Լեդա

հին հունական առասպելաբանության մեջ Էտոլիայի արքա Ֆեստիի և Եվրիտեմիդայի դուստրը

Լեդա (հին հունարեն՝ Λήδα), հին հունական առասպելաբանության մեջ[4][5] Էտոլիայի արքա Ֆեստիի և Եվրիտեմիդայի դուստրը (կամ էլ, ըստ Եվմելոս Կորնթացու, Սիզիփոսի և Պանտիդիայի դուստրը[6]), Սպարտայի արքա Տինդարիոսի կինը[7]։ Հիշատակվում է «Իլիականում» (III 384) և «Ոդիսականում» (XI 298):

Լեդա
հին հունարեն՝ Λήδα
Դիմանկար
ԱմուսինՏինդարեուս[1][2]
Ծնողներհայր՝ Ֆեստի, մայր՝ Deidamia?
ԵրեխաներԿլիթեմնեստրա, Հեղինե Չքնաղ[3], Պոլիդևքոս, Կաստոր, Timandra?, Phoebe? և Կաստոր և Պոլիդևքես
 Leda Վիքիպահեստում
«Կապիտոլիական Լեդա»՝ հունական օրիգինալի հռոմեական կրկնօրինակ

Հիանալով Լեդայի գեղեցկությամբ՝ Զևսը Էվրոտ գետի ափին, կարապի կերպարով, հայտնվում է Լեդային և տիրանում նրան[8]։ Նա ունենում է երկու ձու[9], և նրանց միության արդյունքը լինում են Պոլիդևքոսը և Հեղինեն։ Մեկ այլ վարկածի համաձայն էլ, նա երեք ձու է ունեցել[10], որի արդյունքում ծնվել են Կաստորը, Պոլիդևքոսը և Հեղինեն[11]։ Կամ էլ երկու ձվերից ծնվել են 4 երեխաներ[12]։ Մեկ այլ առասպելի համաձայն էլ, զբոսանքի ժամանակ նա գտել է ձու, որը կրել է Նեմեսիսը[13]։

Դիոնիսիոս Սիրակուզցին գրել է «Լեդա» պիեսը։ Լեդան կախվել է Հեղինեի առևանգությունից հետո[14]։

Ի պատիվ Լեդայի կոչված են (38) Լեդա աստերոիդը, որը հայտնաբերվել է 1856 թվականին Վեներայի բլուրներից մեկը։

Ծագումնաբանություն խմբագրել

Լեդայի անվանումը որոշ առասպելաբաններ կապում են Լետոյի անվան հետ, և անվանումը բացատրում են նրանով, որ Լեդան սկզբնական շրջանում եղել է գիշերվա մարմնավորումը, լուսատուների մայրը։ Մեկ այլ վկայությամբ, Լեդա անվանումը ոչ այլ ինչ է, քան լիկիական գրվածքներում հանդիպող «Lada» անվանումն է, որը նշանակում է կին (ամուսին իմաստով), կին։ Բառը ունի կարիա-լելեգական ծագում։

Կա վարկած, համաձայն որի, քանի որ աշխարհի շատ ազգերի դամբարաններում, այդ թվում նաև Կրետեի մինոսյան դամբարաններում, կան ջայլամի ներկված ձևեր, այն հիմք է հանդիսացել լեգենդի ծագման համար[15]։

Արվեստ խմբագրել

Իտալացի նկարիչներ Լեոնարդո դա Վինչիին, Միքելանջելոն և Կորեջիոմ Լեդային պատկերել են Զևսի գրկում կամ առանց նրա։ Լեդայի պատկերը կարապի հետ միասին ունի ինչպես էրոտիկ (Պիեռ Ռոնսար), այնպես էլ փիլիսոփայական նշանակություն (Ուիլյամ Բաթլեր Եյթս

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Любкер Ф. Tyndareus (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. КанскийСПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1429.
  2. Любкер Ф. Leda (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. КанскийСПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 727.
  3. Любкер Ф. Helena (ռուս.) // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. КанскийСПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 597.
  4. Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.47-48
  5. Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.2. С.249
  6. Схолии к Аполлонию Родосскому. Аргонавтика I 146, Эдмондс
  7. Гесиод. Перечень женщин, фр.23а М.-У.; Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I 7, 10 далее
  8. Гигин. Мифы 77
  9. Гораций. Наука поэзии 147
  10. Авсоний. Гриф о числе три 10 и комм.
  11. Первый Ватиканский мифограф I 77, 2
  12. Первый Ватиканский мифограф III 1, 64
  13. Сапфо, фр.166 Лобель-Пейдж
  14. Էվրիպիդես։ Հեղինե 136, 200
  15. Немировский А. И. Этруски: От мифа к истории. М., 1982. С.222
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լեդա» հոդվածին։