Ջրաղացներ
Ջրաղացներ, գյուղական համայնք Արցախի Հանրապետության Ասկերանի շրջանում, հանրապետության հարավարևելյան հատվածում։ Գտնվում է Ասկերան շրջկենտրոնից գտնվում է 41 կմ հեռավորության վրա, իսկ մայրաքաղաք Ստեփանակերտից` 24 կմ հեռավորության վրա։
| Գյուղական համայնք | ||
|---|---|---|
| Ջրաղացներ | ||
 | ||
| Երկիր |  Արցախ | |
| Շրջան | Ասկերան | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Բնակչություն | 132 մարդ (2015) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| ||
ԱշխարհագրությունԽմբագրել
Համայնքը լեռնային է, ունի 455,14 հա տարածք, որից 288,55 հա գյուղատնտեսական նշանակության, 150,32 հա անտառային հողեր։ Ջրաղացներ համայնքի սահմանային գոտով հոսում է Վարանդա գետի վտակը։ Համայնքի տարածքում առկա են թվով 5 աղբյուրներ` «Փասին», «Ճըրմիճրին», «Բաբունց», «Մոսունց» և «Վանունց»։
ՊատմությունԽմբագրել
2020 թվականի Արցախյան երկրորդ պատերազմի արդյունքում գյուղը հայաթափվել և անցել է Ադրբեջանի հսկողության տակ[2]։
ԲնակչությունԽմբագրել
Ջրաղացներ համայնքի բնակչության թվաքանակը կազմում է 132 մարդ, կա 42 տնտեսություն։
Բնակավայրի ազգաբնակչության փոփոխությունը[3].
| Տարի | 2008 | 2009 | 2010 |
|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 133 | 127 | 125 |
ՏնտեսությունԽմբագրել
Բնակչությունը հիմնականում զբաղվում է գյուղատնտեսությամբ՝ անասնապահությամբ և հողագործությամբ։
Պատմամշակութային հուշարձաններԽմբագրել
Կան պատմամշակութային հուշարձաններ` Սբ. Աստվածածին եկեղեցի (1882 թ.), Սբ. Վանես եկեղեցի (XIII դ.), Բանունց եկեղեցի, գյուղի տարածքում հաշվառված է 24 հուշարձան։
Հասարարակական կառույցներԽմբագրել
Համայնքում գործում են գյուղապետարան, մշակույթի տուն, բուժկետ, Ակնաղբյուրի միջնակարգ դպրոցի Ջրաղացների մասնաճյուղն, որտեղ սովորում են 7 աշակերտներ[4]։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Արցախի տարածքները համարվում են օկուպացված Ադրբեջանի կողմից. ԱՀ ԱԺ հայտարարությունը, (արխիվացված 05․04․2021թ․)
- ↑ «Արցախը հրապարակել է Ադրբեջանի հսկողության տակ անցած համայնքների և բնակավայրերի ցանկը»։ Ազատություն Ռադիոկայան։ Դեկտեմբեր 10, 2020
- ↑ «Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն. Բնակչություն ըստ համայնքների»։ Վերցված է 2021 Մայիսի 1
- ↑ Ղահրամանյան Հակոբ (2015)։ Տեղեկաատու Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության վարչատարածքային միավորների սոցիալ-տնտեսական բնութագրերի։ Երևան։ էջ 80
Արտաքին հղումներԽմբագրել
- Հակոբ Ղահրամանյան, ՏԵՂԵԿԱՏՈւ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության վարչատարածքային միավորների սոցիալ-տնտեսական բնութագրերի, Երևան, Ճարտարագետ, 2015 թ.