Վիքիպեդիա

Սառա Սփրինգմեն

բրիտանացի-շվեյցարացի ինժեներ, գեոտեխնիկական ճարտարագիտության լիիրավ պրոֆեսոր և Ցյուրիխի տեխնիկական բարձրագույն դպրոցի ռեկտոր (2015-2022)

Սառա Մարսելա Սփրինգմեն (անգլ.՝ Dame Sarah Marcella Springman, դեկտեմբերի 26, 1956(1956-12-26), Լոնդոն, Միացյալ Թագավորություն[1]), բրիտանացի-շվեյցարացի եռամարտիկ, քաղաքացիական ինժեներ և ակադեմիկոս։ Բրիտանական կայսրության շքանշանի ասպետ, Մեծ Բրիտանիայի Արքայական ինժեներական ակադեմիայի անդամ։

Սառա Սփրինգմեն
անգլ.՝ Sarah Springman
Դիմանկար
Ծնվել էդեկտեմբերի 26, 1956(1956-12-26) (67 տարեկան)
ԾննդավայրԼոնդոն, Միացյալ Թագավորություն[1]
Քաղաքացիություն Միացյալ Թագավորություն
ԿրթությունWycombe Abbey School?, Գիրթոն քոլեջ[2], Սուրբ Եկատերինայի քոլեջ[2] և Մագդալենայի քոլեջ[2]
Մասնագիտությունգեոտեխնիկ, համալսարանի դասախոս և եռամարտիկ
ԱշխատավայրՑյուրիխի տեխնիկական բարձրագույն դպրոց, Սենտ Հիլդա քոլեջ (Օքսֆորդ), Քեմբրիջի համալսարան[3] և Քեմբրիջի համալսարան[4]
ԱմուսինRosemary Clugston?
Զբաղեցրած պաշտոններռեկտոր և principal?
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունՇվեյցարիայի ճարտարագիտական գիտությունների ակադեմիա[2]
 Sarah Marcella Springman Վիքիպահեստում

Կրթություն է ստացել Անգլիայում և իր կարիերայի մեծ մասն անցկացրել է Շվեյցարիայում։ Եղել է Ցյուրիխի դաշնային տեխնոլոգիական ինստիտուտի ռեկտոր (2015-2022)։ 2022 թվականի փետրվարի 1-ից Օքսֆորդի համալսարանի Սենտ Հիլդա քոլեջի տնօրենն է[7]։

Կենսագրություն խմբագրել

Սառա Սփրինգմենը ծնվել է Լոնդոնում, 1956 թվականին։ Սովորել է Ուիքոմբի Abbey դպրոցում, որը ղեկավարել է 1993-1996 թվականներին[8][9]։ 1975-1978 թվականներին ինժեներական գիտություններ է ուսանել Քեմբրիջի համալսարանում (բակալավր)[10], 1983 թվականին նույն համալսարանում ստացել է գրունտների մեխանիկայի մագիստրոսի կոչում, 1984-1989 թվականներին շարունակել է դոկտորական հետազոտությունը գրունտների կառուցվածքի փոխազդեցության ոլորտում՝ ստանալով դոկտորի կոչում։ 1979-1983 թվականներին որպես գեոտեխնիկ ինժեներ աշխատել է Անգլիայում, Ավստրալիայում և Ֆիջիում (հիմնականում Վիտի Լևուում գտնվող Մոնասավու ամբարտակի վրա), նախքան 1983 թվականին ճարտարագետ և Քաղաքացիական ճարտարագետների ինստիտուտի անդամ դառնալը[11]։ Ամուսանացած է Ռոզմարի Մեյգլոթլինգի հետ[12]։

