Կամսար Սարգսյան
Կամսար Հարությունի Սարգսյան (նոյեմբերի 15, 1883[1], Ալեքսանդրապոլ, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] - նոյեմբերի 21, 1936[1], Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), բանվոր հեղափոխական, գրաշար, կոմունիստական կուսակցության անդամ (1917)։
Կամսար Սարգսյան | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 15, 1883[1] |
Ծննդավայր | Ալեքսանդրապոլ, Երևանի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] |
Մահացել է | նոյեմբերի 21, 1936[1] (53 տարեկան) |
Մահվան վայր | Լենինական, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | հեղափոխական և գրաշար |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
Գործուենություն
խմբագրելԱշխատել է Ալեքսանդրապոլի (այժմ՝ Գյումրի), Թիֆլիսի, Կարսի, Դոնի Ռոստովի և Երևանի տպարաններում, մասնակցել մայիսմեկյան ցույցերի, տպագրիչների գործադուլների և նրանց արհմիությունների կազմակերպմանը։ 1917 թվականին, Գևորգ Հանեսօղլյանի հետ, Սասրգսյանի կազմել և հրատարակել է «Հեղափոխական երգեր» ժողովածուն։ Մամուլում տպագրել է ֆելիետոններ։ Բարձր գնահատելով նրա վաստակը տպագրության գործում՝ ՀԽՍՀ Կենտգործկոմը 1934 թվականին Սարգսյանին շնորհել է Խորհրդային Հայաստանի Աշխատանքի հերոսի կոչում։
Գյումրիի փողոցներից մեկը կոչվում է նրա անունով։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱյս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 222)։ |