Վադիմ Դեմչոգ
Վադիմ Վիկտորևիչ Դեմչոգ (մարտի 13, 1963, Նարվա, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս դերասան, ուսուցիչ, հեղինակային ծրագրերի կազմակերպիչ ռադիոյում, հեռուստատեսությունում, համացանցում և թատրոնում։ Նա համբավ ձեռք բերեց որպես Ֆրենկի շոուի հաղորդավար «Արծաթե անձրև» ռադիոյով և որպես Իվան Նատանովիչ Կուպիտմանի դերակատար՝ «Ինտերն» հեռուստասերիալում։ Հեղինակ է ավելի քան երեք հարյուր սցենարների (որոշների համահեղինակությամբ)։ Հեղինակ է հոգեբանական և էզոտերիկ խաղերի՝ ներառյալ «Ինքնաազատագրող խաղ» հասկացությունը, որը համադրում է համաշխարհային թատրոնի տեսությունն ու պրակտիկան տրանսանձնային հոգեբանության հետ։ Վադիմ Դեմչոգը կրկնօրինակեց նաև «Պարոն Ֆրիմեն» անիմացիոն վեբ-սերիալի հերոսի ձայնը։
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մարտի 13, 1963 (61 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Նարվա, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի պետական թատերական արվեստի ակադեմիա |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Մասնագիտացում | դերասան, սցենարիստ, ռեժիսոր, ռադիոհաղորդավար և հեռուստատեսային դերասան |
| IMDb | ID ID 2426728 |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է 1963 թվականի մարտի 13-ին էստոնական Նարվա քաղաքում։ Երբ Վադիմը երեք ամսեկան էր, մայրը՝ մասնագիտությամբ խոհարար, հեռացավ նրա հորից։ Նա ուներ վեց օրինական ամուսնություն։ Վադիմ Դեմչոգի խոսքերով՝ թատերական Դեմչոգ կեղծանունը նա վերցրել է 26-28 տարեկանում Իդամ Չակրասամվարի անուններից մեկից, պարզվել է, որ դա համընկնում է մոր օրիորդական ազգանվան հետ[1]։
4 տարեկանից խաղացել է տեղի Պիոներների պալատի տիկնիկային թատրոնում։ Ապա գնացել է Յուրի Միխալյովի ղեկավարության տակ գտնվող թատրոն (ներկայումս «Ilmarine» թատրոն)։ Դպրոցում ստացել է «երկուսներ» և ստացել է թերի միջնակարգ կրթության վկայական։ 1984 թվականին ավարտել է Լենինգրադի թատրոնի, երաժշտության և կինոյի պետական ինստիտուտը, Զինովիա Կորոգոդսկու կուրսը։
1987 թվականին իրեն փորձում էր տարբեր թատերական խմբերում, շատ ճամփորդել է, հանդիպել տարբեր փորձնական կազմակերպությունների ներկայացուցիչների հետ, անց է կացրել թատերական սեմինարներ և ելույթներ, մասնակցել է միջազգային փառատոնների, 2001 թվականից սկսած ակտիվորեն դասավանդում է։ Աշխատել է Սանկտ Պետերբուրգի Փոքր դրամատիկական թատրոնում, Մոսկվայի երիտասարդական թատրոնում։ 1992 թվականից աշխատել է ռադիոյում՝ նախ Սանկտ Պետերբուրգի «Եվրոպա+», իսկ 2003 թվականից՝ «Արծաթե Անձրև»-ում։
Կանոնավոր հայտնվում է կինոյում։ Նկարահանվել է «Ինտերն» սերիալում։ 2010 թվականին ավարտել է «Մշակույթ» ալիքի պատվերով «Մեծագույն շոուն աշխարհում» ծրագրի վրա տարվող աշխատանքները[2]։
«Արլեկինիադա» թատրոնում աշխատում է որպես դերասան և ռեժիսոր[3]։