Ակադեմիական կարիերա խմբագրել

Սփրինգմենը եղել է Քեմբրիջի համալսարանի գրունտային մեխանիկայի խմբի դոկտորանտ, ի սկզբանե նրա ղեկավարն է եղել պրոֆեսոր Մարկ Ֆ. Ռանդոլֆը մինչև 1985 թվական, երբ Ռանդոլֆը տեղափոխվել է Արևմտյան Ավստրալիայի համալսարան և նրան փոխարինել է պրոֆեսոր Մալքոլմ Բոլթոնը։ Սփրինգմենը Քեմբրիջի Մագդալենա քոլեջի առաջին կին գիտաշխատողն է եղել, նախքան 1990 թվականին համալսարանի դասախոս դառնալը։ 1997 թվականից եղել է Ցյուրիխի տեխնիկական բարձրագույն դպրոցի (Ցյուրիխի ՏԲԴ) երկրատեխնիկական ճարտարագիտության պրոֆեսոր, 2013-2014 թվականներին՝ Քաղաքացիական, բնապահպանական և երկրաբանական ճարտարագիտության ամբիոնի վարիչի տեղակալ[8][10]։ 2015 թվականի հունվարի 1-ին դարձել է Ցյուրիխի տեխնիկական բարձրագույն դպրոցի ռեկտոր[13]։

Տարբեր հիմնադրամների աջակցությամբ՝ Ցյուրիխի ՏԲԴ-ում համակարգչային օժանդակ ուսուցում ներմուծելու համար նա աշխատել է Արևմտյան Անգլիայի համալսարանի դոկտոր Լես Դևիսոնի հետ՝ բարելավելու գրունտի մեխանիկայի դասավանդման և ուսուցման հնարավորությունները Քաղաքացիական ճարտարագիտության մեջ համակարգչային օժանդակ ուսուցում (CALICE)[14] նախագծի միջոցով (1999-2006), որը 2002 թվականին ընդգրկվել է Medida Prix մրցանակի կարճ ցանկում։ CALICE վերանախագծվել և ընդլայնվել է՝ դառնալով Երկրատեխնիկական տեղեկատվական հարթակ (GeoTIP)[15] (2005-2020)։

Սփրինգմենի հետազոտության շեշտը դրված է հողի կառուցվածքի փոխազդեցության խնդիրների գեոտեխնիկական մոդելավորման վրա, ներառյալ հենարանների նախագծումը և կառուցումը, կույտային հիմքերը, ամրացված հողը և փափուկ և զգայուն հողերի գետնի բարելավումը (օրինակ՝ ավազի խտացման կույտեր, դինամիկ խտացում)։ Սփրինգմենը համատեղում է ֆիզիկական մոդելավորումը գեոտեխնիկական ցենտրիֆուգում թվային մոդելավորման հետ, որպեսզի տվյալները հնարավոր լինի օգտագործել նախագծման նոր մեթոդներ մշակելու, չափորոշելու կամ վավերացնելու համար։ Ցյուրիխի ՏԲԴ-ում նրա խումբն օգտագործում է 2,2 մետրանոց թմբուկային գեոտեխնիկական ցենտրիֆուգ՝ մի շարք գեոտեխնիկական խնդիրների վերաբերյալ գործնական ուսումնասիրություններ իրականացնելու համար[10]։ Սփրինգմենը կանանց համար STEM/MINT ուսումնասիրությունների հասանելիության ջատագով է և մասնակցում է բազմաթիվ միջոցառումների և արշավների՝ դրան աջակցելու համար[16]։

2021 թվականի մարտին հայտարարվել է, որ Սփրինգմենը կլինի Օքսֆորդի Սուրբ Հիլդայի քոլեջի հաջորդ տնօրենը՝ փոխարինելով սըր Գորդոն Դաֆին։ Պաշտոնը ստանձնել է 2022 թվականի փետրվարի 1-ից[17]։

Սպորային կարիերա խմբագրել

Բացի քաղաքացիական ինժեներ լինելուց, Սփրինգմենը Մեծ Բրիտանիան 1983-1993 թվականներին ներկայացրել է էլիտար մակարդակով եռամարտում՝ մասնակցելով 1990 թվականի Համագործակցության խաղերի եռամարտին Օքլենդում, Նոր Զելանդիա, և նվաճել Եվրոպայի եռամարտի միության (ETU) քսան էլիտար մեդալներ եռամարտում և դուատլոնում[18]։

