Նիկոլայ Վիրտա
Նիկոլայ Եվգենևիչ Վիրտա (ռուս.՝ Николай Евгеньевич Вирта́ , իսկական ազգանունը՝ Կարելսկի, ռուս.՝ Каре́льский, դեկտեմբերի 3 (16), 1906, Q21851277?, Տամբովի գավառ, Տամբովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հունվարի 9, 1976[1][2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս խորհրդային գրող։
Նիկոլայ Վիրտա | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 3 (16), 1906 |
| Ծննդավայր | Q21851277?, Տամբովի գավառ, Տամբովի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | հունվարի 9, 1976[1][2] (69 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Գերեզման | Պերեդելկինոյի գերեզմանատուն |
| Գրական անուն | Николай Вирта |
| Մասնագիտություն | լրագրող, սցենարիստ, գրող, դրամատուրգ, արձակագիր, դրամատուրգ, ռազմական թղթակից և վիպասան |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Մոսկվայի պետական համալսարան |
| Ժանրեր | վեպ, վիպակ, պատմվածք և պիես |
| Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն և ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
| Պարգևներ |        և |
 Nikolai Virta Վիքիպահեստում | |
Վիրտայի առաջին ու լավագույն վեպը «Մենակությունն» է (1935, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1941), որի մոտիվներով գրված են «Հողը» (1937) պիեսը և «Փոթորկի ժամին» (բեմադրված 1939, կոմպոզիտոր՝ Տ․ Խրեննիկով) օպերան։ Այնուհետև լույս են տեսել «Օրինաչափություն» (1937), «Իրիկնային ղողանջ» (1951), վերամշկված հրտ․ 1961), «Սեպ սարեր» (1956), «Շուրջը՝ անվերջ տափաստաններ» (1960), «Վերադարձված հող» (1960), «Արագընթաց օրեր» (1964) վեպերը, «Աղետ» (1962), «Ուրվականը լքում է Կանաչ բլուրը» (1964-1965) վիպակները։ Գրել է նաև «Դավ» (1938), «Իմ բարեկամ գնդապետը» (1942), «Ստալինգրադի զինվորները» (1944), «Հացը մեր հանապազօր» (1947, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1948), «Դատապարտվածների դավադրությունը» (1948, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1949), «Ամռանը երկինքը բարձր է» (1959) և այլ պիեսներ։ Նրա սցենարներով նկարահանվել են «Ստալինգրադյան ճակատամարտը» (1949, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1950), «Դատապարտվածների դավադրությունը» (1950) և այլ կինոնկարներ։ Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով։
Նիկոլայ Վիրտան հայերեն
խմբագրել- Օտարերկրուհին (պատմվածք), Ե., Հայպետհրատ, 1938, 20 էջ։ Ռուսերենից թարգմ.՝ Գ. Հակոբյան, նկարիչ՝ Ա. Բորովսկայա։
- Պարտիզանները (պատմվածք), Ե., Հայպետհրատ, 1941, 8 էջ։ Թարգմ.՝ ռուս.:
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (ռուս.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 390—393. — ISBN 5-94848-245-6
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 472)։ 
|
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նիկոլայ Վիրտա» հոդվածին։ |