Հնչում է պարոն Ֆրիմեն մուլտֆիլմի մենախոսությունները։ 2011 թվականի դեկտեմբերի 11-ին Դեմչոգը պաշտոնապես հայտարարեց նախագծում իր անմիջական մասնակցության մասին՝ ըստ նրա՝ նա ձայնավորել է գլխավոր հերոսին բոլոր հեռարձակումներում[4][5]։
Նա վարում էր ամենշաբաթյա «Ֆրենկի Շոու»-ն, որը հեռարձակվում էր «Արծաթե անձրև» ռադիոյով 2004 թվականից մինչև 2011 թվականի հունվարի 30-ը[6]։ Թե՛ ռադիոկայանը, թե՛ դերասանը հովանավորել են հաղորդավարի անանունությունը։ Տարբեր լեզվական միջոցների կիրառմամբ, ինչպես նաև ձայնի յուրահատուկ տոնայնության, ինտոնացիայի, դադարների և ռադիոլրագրության գործիքների (երաժշտություն, աղմուկներ) միացմամբ, ստացվեց վառ և հիշվող՝ Խելագար Ֆրենկի կերպարը։
Համագործակցում է «Մշակույթ» հեռուստատեսության հետ։
2018 թվականի հոկտեմբերի 27-ին նա առաջիններից էր, ով անձնագրեր ստացավ Վիրտուալ Ֆրիլանդ նահանգից։
2024 թվականից ուրբաթ ալիքի «Survival. Mission Alpha» ռեալիթի շոուի հաղորդավարը։
Կոչումներ և մրցանակներ
խմբագրել- 2001 թվականի Սուրբ Ծննդյան շքերթի փառատոնի մրցանակակիր լավագույն դերասանի համար՝ Մանյա Նվագախումբ ներկայացումից։
Անձնական կյանք
խմբագրելՀայրը՝ Վիկտոր Մենշիխն է, թոշակառու, նախկին ատաղձագործ, ապրում է Վորոնեժում[7]։
Դուստրը՝ Անաստասիան (ծնվ․ 1987 թվականին)՝ առաջին ամուսնությունից, երկրորդ ամուսնությունից որդին՝ Վիլյամ Դեմչոգը (ծնված 2005 թվականի մայիսի 24-ին) հայտնվել է «Իր անծանոթը» մելոդրամայում, Բորիսի կերպարում, երկուսուկես տարեկան երեխա, ով որբ է մնացել հրդեհից հետո։ Հոր հետ միասին նկարահանվել է «Ինտերն» հեռուստասերիալում։
Գործունեությունը
խմբագրելՀեղինակային ծրագրեր
խմբագրել- 2004-2011 թվականներ, «Ֆրենկի շոու», Մոնոներկայացումներ «Արծաթե անձրև» ռադիոյում, 315 հեռարձակումներ (դերասաններ, բոլոր սցենարների հեղինակ կամ համահեղինակ, ռեժիսոր, հնչյունային ռեժիսոր)
- 2009-2020 թվականներ, «Պարոն Ֆրիմեն», մուլտսերիալ, 22+10 սերիաներ (սցենարների համահեղինակ, միակ ձայնագրող դերասանը)
- 2011 թվական, «Մեծագույն շոուն երկրի վրա», գեղարվեստական պատմական և կենսագրական հաղորդում «Մշակույթ» հեռուստատեսությամբ, 13 թղողարկում (դերասան, երեք սցենարների հեղինակ)
- 2011-2013 թվականներ, «Հեռարձակում այնտեղից» (Ձայնային-մոնոներկայացումներ համացանցում), 42 հեռարձակում (դերասան, բոլոր սցենարների հեղինակ կամ համահեղինակ, ռեժիսոր, հնչյունային ռեժիսոր)
- 2012 թվական, «Հարլեքինիադա», ներկայացում Մոսկվայի Բուլգակովի տան բեմում (դերասան, ռեժիսոր, սցենարի հեղինակ)
- 2014 թվական, «Փակիր աչքերդ և նայիր», ներկայացում գրողների կենտրոնական տան բեմում (դերասան, ռեժիսոր, սցենարի հեղինակ)[8]
2013 թվականի մայիսի 30-ից վերաթողարկվեց «Ֆրենկի-շոուն», բայց արդեն «Մայակ» ռադիոյով, և «Հեռարձակում այնտեղից» անունով[9]
