Սանդրո Շանշիաշվիլի

Սանդրո Շանշիաշվիլի (վրաց.՝ სანდრო შანშიაშვილი, հուլիսի 12 (24), 1888, Ջուղաան, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 28, 1979(1979-10-28) կամ հոկտեմբերի 20, 1979(1979-10-20), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), վրացի բանաստեղծ, դրամատուրգ, ՎԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ։

Սանդրո Շանշիաշվիլի վրաց.՝ სანდრო ილიას ძე შანშიაშვილი
Ծնվել է	հուլիսի 12 (24), 1888
Ծննդավայր	Ջուղաան, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	հոկտեմբերի 28, 1979(1979-10-28) (91 տարեկան) կամ հոկտեմբերի 20, 1979(1979-10-20) (91 տարեկան)
Վախճանի վայր	Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Դիդուբեի պանթեոն
Մասնագիտություն	դրամատուրգ և բանաստեղծ
Լեզու	վրացերեն
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն,  Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն և  ԽՍՀՄ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Պարգևներ	և Վրացական ԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ

Կենսագրություն

Սանդրո (Ալեքսանդր) Շանշիաշվիլին ծնվել է Սիղնաղի շրջանի Ջուգաանի գյուղում, ուսուցչի ընտանիքում։ 1899 թվականին ընդունվել է Թբիլիսիի հոգևոր ուսումնարան, բայց շատ չանցած վտարվել՝ ուսանողական խռովություններին մասնակցելու պատճառով։ Առաջին ոտանավորները տպագրվել են 1906 թվականին, առաջին ժողովածուն՝ 1909 թվականին։ Հարել է մոդեռնիստական հոսանքներին։ Անլեգալ ամսագիր հրատարակելու պատճառով, 1909 թվականին հեռացվել է գիմնազիայից։ 1911-1914 թվականներին սովորել է Բեռլինի և Լայպցիգի համալսարաններում։ 1914-1917 թվականներին զբաղվել է գրական-հրատարակչական աշխատանքով։ 1924 թվականից զբաղվել է բացառապես թատերագրությամբ։

Գրել է բազմաթիվ պիեսներ։ «Արսեն», «Կրծանիսի հերոսները» և «Իմերեթյան գիշեր» պիեսների համար արժանացել է ԽՍՀՄ պետական մրցանակի (1949)։ Պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի և «Պատվո նշան» շքանշաններով։

Վախճանվել է Թբիլիսիում։