1992-1996 թվականներին Սփրինգմենը եղել է Եռամարտի միջազգային միության (ITU) փոխնախագահ, որի ընթացքում նա կարևոր դեր է խաղացել եռամարտը Օլիմպիական խաղերի մեջ ընդգրկելու և որպես Համագործակցության խաղերի համար ճանաչված մարզաձև հաստատելու գործում։ Նա հեռացել է բրիտանական եռամարտի նախագահի պաշտոնից 2012 թվականի դեկտեմբերի 31-ին, երբ Մեծ Բրիտանիայի հավաքականն առաջին եռամարտի մեդալներն է նվաճել Օլիմպիական խաղերում։ 2013 թվականին Լոնդոնում կայացած Sunday Times և Sky Sports Sportswomen of the Year մրցանակաբաշխության ժամանակ Սփրինգմենն արժանացել է կյանքի նվաճումների մրցանակի[19]։

Սփրինգմենը Միջազգային օլիմպիական կոմիտեի Կայունության և ժառանգության հանձնաժողովի անդամ է։ 2016 թվականի օգոստոսի 18-ին նա ընտրվել է որպես շնորհանդեսի պաշտոնյա Օլիմպիական եռամարտի մեդալների արարողության ժամանակ, որի ժամանակ եղբայրներ Ալիսթեր և Ջոնաթան Բրաունլիները Ռիո դե Ժանեյրոյում ստացել են ոսկե և արծաթե մեդալներ Team GB համար[20][21]։ Եռամարտի միջազգային միությունը 2019 թվականին նրա անունով է անվանել իրենց Փառքի սրահը[22]։

Սփրինգմենը սկսել է թիավարել 1994 թվականին՝ որպես Կանանց թիավարման զարգացման ծրագրի մասնակից, որը հովանավորվում է ARA-ի (այժմ՝ Բրիտանական թիավարություն) կողմից՝ հիմնված Թեմզայի թիավարման թրեյդսմեն ակումբում, որի մարզիչն է Դագ Պարնհեմը։ Այնուհետև նա մեդալներ է նվաճել Rob Roy BC-ի Բրիտանական թիավարության առաջնությունում մենախաղում և քառյակում և Շվեյցարիայի ազգային թիավարության առաջնությունում Belvoir RC-ի (Ցյուրիխ) մենախաղի, թիավարող քառյակի և կանանց ությակում, ինչպես նաև Եվրոպայի և աշխարհի վարպետների առաջնություններում տարբեր դասերի նավակներում[23]։ Նա 3 անգամ հաղթող է ճանաչվել Masters CRASH-B Համաշխարհային փակ թիավարման 2000 մ վազքի արագավազքում[24][25][26], Համաշխարհային[27] և Բրիտանական[28] փակ թիավարության ռեկորդներ 60-69 տարիքային խմբում։

Պարգևներ, անդամակցություն խմբագրել

1997 թվականին Սփրինգմենն արժանացել է Բրիտանական կայսրության շքանշանի սպայի (OBE) կոչման, 2012 թվականին՝ Բրիտանական կայսրության շքանշանի կոմանդորի (CBE) կոչման[13][29] և ինժեներական և միջազգային սպորտի կառավարման ծառայությունների համար 2022 Ամանորի պարգևների ժամանակ արժանացել է Բրիտանական կայսրության կին կոմանդորի շքանշանի (DBE)։ Պատվավոր դոկտորի կոչումներ է ստացել Բաթի, Բեռնի, Շեֆիլդի և Վուլոնգոնգի (Ավստրալիա) համալսարաններից։ Քեմբրիջի քոլեջների պատվավոր անդամ է[30]։

  • 2000-2008: Շվեյցարիայի գիտության և տեխնոլոգիաների խորհրդի և Ցյուրիխի բարձրագույն տեխնիկական դպրոցի պլանավորման հանձնաժողովի անդամ[13]
  • 2009: Թագավորական ինժեներական ակադեմիայի անդամ,
  • 2013: Կյանքի նվաճումների մրցանակ Sunday Times-ի և Sky Sports-ի տարվա մարզուհիների մրցանակաբաշխության ժամանակ[19]։

Հրատարակություններ խմբագրել

  • Physical Modelling in Geotechnics (Proc. 7th Int. Conference, ICPMG, Zürich), CRC Press 2010, ISBN .
  • P. W. Mayne, M. R. Coop, Sarah Springman, A. B. Huang, J. Zornberg State of the Art Paper: GeoMaterial Behavior and Testing, Proc. 17. ICSMGE, Volume 4, Mill Press/IOS Press, Rotterdam 2009, ISBN .
  • Sarah Springman, Phillips, Arenson: Permafrost, Swets und Zeitlinger 2003, ISBN .
  • Constitutive and Centrifuge Modelling – two Extremes, Taylor and Francis 2002, ISBN .

