Վիքիպեդիա

Նարինե Սիմոնյան

հայ երգեհոնահար

Նարինե Սիմոնյան (երբեմն գրվում է միայն Նարինե, 1962, Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ երգեհոնահար, դաշնակահար, երաժշտական խմբավար և օպերաների պրոդյուսեր։ Նարինեն նաև կլավեսին նվագող է և հիմնականում մասնագիտացած է բարոկկո ժանրի մեջ՝ շեշտը դնելով Յոհան Սեբաստիան Բախի վրա։

Նարինե Սիմոնյան
Ծնվել է1962
Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Երկիր ԽՍՀՄ,  Հայաստան և  Ֆրանսիա
Մասնագիտություներգեհոնահար, դաշնակահարուհի և երաժշտական ղեկավար
Գործիքներերգեհոն, դաշնամուր և երգեհոն
ԱշխատավայրԱռնո Բաբաջանյան համերգասրահ
Կայքnarinesimonian.com

Ֆրանսիական շահույթ չհետապնդող "Les Amis de Gumri.France" («Գյումրու ընկերներ») կազմակերպության նախագահ Նարինեն երազում է բավականաչափ գումար հավաքել իր հայրենի քաղաքում՝ Գյումրիում երգեհոնի մշակույթն արթնացնելու համար[1][2]։

Կենսագրություն խմբագրել

Նարինեն ծնվել է 1965[փա՞ստ] թվականին Գյումրի քաղաքում։ Վեց տարեկանից սկսել է զբաղվել գործիքով։ 1976 թվականին ընդունվել է երաժշտական դպրոց, որտեղ ավարտել է և 1980 թվականին պարգևատրվել ոսկե մեդալով։ 1981-1985 թվականներին Նարինե Սիմոնյանը անցել է Երևանի ազգային երաժշտական դպրոցի ուսումնական ծրագիրը, որտեղ ավարտել է որպես պրոֆեսիոնալ համերգային դաշնակահար (առաջին մրցանակ, միաձայն պարգևատրվել է) և կամերային երաժշտության անսամբլի մենակատար։ Ավարտել է նաև որպես պրոֆեսիոնալ երգեհոնահար և 1989 թվականին կրկին արժանացել է առաջին մրցանակի միաձայն։ 1989-1991 թվականներին եղել է Երևանի ֆիլհարմոնիկ համերգասրահի մեներգչուհի և համերգներ ու վարպետության դասեր է տվել Մոսկվայում, Տալլինում, Հելսինկիում և այլն։

1991 թվականին նա որոշել է դասերի հաճախել Ֆրանսիայում՝ ֆրանսիացի հայտնի երգեհոնահար Մարի-Կլեր Ալենի, Հյուգետ Դրեյֆուսի և Անդրե Իզուարի մոտ։ 1994 թվականին նա շահել է Մենդելսոն-Լիստի միջազգային մրցույթի գլխավոր մրցանակը Շվեյցարիայում։ 2009 թվականից ի վեր նա նաև մեծ արտոնություն է ստացել խորհրդատվություն ստանալու նշանավոր Անդրե Իզուարի կողմից։

Համերգներ խմբագրել

Նարինե Սիմոնյանը հսկայական թվով համերգներ է տվել ողջ Ֆրանսիայում (Էքս ան Պրովանսի Սեն-Ժան-դե-Մալտ եկեղեցուց[3] մինչև Լա Պրեի աբբայությունը, Վալանսի Աստվածամոր տաճարում[4] և այլն), ինչպես նաև Փարիզում (Փարիզի Աստվածամոր տաճարում, Մադլեն եկեղեցում, Սուրբ Էստաշ եկեղեցում, Փարիզի Սուրբ Ռոշ հայկական եկեղեցում, Սեն Ժերմեն-դե-Պրե եկեղեցում 2008 թվականի նոյեմբերին[5], Իսսի-լե Մուլինոում[6], և այլն)։ Նա նաև համերգներով հանդես է եկել Ռուսաստանում, Բելգիայում, Շվեյցարիայում (Բուլլ, Սուրբ-Պիեր դե Լինսում), որտեղ ձայնագրել է ձայնասկավառակ, Ֆինլանդիայում, Կիևում (Ուկրաինա, 2003 թվականին Դոմինիկ դե Վիլիանկուրի հետ և 2008 թվականին երգեհոնասրահում), Հյուսիսային Ամերիկայում (Նյու Յորքում 1998 թվականի նոյեմբերի 1-ին, Նյու Յորքի Հայ Ավետարանական եկեղեցում, Մոնրեալում և Հարավային Ամերիկայում 1997 թվականին Օլիվյե Լատրիի հետ միասին (Արգենտինա, Ուրուգվայ՝ Միջազգային Órgano փառատոնում[7][8]։