2016 թվականին «Glorium Impression»-ը թողարկեց անվճար Դեմչոգ հավելվածը Android և Apple հարթակների համար։ Այս հավելվածում Դեմչոգը կարդում է օտարերկրյա հոգեբանների գրքեր, գրական տեքստեր, ինչպես նաև արևելյան կրոնների դասական տեքստեր[10]։
- 2022 թվական, ներկայացում «#Ով է Համլետը»
Դիսկոգրաֆիա
խմբագրել- 2005, Լավագույնը «Ֆրենկի-շոուից» (2004 թվականի 10-րդ ծրագիրը)
- 2006, Լավագույնը «Ֆրենկի-շոուից» (2005 թվականի 20-րդ ծրագիրը)
- 2007, Լավագույնը «Ֆրենկի-շոուից» 2006 (2006 թվականի 30-րդ ծրագիրը)
- 2008, «Աչքերից այն կողմ» (Լավագույնը «Ֆրենկի-շոուից» 5 տարվա համար, մուլտիմեդիա սկավառակ)
- 2009, «Խենթ Ֆրենկիի հարյուր ու մեկ կյանքը» («Ֆրենկի-շոուի» պլատինե հավաքածուն)
- 2010, «Բազմաթիվ դեմքերի մոլուցք» (30 լավագույն «Ֆրենկի շոուներ» 2009 թ.)
Գրքեր
խմբագրել- Դեմչոգ Վ. Ինքնազատագրող խաղ, (Տրանսանձնային հոգեբանության տեքստեր)։
- Ֆրենկի. Փակեք ձեր աչքերը և նայեք. Մեծ խելագարի 21 կյանքը.
- Դեմչոգ Վ. Խաղում ենք դատարկության մեջ, Սանկտ Պետերբուրգ։
- Դեմչոգ Վ. Խաղում ենք դատարկության մեջ։ Խելագար իմաստության կառնավալ։
- Դեմչոգ Վ. Խաղում է դատարկ տեղում. - Սանկտ Պետերբուրգ։ Վեկտոր, 2012 թ.
Դերերը թատրոնում
խմբագրել- 1985, «Ամենակարողները» Շամզի Նիյազի, Պարոն
- 2001, «Երգչախումբ» Ժ. Անույա, ռեժ. Լ. Էրենբուրգ, Խենթ Մանյու; Անթև օդաչու; Առաջին գերմանացի
- 2003, «Աքսորի երազներ», ՄՏՅՈՒԶ, ռեժ. Կ. Գինկաս - Խենթ Ռեբբ
Կինեմատոգրաֆիա
խմբագրել| Տարի | Անվանում | Դեր |
|---|---|---|
| 2002 | Գործակալություն ՆԼՍ 2, սերիա 6 | Գավրիկ (տիտրերում Վադիմ Դենչոգ) |
| 2003 | Կոտրված լուսամփոփների փողոց 5 | առևանգող Լավրեցկին |
| 2004-2007 | Վիոլա Տարականովա. Հանցավոր կրքերի աշխարհում | Սլավա |
| 2004 | Քույրեր | Յուլի |
| 2004 | Ներոն Վուլֆի և Արչի Գուդվինի նոր արկածները, «Չափազանց շատ կանայք» | Հարրի Էնթոնի |
| 2005 | Օդանավակայան | Միխայիլ Յուսուպով |
| 2005 | Իմ գեղեցիկ դայակ, «Եկեք գնանք գրանցման գրասենյակ» շարքը | պիրոտեխնիկ Բաբախսկի |
| 2005 | Սրբապատկերների որսորդներ | Արկադի |
| 2005 | Պարու՛մ են բոլորը | Սաշա |
| 2005 | Ֆավորիտ | Ալեքսանդր Սուվորով |
| 2005 | Ուսանողները | Ադոլֆ Ռուվիմովիչ Շաց, մաթեմատիկայի ուսուցիչ Մոտյա-Հիտլեր մականունով |
| 2006 | Ստալինի կինը | Մարտեմյան Ռյուտին |
| 2006 | Գրասենյակ | Դիմա / Պավել I |
| 2006 | Գողություն, «Ադամանդե Մերսեդես» սերիա. | Կրյուգեր |
| 2006 | Ճիճու | Դոն Մուկ |
| 2006 | Ուսանողներ 2 | Շաց |
| 2008 | Սիրո չորս տարիքները | Վլադիմիր Սերգեևիչ Տոլմաչյով |
| 2008 | Խաղի արքաները | Դմիտրի Տերեխով, բժիշկ |
| 2008 | Երկու քույրերը 2 | Կլյուկվին |
| 2009 | Կյանքի ու մահվան մյուս կողմում. դժոխք | Հետկադրային տեքստ |
| 2009 | Սիրո գաղտնիքները | Սուրբ Վալենտին |
| 2010-2016 | Ինտերններ | բժիշկ-վեներոլոգ Իվան Նատանովիչ Կուպիտման |
