Խորեն Վաթինյան
Խորեն Մկրտչի Վաթինյան (փետրվարի 14, 1923, Դիլիջան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - մայիսի 21, 1995, Երևան, Հայաստան), հայ խորհրդային ճարտարապետ, քաղաքական և կուսակցական գործիչ, Հայաստանի Ճարտարապետների միության անդամ (1955 թվականից)։
| Խորեն Վաթինյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 14, 1923 |
| Ծննդավայր | Դիլիջան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մահացել է | մայիսի 21, 1995 (72 տարեկան) |
| Վախճանի վայրը | Երևան, Հայաստան |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | ՀԱՊՀ |
| Մասնագիտություն | ճարտարապետ |
| Պարգևներ և մրցանակներ | Հայրենական պատերազմի 1-ին աստիճանի շքանշան Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան Հայաստանի Գերագույն խորհրդի նախագահության պատվոգիր |
Կենսագրություն խմբագրել
1942-1943 թվականներին մասնակցել է Հայրենական Մեծ պատերազմին, վնասվածքների հետևանքով զորացրվել է։ 1945-1950 թվականներին սովորել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի ճարտարապետաշինարարական ֆակուլտետում։
1950-1961 թվականներին Երևանում աշխատել է որպես ճարտարապետ՝ նախագծելով Հոկտեմբերյանի գյուղատնտեսական տեխնիկումի ուսումնական մասնաշենքը, Հոկտեմբերյանի գյուղտեխնիկայի հանրակացարանը, Կիրովականի բնակելի շենքը, Նորաշենի ծննդատունը և այլն։
1961-1975 թվականներին աշխատել է որպես Հայաստանի կոմկուսի Դիլիջանի քաղկոմի առաջին քարտուղար, եղել է Հայաստանի Գերագույն խորհրդի մի քանի (VI, VII և VIII) գումարումների պատգամավոր։ Զուգահեռաբար շարունակել է նաև իր ճարտարապետական գործունեությունը։
1975-1985 թվականներին աշխատել է որպես Հայաստանի պետական շինարարական կոմիտեի նախագահի տեղակալ[1]։
Ճարտարապետական գործունեություն խմբագրել
- Դիլիջանի գլխավոր հատակագիծը (1980-1986)
- Դիլիջանի քաղաքապետարան
- Դիլիջանի մշակույթի պալատ
- Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում զոհված զինվորների հուշարձան Դիլիջանում (1975)
- Խորհրդային Հայաստանի 50-ամյակին նվիրված հուշարձան Դիլիջանում (1970)
- Հոկտեմբերյանի (Արմավիր) գյուղատնտեսական տեխնիկումի ուսումնական մասնաշենքը.
- Հոկտեմբերյանի (Արմավիր) գյուղատնտեսական տեխնիկումի հանրակացարան.
- Բնակելի շենք Կիրովականում (Վանաձոր)
- Նորաշենի ծննդատուն[1]
Գրքեր և հրատարակություններ խմբագրել
- «Դիլիջանի պատմաճարտարապետական հուշարձաններ». Երեւան, 1988
Շքանշաններ խմբագրել
- Հայրենական պատերազմի 1-ին աստիճանի շքանշան (1985 թվական)
- Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան
- Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան
- Հայաստանի Գերագույն խորհրդի նախագահության պատվոգիր (1970 թվական)[1]