Յոհանես Դիդերիկ վան դեր Վալս

Յոհանես Դիդերիկ վան դեր Վալս (հոլ.՝ Johannes Diderik van der Waals), (նոյեմբերի 23, 1837(1837-11-23)[1][2][3][…], Լեյդեն, Նիդերլանդներ - մարտի 8, 1923(1923-03-08)[1][2][4][…], Ամստերդամ, Նիդերլանդներ[4]), հոլանդացի ֆիզիկոս։

Յոհանես Դիդերիկ վան դեր Վալս
հոլ.՝ Johannes Diderik van der Waals
Van der Waals.jpg
Ծնվել էնոյեմբերի 23, 1837(1837-11-23)[1][2][3][…]
Լեյդեն, Նիդերլանդներ
Մահացել էմարտի 8, 1923(1923-03-08)[1][2][4][…] (85 տարեկան)
Ամստերդամ, Նիդերլանդներ[4]
ԳերեզմանAmsterdam New Eastern Cemetery
ՔաղաքացիությունFlag of the Netherlands.svg Նիդերլանդների Թագավորություն
Մասնագիտությունֆիզիկոս, քիմիկոս, պրոֆեսոր, մաթեմատիկոս, ֆիզիկոս-տեսաբան և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Ամստերդամի համալսարան[4]
Գործունեության ոլորտֆիզիկա
ԱնդամակցությունՆիդերլանդական արվեստների և գիտությունների թագավորական ակադեմիա, Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա, Ամերիկական փիլիսոփայական ընկերություն[5] և ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա
Ալմա մատերԼեյդենի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներինհոլանդերեն[1]
Գիտական ղեկավարՊիտեր Ռիյկե
Եղել է գիտական ղեկավարWillem Hendrik Keesom?, Յոհանես Դիդերիկ վան դեր Վալս[6], Diederik Korteweg?[7], Philipp Abraham Kohnstamm?[8], Յոհանես Դիդերիկ վան դեր Վալս[8], Obe Postma?[8], Henri Adrien Naber?[8], Gerrit Hondius Boldingh?[8], Johannes C. Schalkwijk?[8], Bokko Meilink?[8] և Cornelius Dorsman?[8]
Ազդվել էՌուդոլֆ Կլաուզիուս
Պարգևներ
Ամուսին(ներ)Anna Magdalena Smit?
Երեխա(ներ)Ժակլին վան դեր Վալս և Յոհանես Դիդերիկ վան դեր Վալս
Commons-logo.svg Johannes Diderik van der Waals Վիքիպահեստում

ԳործունեությունԽմբագրել

Ինքնուրույն ուսումնասիրել է ֆիզիկա, ապա ավարտել Լեյդենի համալսարանը։ Ամստերդամի համալսարանի պրոֆեսոր (1877-1907 թվականներին)։ Աշխատանքները վերաբերում են մոլեկուլային ֆիզիկային և ցածր ջերմաստիճանային երևույթների ուսումնասիրմանը։ 1873 թվականին արտածել է իրական գազի վիճակի հավասարումը, որը հաշվի է առնում մոլեկուլների ծավալն ու դրանց միջև գործող փոխազդեցության ուժերը։ Առաջինն է դիտարկել միջմոլեկուլային ուժերի (Վան-Դեր-Վալսյան ուժեր) հարցը՝ կապված գազանման և հեղուկ վիճակներում նյութի կառուցվածքի հետ։ Առաջարկել է կրիտիկական երևույթների բնույթը որակապես բացատրող տեսություն, մշակել մազականության թերմոդինամիկական տեսությունը։ Ունի նաև էլեկտրոլիտային դիսոցմանն ու հիդրոստատիկային վերաբերող աշխատանքներ։ Փարիզի ԳԱ պատվավոր անդամ (1910 թվականին)։ Նոբելյան մրցանակ (1910 թվականին)։

ԾանոթագրություններԽմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 11, էջ 270