Պավել Ֆեդոտով
Պավել Անդրեևիչ Ֆեդոտով (ռուս.՝ Павел Андреевич Федотов, հունիսի 22 (հուլիսի 4), 1815[1], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[2][1] - նոյեմբերի 14 (26), 1852[1], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[2][1]), ռուս նկարիչ, քննադատական ռեալիզմի սկզբնավորողը ռուսական կերպարվեստում։
Պավել Ֆեդոտով ռուս.՝ Павел Андреевич Федотов | |
---|---|
Ծնվել է | հունիսի 22 (հուլիսի 4), 1815[1] |
Ծննդավայր | Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[2][1] |
Վախճանվել է | նոյեմբերի 14 (26), 1852[1] (37 տարեկան) |
Մահվան վայր | Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[2][1] |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն |
Կրթություն | The First Moscow Cadet Corps? |
Մասնագիտություն | արվեստագետ, նկարիչ և գծանկարիչ |
Ոճ | ռեալիզմ |
Ժանր | Մարտանկարչություն, ժանրային նկարչություն և դիմապատկեր |
Թեմաներ | գեղանկարչություն |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Մայորի խնամախոսությունը |
Pavel Fedotov Վիքիպահեստում |
Լինելով սպա՝ 1834 թվականից հաճախել է Պետերբուրգի Գեղարվեստի ակադեմիայի գծանկարչության դասարանները, իսկ պաշտոնաթող լինելուց հետո (1844)՝ ամբողջապես նվիրվել արվեստին։ Սկզբնական շրջանի գործերը զինվորական կենցաղի ու ռեժիմի թեմաներով մատիտով ծաղրանկարներ, ուրվանկարներ, սեպիայով կոմպոզիցիաներ են։
Հասուն շրջանում (մինչև 1840-ական թթ․ վերջը) Ֆեդոտովն անցել է յուղաներկ աշխատանքների, ստեղծել ժամանակի բնորոշ տիպերի, պետերբուրգյան կենցաղի տգեղ ու ծիծաղելի տեսարանների մի ողջ պատկերասրահ՝ ցուցադրելով նիկոլաևյան Ռուսաստանի մռայլ դիմագիծը («Նորաթուխ ասպետը», 1846, «Չմահավան հարսնացուն», 1847, «Մայորի խնամախոսությունը», 1848, բոլորը՝ Տրետյակովյան պատկերասրահ, Մոսկվա)։ Նրա լավագույն դիմանկարները («Ե․ Գ․ Ֆլուգ», մոտ 1850, «Ն․ Պ․ Ժդանովիչ», 1849) հատկանշվում են գեղանկարչական ամբողջականությամբ։
Դժբախտ կնոջ տառապանքին, մարդու անկմանն ու կործանմանն են նվիրված նկարչի ուշ շրջանի գործերը («Այրի կինը», «Անկո՛ր, նորից անկոր», երկուսն էլ՝ 1851-52, Տրետյակովյան պատկերասրահ)։
Պավել Ֆեդոտովը կյանքի վերջին տարիներին տառապել է հոգեկան ծանր հիվանդությամբ, մահացել է խելացնորների հիվանդանոցում։
Գրականություն
խմբագրել- Булгаков Ф. И. Павел Андреевич Федотов и его произведения (СПб., 1893)
- Шкловский В. Б. Повесть о художнике Федотове. — М.: Молодая гвардия, 1965.
- Гнедич П. П. Рассказ «Горькое горе» (1880 г.)
- Кирсанова Р. М. Павел Андреевич Федотов. Комментарий к живописному тексту (2006)
- С. Н. Кондаков Юбилейный справочник Императорской Академии художеств. 1764-1914. — Спб.: Товарищество Р.Голике и А.Вильборг, 1915. — Т. 2. — С. 237. — 454 с.
Պատկերասրահ
խմբագրել-
«Այրի կինը»
-
«Չմահավան հարսնացուն»
-
«Արիստոկրատի նախաճաշը»
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Большая российская энциклопедия (ռուս.) — М.: Большая российская энциклопедия, 2004.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Федотов Павел Андреевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
Արտաքին հղումներ
խմբագրելՎիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պավել Ֆեդոտով» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 623)։ |