Մորակտցար

Մորակտցար^[1] (լատին․՝ Gallinago gallinago), ոչ մեծ թռչուն շատ երկար, ուղիղ և սուր կտուցով։ Ոչ մեծ կտցար է, իր չափերով համեմատական մեծ բազմագույն փայտփորիկի հետ։ Մարմնի երկարությունը կազմում է 26 սմ, քաշը 80-180 գ, թևերի բացվածքը 40-45 սմ^[2]։

՞

Մորակտցար

Գիտական դասակարգում

Թագավորություն	Կենդանիներ
Տիպ	Քորդավորներ
Ենթատիպ	Ողնաշարավորներ
Դաս	Թռչուններ
Կարգ	Դաշտակտցանմաններ
Ընտանիք	Մորակտցարանմաններ
Ցեղ	Մորակտցարներ
Տեսակ	Մորակտցար

Լատիներեն անվանում

Gallinago gallinago

(Linnaeus,1758)

Հատուկ պահպանություն

Քիչ մտահոգող տեսակ
IUCN 3.1 Least Concern : ???

Բնապահպանական կարգավիճակը

Արեալ

Տարածվածություն

Դասակարգումը
Վիքիցեղերում

Պատկերներ
Վիքիպահեստում

ITIS 176700
NCBI 107377
EOL 1049586

Մորակտցարի դայլայլը բեղմնավորման շրջանում

Արեալ

Մորակտցարի ձուն

Բնակեցնում է ճահիճները, խոնավ մարգագետինները, ջրամբարների ճահճային ափերը և տունդրաները։ Բնադրում է Եվրասիայի մերձարկտիկական և հանգիստ կլիմայական պայմաններում, ինչպես նաև Իսլանդիայում, Բրիտանական, Ազորյան և Ֆարերյան կղզիներում։ Ձմեռում է Հարավային Եվրոպայում, արևադարձային Ասիայում, Աֆրիկայում։ Բույնը դնում է գետնին, ոչ մեծ փոսի մեջ։ Սնվում է ձկներով և ջրային անողնաշարավորներով։ Սպորտային որսի օբյեկտ է։

Հետաքրքիր փաստեր

Անգլերենից թարգմանաբար մորակտցար snipe բառը ծագել է 19-րդ դարում «նշանառու» բառից^[3]։ Թռիչքի յուրահատկությունները և փոքր չափերը դարձնում են մորակտցարին շատ դժվարաորս, և նրան խոցած որսորդը համարվում էր փորձառու (մանավանդ հաշվի առնելով այն ժամանակի զենքերի հնարավորությունները)։
Բեղմնավորման շրջանում արուն բարձրանում է մոտ 100 մետր բարձրության վրա և սրընթաց իջնում ներքև։ Այդ ամենի հետ մեկտեղ նա արձակում է ձայն^[4], ընդ որում ձայնի աղբյուր են հանդիսանում պոչի փետուրները^[5]։