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 The International Who's Who of Women 2006 — Routledge, 2005. — ISBN 978-1-85743-325-8
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 https://www.ox.ac.uk/news/2021-03-05-st-hilda-s-college-announce-election-new-principal
  3. ↑ Montenegro A. ORCID Public Data File 2023 — 2023. — doi:10.23640/07243.24204912.V1
  4. ↑ Montenegro A. ORCID Public Data File 2023 — 2023. — doi:10.23640/07243.24204912.V1
  5. ↑ https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/1044471/new-year-honour-list-2022.pdf
  6. ↑ https://www.gov.uk/government/publications/new-year-honours-list-2022-cabinet-office
  7. ↑ Nils Pfändler: Rektorin Sarah Springman im Portrait. NZZ, 7 December 2021. Retrieved 10 January 2022.
  8. ↑ 8,0 8,1 «Neue ETH-Rektorin: Sarah Springman» (German). 10vor10. 2014 թ․ դեկտեմբերի 15. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 15-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  9. ↑ «Sarah Marcella Springman». Debretts People of Today online. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 9-ին.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Ms Prof. Dr. Sarah M. Springman». ETH Zurich. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 15-ին.
  11. ↑ «Professor Sarah Springman CBE, FREng». University of Bath. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունվարի 17-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունիսի 23-ին.
  12. ↑ «Announcement of election of new Principal». Oxford University. 2021 թ․ մարտի 4.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Franziska Schmid (2014 թ․ հուլիսի 11). «Sarah Springman to become Rector of ETH Zurich». ETH Zurich. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
  14. ↑ CALICE. «CALICE».{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
  15. ↑ GeoTIP. «GeoTIP».{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)(չաշխատող հղում)
  16. ↑ «Diversity and Inclusion Campaign by the Royal Academy of Engineering». Royal Academy of Engineering. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 14-ին.
  17. ↑ «St Hilda's College announce election of a new Principal». Oxford University. 2021 թ․ մարտի 5. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 5-ին.
  18. ↑ Union, International Triathlon. «Sarah Springman, Honorary Member». Triathlon.org (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 5-ին.
  19. ↑ 19,0 19,1 «ITU Vice President Sarah Springman wins Lifetime Achievement Award». 2013 թ․ դեկտեմբերի 7. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  20. ↑ «SUSTAINABILITY AND LEGACY COMMISSION». Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  21. ↑ Powell, Jonathan. «Alistair Brownlee takes gold in the men's triathlon, brother Jonathan wins silver». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ ապրիլի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
  22. ↑ Union, International Triathlon (2019 թ․ օգոստոսի 31). «ITU announces 2019 Hall of Fame inductees». Triathlon.org (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ մարտի 5-ին.
  23. ↑ Belvoir, RC. «Belvoir RC».{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
  24. ↑ «CRASH-B Sprints WIRC 1999». Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 21-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 14-ին.
  25. ↑ «CRASH-B Sprints WIRC 2001». Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 16-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 14-ին.
  26. ↑ «Crash-B Sprint Results 2017 WIRC». Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 14-ին. Վերցված է 2022 թ․ մայիսի 14-ին.
  27. ↑ «World Indoor rowing records Concept 2 60-69».{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
  28. ↑ «British Indoor Rowing records Concept 2 60-69».{{cite web}}: CS1 սպաս․ url-status (link)
  29. ↑ «Culture Secretary announces new UK Sport board members» (German). Department for Culture, Media & Sport. 2013 թ․ նոյեմբերի 7. Վերցված է 2014 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  30. ↑ "No. 63571". The London Gazette (Supplement). 1 January 2022. p. N8.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սառա Սփրինգմեն» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Սառա_Սփրինգմեն&oldid=9510300» էջից