղանդ»[2], «Սամարքանդ։ Թեյարան»[3], «Հին Թբիլիսի»[4], «Հին Տաշքենդ»[5] (բոլորը 1959), «Վիրիցա», «Վարելահող», «Առու»[6] (բոլորը 1965), «Օլեգ»[7] (1967), «Ընկերուհիներ», «Երեկոյան Վոլխով»[8] (երկուսն էլ 1968), «Ձիարշավ»[9] (1969), «Ջեմետե լողափ», «Սև ծովում»[10] (երկուսն էլ 1978), «Իրա»[11][12] (1980), «Երամակ» (1990), «Հաղթող»[13] (1992) և այլն։

Մահացել է 1999 թվականի հունիսի 7-ին Սանկտ Պետերբուրգում՝ կյանքի 65-րդ տարում։

Վ. Ա. Օտիևի ստեղծագործությունները գտնվում են թանգարաններում և մասնավոր հավաքածուներում Ռուսաստանում, Մեծ Բրիտանիայում, Ֆրանսիայում, Չինաստանում, Ճապոնիայում, Գերմանիայում, Իտալիայում և այլ երկրներում։

Ծանոթագրություններ Խմբագրել

  1. ↑ Справочник членов Союза художников СССР. Том 2. — М: Советский художник, 1979. — С.167.
  2. ↑ Этюд в творчестве ленинградских художников. Выставка произведений. Каталог. СПб., 1994. С.6.
  3. ↑ Ленинградские художники. Живопись 1950—1980 годов. Каталог. СПб., 1994. С.4.
  4. ↑ Отиев В. А. Старый Тбилиси // 80 лет Санкт-Петербургскому Союзу художников. Юбилейная выставка. СПб., «Цветпринт», 2012. С.207.
  5. ↑ Иванов С. Неизвестный соцреализм. Ленинградская школа. СПб., НП-Принт, 2007. С.186, 192.
  6. ↑ Каталог весенней выставки произведений ленинградских художников 1965 года. Л., Художник РСФСР, 1970. С.23.
  7. ↑ Наш современник. Каталог выставки произведений ленинградских художников 1971 года. Л., Художник РСФСР, 1972. С.17.
  8. ↑ Осенняя выставка произведений ленинградских художников 1968 года. Каталог. Л., Художник РСФСР, 1971. С.13.
  9. ↑ Весенняя выставка произведений ленинградских художников 1969 года. Каталог. Л., Художник РСФСР, 1970. С.14.
  10. ↑ Осенняя выставка произведений ленинградских художников. 1978 года. Каталог. Л., Художник РСФСР, 1983. С.12.
  11. ↑ Зональная выставка произведений ленинградских художников 1980 года. Каталог. Л., Художник РСФСР, 1983. С.19.
  12. ↑ Вьюнова И. Высшая ценность — человек // Художник. 1981, № 1. С.18-23.
  13. ↑ Связь времён. 1932—1997. Художники — члены Санкт-Петербургского Союза художников России. Каталог выставки. СПб., ЦВЗ «Манеж», 1997. С.294.

Աղբյուրներ Խմբագրել

  • Справочник членов Союза художников СССР. Т.2. М: Советский художник, 1979. С. 167.
  • Вьюнова И. Высшая ценность — человек // Художник. 1981, № 1. С.18-23.
  • Справочник членов Ленинградской организации Союза художников РСФСР. — Л: Художник РСФСР, 1987. — С. 97. — 160 с.
  • L' Ecole de Leningrad. Auction Catalogue. — Paris: Drouot Richelieu, 27 Novembre 1989. — Р. 41.
  • L' Ecole de Leningrad. Catalogue. — Paris: Drouot Richelieu, 12 Mars 1990. — Р. 130—131.
  • Matthew C. Bown. Dictionary of 20th Century Russian and Soviet Painters 1900-1980s. — London: Izomar, 1998. ISBN 0-95-320610-6, ISBN 978-0953206100.
  • Связь времён. 1932—1997. Художники — члены Санкт-Петербургского Союза художников России. Каталог выставки. СПб., ЦВЗ «Манеж», 1997. С.294.
  • Иванов, С. В. Неизвестный соцреализм. Ленинградская школа. СПб: НП-Принт, 2007. С. 186, 192, 367, 395—397, 400, 404—406. ISBN 5-901724-21-6, ISBN 978-5-901724-21-7.
  • Юбилейный Справочник выпускников Санкт-Петербургского Государственного академического института живописи, скульптуры и архитектуры имени И. Е. Репина Российской Академии художеств. 1915—2005. — СПб: 2007. ISBN 978-5-903-67701-6.
  • Отиев, В. А. Старый Тбилиси // 80 лет Санкт-Петербургскому Союзу художников. Юбилейная выставка. СПб., «Цветпринт», 2012. С.207.

Արտաքին հղումներ Խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վիկտոր_Օտիև&oldid=7867399» էջից