Ջոզեֆ Նաջ

Ջոզեֆ Նաջ; ֆր.՝ Josef Nadj
	Ջոզեֆ Նաջը (կենտրոնում) 2006 թվականի ներկայացումից հետո
Ի ծնե	(հունգ.՝ József Nagy)
Ծնվել է	դեկտեմբերի 13, 1957 (66 տարեկան)
Ծննդավայր	Սերբիա
Մասնագիտություն	ֆրանսիացի պարող և պարուսույց
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Կրթություն	Բուդապեշտի համալսարան
Պարգևներ	Հունգարիայի վաստակավոր արտիստ և Europe Theatre Prize?
Պաշտոնական կայքէջ	Պաշտոնական կայք
	Josef Naji Վիքիպահեստ

Ջոզեֆ Նաջ (ֆր.՝ Josef Nadj, հունգ.՝ Nagy József, դեկտեմբերի 13, 1957(1957-12-13)^[1]^[2], Kanjiža, Socialist Autonomous Province of Vojvodina, Սերբիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն, ՀՍՖՀ), ֆրանսիացի պարող և պարուսույց, նորագույն «պարարվեստի» շարժման ներկայացուցիչ։

Կենսագրություն խմբագրել

Ընտանիքում խոսում էին հունգարերեն լեզվով։ Ավարտել է արվեստի Գեղարվեստի ուսումնարանի գրաֆիկայի բաժինը։ Սովորել է Բուդապեշտի համալսարանում, ուսումնասիրելով գրականություն, փիլիսոփայություն և արվեստի պատմություն։ 1980 թվականին տեղափոխվել է Փարիզ, որտեղ նա հետաքրքրված էր ժամանակակից պարով, թայչիով (չինական մարտարվեստ) և բուտոյով (ճապոնական ժամանակակից ուղղություն)։ 1982 թվականից դադարեց զբաղվել նկարչությամբ և լիովին նվիրվեց պարին։ Նա սովորել է Մարսել Մարսոյի մնջախաղի դպրոցում Էտյեն Դեկրոյսի և Ժակ Լեքակի մոտ։ Իմպրովիզացիա անելը սովորել է Մարկ Տոմկինից։ 1985 թվականին մասնակցել է «Տղամարդու դավաճանությունը» ներկայացման մեջ, իսկ 1998 թվականին՝ Քեթրին Դիվերեսի «Էլեգանտության դատավոր» (l’Arbitre des élégances)։ 1986 թվականին ստեղծել է իր սեփական ըկերությունը՝ JEL-ը որտեղ բեմադրել է 19-ը ներկայացում։ 1995 թվականից սկսած ղեկավարել է Օռլեանի պարարվեստիի ազգային կենտրոնը։ 2006 թվականին հատուկ հրավիրված է եղել Ավիգնոնի փառատոնում որպես հյուր։

Ստեղծագործություններ խմբագրել

Նաջինին ոգեշնչվել է Գեորգ Բյուխների, Ֆրանց Կաֆկայի, Անտոնեն Արտոյի, Անրի Միշոյի, Օտո Տոլնայի, Բուրնո Շուլցի, Ռեյմոն Ռուսելի ստեղծագործություններով։

Բեմադրություններ խմբագրել

1987 — «Բադ՝ պատրաստած պեկինյան ձևով» / Canard pékinois
1988 — «Ռինկոսերի յոթ եղջյուրներ» / 7 peaux de rhinocéros
1989 — «Մահացավ կայսըրը» / La Mort de l’empereur
1990 — «Կոմեդիա տեմպիո» / Comedia tempi
1992 — «Օռֆեյի աստիճանը» / Les Échelles d’Orphée
1994 — «Վոյցեկ» / Woyzeck
1995 — «Վայրենու անատոմիա» / L’Anatomie du fauve
1996 — «Քամելեոնի լացը»
1997 — «Քամին պարկի մեջ» / Le Vent dans le sac
1999 — «Փոքրիկ առավոտյան սաղմոս» / Petit psaume du matin, «Կեսգիշեր» / Les Veilleurs и «Ժամանակն է նահանջել» / Le Temps du repli
2001 — «Փիլիսոփաներ» / Les Philosophes, «Փոքրիկ առավոտյան սաղմոս» (2-րդ մաս)
2002 — Մոնոներկայացում «Անծանոթի օրագիրը» / Journal d’un inconnu
2003 — «Երկնակամար այլևս չկա» / Il n’y a plus de firmament, «Եդեմ» / Eden
2004 — «Արևային փոշի» / Poussière de soleils
2005 — «Վերջին լանդշաֆտը» / Last Landscape
2006 — Asobu, «Պասադոբլ» / Paso Doble, «Լանդշաֆտ ամպրոպից հետո» / Paysage après l’orage («Վերջին լանշաֆտի » նոր տարբերակ)
2008 — «Ընդմիջում» / Entracte, Sho-Bo-Gen-Zo
2009 — «Եվ այլն» / Etc. etc.
2010 — «Ռավենս» / Les Corbeaux, «Շերի-Բռենդի» / Cherry-Brandy
2012 — «Շնչառություն» / ATEM le souffle

Ընդունումը խմբագրել

1995 — Փառատոնում քննադատների մրցանակը Mimos, Պերինգյոզ (Comedia tempio)
1997 — Իտալական քննադատների առաջին մրցանակը «Danza & Danza» («Ավակումայի մեկնաբանությունները»)
1998 — Առաջին մրցանակը BITEF-ու(Belgrade International Theatre Festival` Բելգրադի միջազգային թատրոնի փառատոն)
2001 — «Ոսկե դիմակ» մրցանակ Ռուսաստանում ցուցադրված լավագույն սահմանային ներկայացման համար։
2002 — գրան-պրի արհեստակցական միություն («Փիլիսոփաներ», «Փոքրիկ առավոտյան սաղմոս»)
2003 — Ոսկե դիմակ մրցանակ լավագույն արտասհմանյան ներկայացում, որը ցուցադրվել է Ռուսաստանում («Վոյցեկ»)
2005 — «Անսահման ստեղծագործողի ստեղծագործություն», հրատարակվել է Ֆրանսիայի նկարիչների ասոցիացիայի և Արտաքին գործերի նախարարության կողմից (MAEE), հեղինակների, կոմպոզիտորների և դրամատուրգների հասարակության մրցանակ (SACD)
2006 — «Եվրոպա - թատրոն» մրցանակ «Նոր թատերական իրականություն» անվանակարգում։ Ջոզեֆ Նաջը պարգևատրվել է Արվեստի և գրականության շքանշանով (2002թ.):

Քննադատություն խմբագրել

Ռուսական «Էկսպերտ» ամսագիրը նրան անվանեց ժամանակակից թատրոնի ամենահանելուկային անձանցից մեկը^[3]։

Գրականություն խմբագրել

Bloedé M. Les tombeaux de Joseph Nadj. Paris: L’Oeil d’Or, 2006

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Официальный сайт (անգլ.)(ֆր.)

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ ^1,0 ^1,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #131415964 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
↑ ^2,0 ^2,1 LIBRIS
↑ Хореограф поневоле // «Эксперт» № 44(350), 25 ноября 2002

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ջոզեֆ Նաջ» հոդվածին։

[_1dbe6a5204ef20e9-1] 1,0 ^1,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #131415964 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.

[_89c1fe55781ed33e-2] 2,0 ^2,1 LIBRIS

[3] Хореограф поневоле // «Эксперт» № 44(350), 25 ноября 2002

[1]

[2]

[3]