Վերջին տարիներին նրա հակումը նրան ստիպել է կենտրոնանալ բարոկկո երաժշտական ոճով օպերաների թողարկման վրա՝ չհրաժարվելով դաշնակահարի և երգեհոնահարի մենակատարի կարիերայից[9][10]։

Իփիգենիան Տավրիսում երգեհոնային օպերայի տարբերակի համաշխարհային պրեմիերա խմբագրել

2009 թվականի նոյեմբերի 25-ին և 26-ին Նարինե Սիմոնյանը Փարիզի սրտում՝ Լե Մարեի շրջանի Eglise Sainte-Croix de Paris-ում, ստեղծել է Քրիստոֆ Վիլիբալդ Գլյուկի «Իփիգենիան Տավրիսում» օպերան 4 գործողությամբ, փոխադրված երգեհոնի։ Նարինե Սիմոնյանը լեհ դաշնակահար Յոզեֆ Կապուստկայի նվագակցությամբ խմբավարել է այս օպերան, որը բեմադրել է երիտասարդ պարուսույց Հելեն Հաագը, Հալմահերա ընտանիքի ընկերության ֆինանսական օգնությամբ։ Գլխավոր դերերում եղել են ռուս սոպրանո Իրինա Տիվիան (Իփիգենիա), կանադա-ուկրաինացի տենոր Սերգեյ Ստիլմաչենկոն (Օրեսթես), Ռաֆայել Շվոբը (Պիլադես), ֆրանսիացի տենոր Օլիվիե Այաուլտը (Թոաս), ֆրանսիացի սոպրանո Անն Ռոդիերը (Դիանա) և Յուլիա Վաքարուն (Ֆեմալե Գրիք)։ Այս օպերայի երկու պրեմիերաներից մեկը եղել է աուդիո ձայնագրության հիմքում և եղել է կոմպակտ սկավառակով։ Վավերագրական ռեժիսոր Դով Բ. Ռուեֆը տեսահոլովակ է նկարահանել, որն աշխատել է գերմանա-ֆրանսիական Arte հեռուստաալիքի հետ[11]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ «Eglise Sourp Nshan a Gumri». Orgue pour Gumri (French). Արխիվացված է օրիգինալից 2008 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  2. ↑ The non-profit is also known as "An Organist for Armenia" Արխիվացված 4 Հունիս 2009 Wayback Machine
  3. ↑ «YouTube». YouTube. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
  4. ↑ «#frenchorgan Narine plays Bach». YouTube. 2009 թ․ հուլիսի 27. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
  5. ↑ «France Orgue – Archives». France-orgue.fr. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
  6. ↑ «FrenchPianist NarineSimonian». YouTube. 2012 թ․ հոկտեմբերի 1. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
  7. ↑ «From Here and There» (PDF). La Musica – The Latin American Music Center Newsletter. Vol. 2, no. 3. Indiana University. February 1998. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2010 թ․ դեկտեմբերի 26-ին.
  8. ↑ Banegas, Cristina García. «La historia de nuestro festival». Festival Internacional de Órgano del Uruguay (Spanish).{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  9. ↑ «baroque organist». Narine Simonian : Nariné. Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ նոյեմբերի 23-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
  10. ↑ Kapustka, Jozef (2010 թ․ մարտի 9). «Ch.W.Gluck – Iphigénie en Tauride accompagné par l'orgue Allen Quantum en première mondiale à Paris». Le Post (French). Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 24-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  11. ↑ «Où sont les femmes...». arte (French).{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Նարինե_Սիմոնյան&oldid=9357027» էջից