Պիտա
Պիտա[1][2] (հուն․՝ πίτα, թուրքերեն՝ pide[3]), կլոր, հարթ, առանց թթխմորի հաց։ Այս հացը թխվում է ինչպես թեփահան ալյուրից, այնպես էլ բարձր տեսակի ցորենի ալյուրից։ Բավականին մեծ տարածում ունի միջերկրածովյան շրջանում և Մերձավոր Արևելքի երկրներում։
 | |
|---|---|
 | |
| Ենթատեսակ | լոշիկ և մատներով ուտվող կերակուր |
| Առաջացման երկիր |  Սիրիա |
 Pita Վիքիպահեստում | |
Այսպիսի հացի մասին առաջին հիշատակությունները գտնվում են Հին Կտակարանում՝ եբրայերենում օրիգինալ տարբերակը հիշատակվում է որպես «պատ լեհեմ» (եբրայերեն՝ פת לחם), ինչը կարելի է թարգմանել որպես «մեծ հացային պիտա», «բոքոն»։ Ռուսերենում այս բառը ուղղակի թարգմանված է «հաց»։ «Պիտա»-ն «պատ»-ի (եբրայերեն՝ פת) փոքրացուցիչն է։ Ժամանակակից իմաստով՝ «պիտա» (եբրայերեն՝ פיתה) բառը եբրայերենում կիրառվում է 1950-ական թվականներից ի վեր[4]։
Ավանդական արաբական բիտայի տարբերակիչ առանձնահատկությունը ջրային գոլորշին է, որը պիտան թխելիս ձևավորվում է խմորի մեջ, կուտակվում բլիթի մեջտեղում՝ առանփնացնելով խմորի շերտերը։ Այդ կերպ բլիթի ներսում «գրպանիկ» է առաջանում, որը կարելի է բացել՝ սուր դանակով կտրելով պիտայի ծայրը և «գրպանիկ»-ի մեջ աղցան կամ միս լցոնելով։ Ավանդական արաբական բիտայի միջին տրամագիծը սովորաբար 15-20 սմ է։
Բացի արաբական պիտայից, գոյություն ունեն պիտայի մի քանի այլ տեսակներ, օրինակ՝ վրացական լավաշ, իրաքյան լաֆեր, դրուզյան պիտաներ (չափազանց բարակ, բայց շատ մեծ բլիթներ), հնդկական չապատիներ։
ՊատկերասրահԽմբագրել
Ֆալաֆելներով և բանջարեղենով պիտա
Դրուզյան պիտան՝ պատրաստման ընթացքում
ԾանոթագրություններԽմբագրել
| Այս հոդվածը կատեգորիայի կարիք ունի։ Դուք կարող եք օգնել նախագծին՝ կատեգորիա գտնել կամ ստեղծել ու ավելացնել հոդվածին։ |