Կենտավրոսներ (ֆիլմ)
«Կենտավրոսներ» (ռուս.՝ «Кентавры»), խորհրդային երկմաս ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Վիտաուտաս Ժալակյավիչյուսը սոցիալ-քաղաքական դրամայի ժանրում։ «Լատինականաամերիկյան եռերգության» եզրափակիչ մասն է («Ողջ ճշմարտությունը Կոլումբոսի մասին» (ռուս.՝ «Вся правда о Колумбе»), «Այս քաղցր բառը՝ ազատություն» (ռուս.՝ «Это сладкое слово — свобода!»)[3][4]։ Խորհրդային Միության, Հունգարիայի, Չեխոսլովակիայի և Կոլումբիայի կինոգործիչների համատեղ արտադրություն է։
 ռուս.՝ Кентавры | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ[1] Հունգարիա[1] Չեխոսլովակիա Կոլումբիա |
| Ժանր | դրամա և պատմական ֆիլմ[2] |
| Թվական | 1978 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Վիտաուտաս Ժալակյավիչյուս |
| Սցենարի հեղինակ | Վիտաուտաս Ժալակյավիչյուս |
| Դերակատարներ | Դոնատաս Բանիոնիս, Մարգիտ Լուկաչ[2], Ռեգիմանտաս Ադոմայտիս[2], Բրունո Օյա[2], Գյուլա Բենկո[2], Յիտկա Զելենոգորսկա[2], Վալենտին Գաֆտ[2], Միհայ Վոլոնտիր[2], Jožka Stoklasa?[2], Vít Pešina?[2], Կախի Կավսաձե[2], Daniela Vacková?[2], Zbyněk Krákora?[2] և Géza Benkő?[2] |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ[1], Barrandov Studios[1], Mafilm[1] և անհայտ[1] |
| Տևողություն | 140 րոպե |
Սյուժե խմբագրել
Գործողությունները տեղի են ունենում Լատինական Ամերիկայի անանուն նահանգում (ենթադրվում է՝ Չիլի)։ Ռազմական շրջանակներում դավադրություն է հասունանում, որը խրախուսվում է օտարերկրյա հետախուզական ծառայությունների կողմից։ Ակցիան, որը կրում է «Կենտավրոս» ծածկանունը, մտահղացվել է Վաշինգտոնում։ Ժողովուրդը հավատում է նախագահին, բայց դավադիրները գեներալ Պինի գլխավորությամբ ուժ են ստանում հեղաշրջում կազմակերպելու համար։
Դերերում խմբագրել
- Դոնատաս Բանիոնիս – նախագահ (հնչյունավորել է Իգոր Կվաշան)
- Ռեգիմանտաս Ադոմայտիս – Օռլանդո, հետաքննությունների բյուրոյի տնօրեն (սերիա 1), պաշտոնաթող (սերիա 2) (հնչյունավորել է Վյաչեսլավ Շալևիչը)
- Մարգիտ Լուկաչ – Անխելիկա, նախագահի կինը
- Եվգենի Լեբեդև – Պին, գեներալ, 1-ին սերիայում՝ Հանրապետության ցամաքային զորքերի շտաբի պետ, 2-րդ սերիայում՝ Հանրապետության զինված ուժերի գլխավոր հրամանատար
- Դյուլա Բենկյո – Կատալան, գեներալ, Հանրապետության զինված ուժերի գլխավոր հրամանատար (սերիա 1), պաշտոնաթող (սերիա 2) (հնչյունավորել է Ֆելիքս Յավորսկին)
- Ելենա Իվոչկինա – Աննա Մարիա, Օռլանդոյի կինը
- Իրեն Շյուտյո – Աննա Մարիայի մայրը
- Գենադի Բորտնիկով – Անիբալ, Աննա Մարիայի եղբայրը
- Իտկա Զելենոգորսկայա – Ջուլի (հնչյունավորել է Սվետլանա Ստարիկովան)
- Վալենտին Գաֆտ – Անդրես, Օռլանդոյի օգնականը, 2-րդ սերիայից՝ հետաքննությունների բյուրոյի տնօրեն, դավադիր
- Իոն Ունգուրյանու – Սերխիո Թորոա, նախարար, 2-րդ սերիայից՝ Հանրապետության Անվտանգության գլխավոր տնօրեն
- Գենադի Բորտնիկով – Անիբալ, Աննա Մարիայի եղբայրը
- Միխայ Վոլոնտիր – Էվարիստո, Օռլանդոյի ընկերը և գործակալը
- Բրունո Օյա – Բրունո Նիլսոն, շվեդ լրագրող (հնչյունավորել է Օլեգ Մոկշանցևը)
- Վալերի Անիսիմով – Գրեց, կապիտան
- Կախի Կավսաձե – Ուգո, բարմեն (հնչյունավորել է Լեոնիդ Կանևսկին)
- Վալերի Կուզին – Հանրապետության բանակի գեներալ
- Նոդար Մգալոբլիշվիլի – Միգել, նախարար
- Յուոզաս Բուդրայտիս – Ռայմոն (հնչյունավորել է Ռուդոլֆ Պանկովը)
- Դումիտրու Ֆուսու
Երաժշտություն խմբագրել
Ֆիլմում օգտագործվել են հատվածներ Վոլֆգանգ Ամադեուս Մոցարտի № 25 սոլ մինոր սիմֆոնիայից։
Մրցանակներ խմբագրել
- 1979 թվական - «Ազատության փառատոնի» գլխավոր մրցանակ Սոպոտայում
- 1979 թվական - 12-րդ համամիութենական կինոփառատոն Աշխաբադում[5]․
- Գեղարվեստական ֆիլմերի բաժնի գլխավոր մրցանակ
- Լավագույն սցենարի մրցանակ (Վիտաուտաս Ժալակյավիչյուս)
- Մրցանակ օպերատորական աշխատանքի համար (Պավել Լեբեշև)
- Մրցանակ կերպարվեստի լուծման համար (Լևան Շենգելիա)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 DEFA film database
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
- ↑ «Кентавры». Encyclopedia of Russian Cinema. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2018 թ․ մարտի 28-ին.
- ↑ Grazhina Arlitskaite. «Витаутас Жалакявичюс: "О чем мы молчим?"». Iskusstvo Kino.
- ↑ КИНО: Энциклопедический словарь, главный редактор С. И. Юткевич, М. Советская энциклопедия, 1987, с.83
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- «Կենտավրոսներ» ֆիլմը «Энциклопедия отечественного кино» կայքում