| 2011 | Մեծագույն շոուն Երկրի վրա | Պարոն ոչ-ոք |
| 2011 | Հանելուկ Վերայի համար | ուֆոլոգ-գիտնական |
| 2011 | Շատ Նոր տարի | ակադեմիկ, հայտնաբերած բաժամանակի մեքենա |
| 2012 | Փոքրիկ | Ալեքսանդր Ֆելիքսովիչ, գրականության ուսուցիչ |
| 2012 | Գրաչ | Վիտալի Նիկոլաևիչ Բոգաչյով, կինոռեժիսոր և պրոդյուսեր |
| 2012 | Գող-Սոխակ | շինարարական հոլդինգի տնօրեն |
| 2013 | Հոգի. Ուղևորություն դեպի հետմահու կյանք | Հետկադրային տեքստ |
| 2015 | Կորսետ | Վարպետ Ֆերդինանտ |
| 2016 | Հիշում եմ, չեմ հիշու՛մ | աստղագուշակ |
| 2018 | Zօմբետուփ | Հռոմեական հայրիկ |
| 2018 | Զաֆրանի սիրտ | պատմող |
| 2020 | Իվանկո | Յուրի |
| 2020 | Կոլսյան գերխորը | Դմիտրի Միխայլովիչ Գրիգորիև, հետազոտական կայանի պետ |
| 2021 | Ծնկների խորքը | Կիրիլլ Սերգևիչ Բոգոլյուբով |
| 2022 | Հայրիկներ | Վասին |
| 2022 | Ընտանիք | Յակով Սեմյոնովիչ Գոմելսկի, ընտանեկան հոգեբան |
Երաժշտական մասնակցությունը
խմբագրելԾանոթագրություններ
խմբագրել- ↑
«Лично знаком»: Вадим Демчог о Купитмане, дьявольском голосе и взрыве сознания ՝ սկսած 995-րդ վայրկյանից
- ↑ «Интервью в КП». Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2010 թ․ դեկտեմբերի 20-ին.
- ↑ «Список выступающих». Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ նոյեմբերի 18-ին. Վերցված է 2009 թ․ սեպտեմբերի 11-ին.
- ↑ «Вадим Демчог». Радиостанция «Эхо Москвы». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 17-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 5-ին.
- ↑ «Выступление на телеканале «Дождь»». Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2017 թ․ սեպտեմբերի 29-ին.
- ↑ «Ответ генерального директора радиостанции «Серебряный Дождь» — Д. В. Савицкого». Общественная коллегия по жалобам на прессу. 2009 թ․ մարտի 6. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ մարտի 24-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 17-ին.
{{cite web}}: no-break space character in|title=at position 61 (օգնություն) - ↑ ««Доктор Купитман» в Воронеже встретился с отцом после 20 лет разлуки». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ հունվարի 29-ին. Վերցված է 2012 թ․ հոկտեմբերի 17-ին.
- ↑ «Вадим Демчог и театр «АрлекиниадА: Закрой глаза и смотри»». Афиша Томска. Արխիվացված օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 13-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 13-ին.
- ↑ https://www.youtube.com/channel/UC4wPwicMYJQLeCpwOjfFupQ Արխիվացված է Սեպտեմբեր 4, 2020 Wayback Machine-ի միջոցով: Канал «Трансляция Оттуда» на YouTube
- ↑ http://app.glorium.ru Արխիվացված է Մարտ 14, 2022 Wayback Machine-ի միջոցով: Приложение Demchog
