Նանտ ՖԱ
| Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Նանտ ՖԱ, Նանտ ֆուտբոլային թիմը Ֆրանսիայի ասոցիացիայի թիմ է, հիմնադրված Նանտում։ Թիմը հիմնադրվել է 1943 թվականի ապրիլի 21-ին 2-րդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ։ 1997-1907 թվականներին կոչվում էր Ատլանտյան Նանտ, մինչև ներկայիս անվանումը։ Նանտը խաղումէ Ֆրանսիայի առաջին դիվիզիոնում։ Թիմը մարզում է ֆրանսահայ Միշել Տեր-Զաքարյանը։
| Նանտ ՖԱ | |||
| |||
| Ամբողջական անուն | Football Club de Nantes | ||
|---|---|---|---|
| Գույներ | կանաչ և դեղին | ||
| Հիմնադրում | 1943 | ||
| Երկիր |  Ֆրանսիա
| ||
| Քաղաք | Նանտ | ||
| Մարզադաշտ | Ստադ դե լա Բուժերուն | ||
| Նախագահ | Վալդեմար Կիտա | ||
| Մարզիչ | Կլաուդիո Ռանիերի | ||
| Կայք | |||
| Լիգա | Լիգա 1 | ||
| 2016–17 | 7-րդ | ||
| |||
Նանտը Ֆրանսիայի ամենահաջողակ թիմերից է, 1 լիգայում հաղթել է 8, գավաթում 3 անգամ։ 1 անգամ էլ հաղթել է լիգայի գավաթում։
Թիմը հայտնի է իր «Նանտյան ոճ խոսակցությունով», իր կոլեկտիվ ոգով, որը հիմնականում արտահայտվել է մարզիչներ Խոսե Արիբասի, Ժան Կլոդ Սուաեդույի, Ռայնալդ Դենուի ղեկավարության ներքո։
Ինչպես շատ թիմեր Նանտը նույնպես ունի կեղծանուն՝ «կանաչ և դեղին տուն»։ Նանտում խաղացել են այնպիսի ֆուտբոլիստներ ինչպիսին՝ Մարսել Դեսալին, Դիդիե Դեշամը, Միշել Լանդռեուն, Կլոդ Մակելելեն, Ժերեմը Տուլանը և այլն։
ՊատմությունԽմբագրել
Առաջին խաղը անցկացրել է Օլիմպիկ Կոլումբում ՖԱ Փարիզի դեմ, որտեղ հաղթանակ տոնեց 2-0 հաշվով։ Սեփական հարկի տակ առաջին խաղում նույն հաշվով պարտություն կրեց Տրոյեսից։ Առաջին խաղաշրջանում թիմը զբաղեցրեց 5-րդ տեղը։
1963 թվականին ակումբը նվաճեց առաջին դիվիզիոնի ուղեգիր։ Հունիսի տասին մահացավ Մարսել Սաուպինը և երբեք չտեսավ իր ստեղծաց թիմը։ Նանտը շարունակեց իր հաղթարշավը իր փայլուն խաղի շնորհիվ, մասամբ ի շնորհիվ Խոսե Արիբասի։ Հատկապես այս շրջանում դարձավ «Նանտյան ոճը»՝ շատ փափուկ և պարտադրող տատկտիկայով։ 1976 թվականին Խոսե Արիբասը հրաժարվեց մենեջերի պաշտոնից և ղեկավարությունը հանձնեց Ժան Վինսենտին ով խաղացել է Սթեյդ Ռեյմսում։ Ակումբի հաջողակ տարիներին մնաց թիմի ղեկավար մինչև 1982 թվականը, որից հետո ղեկավար դարձավ Ժան Կլոդ Սուիդը, մի ուրիշ Նանտյան ոճի երկրպագու և Նանտի խաղացող։
1973, 1977, 1980 և 1983 թվականներին Ֆրանսիայի չեմպիոն դառնալուց հետո 1979 թվականին 4-1 հաշվով հաղթելով Օսերին նվաճեց Ֆրանսիայի Գավաթը։ Էրիկ Պեշուտը ներմուծեց իր անունը Նանտի պատմության մեջ, որպես Հեթ-տրիկի հեղինակ այս խաղում։ 1983 թվականին գավաթի եզրափակչում մրցելով Պարի Սեն Ժերմենի հետ պարտվեց 3-2 հաշվով։
Լինելով աղյուսակի գագաթում վրա Բորդոյի հետ խաղից հետո սկսվեց թիմի համար դժվար ժամանակաշրջանը։ 1982 թվականին Ժան Կլոդ Սուիդը իր տեղը զիջեց Միրոսլավ Բրաժեվելին։
1990 թվականԽմբագրել
1991 թվականի հուլիսին 1 ամիս անցկացնելով երկրորդ դիվիզիոնում ի շնորհիվ Ֆրանսիայի ֆուտբոլային ֆինանսկան կարգավորողի ադմինիստրատիվ որոշման Նանտը վերանվանվեց Ատլանտյան Նանտ և վերադարձավ առաջին դիվիզիոն։
1995 թվականին Չեմպիոնների Լիգայի կիսաեզրափակչի մասնակիներից էր։ Այս շրջանում նկատվեց տեղացի ֆուտբոլիստների զարգացումը։ 1995-1997 թվականներին թիմը ունեցավ ֆիանսական դժվարություններ և լավագույն խաղացողները թիմից հեռացան։
Դժվար իրավիճակներից հետո 1996-1997 թվականներին 3-րդն էր առաջնությունում խաղալով 30 խաղ առանց պարտության։ 2003 թվականի խաղաշրջանում Նանտը պարտվեց Սոշոյին 11 մետրաանոցներից և դուրս մնաց Լիգայի գավաթից։
ՍտադիոնԽմբագրել
Նրանց մարզադաշտը 1984 թվականին եղել է Սթեյդ դե լա Բուժերուն, որտեղ կայացելէ ՖԻՖԱ-ի աշխարհի գավաթի եզրափակիչը։
Արտաքին հղումներԽմբագրել
- FC Nantes at UEFA
- Фан-клуб Нанта на Русфане (ռուս.)
- Официальный сайт FC Nantes Archived 2008-06-26 at the Wayback Machine. (ֆր.)
- Неофициальный сайт FC Nantes (ֆր.)
- Онлайн-музей FC Nantes Archived 2008-03-03 at the Wayback Machine. (ֆր.)
- Сайт об истории FC Nantes (ֆր.)
- Статистика FC Nantes Archived 2008-11-14 at the Wayback Machine. (ֆր.)