Լուի Մարիես
Լուի Մարիես (ֆր.՝ Louis Mariès, օգոստոսի 19, 1876[1], Փարիզ - նոյեմբերի 19, 1958[1]), ֆրանսիացի հայագետ, բանասեր։
Լուի Մարիես | |
|---|---|
| Ծնվել է | օգոստոսի 19, 1876[1] Փարիզ |
| Մահացել է | նոյեմբերի 19, 1958[1] (82 տարեկան) |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | հայագետ և բանասեր |
| Տիրապետում է լեզուներին | ֆրանսերեն, լատիներեն, հայերեն, ռուսերեն, հին հունարեն, հունարեն և եբրայերեն |
Կենսագրություն խմբագրել
Լուի Մարիեսը ծնվել է 1876 թվականի օգոստոսի 19-ին Փարիզում։ Եղել է Հիսուսյան ուխտի անդամ։ Տիրապետել է լատիներենին, հին և նոր հունարենին, եբրայերենին, ռուսերենին, հայերենին։ Աշակերտել է Անտուան Մեյեին, Ֆրեդերիկ Մակլերին։
Վենետիկի Մխիթարյան միաբանության ճեմարանի անդամ (1934 թվականից)։ 1926 թվականին Փարիզի Կաթոլիկական ինստիտուտում բացել է դասական հայերենի ամբիոն, որը ղեկավարել է մինչև 1952 թվականը, 1928 թվականից միաժամանակ դասավանդել է Արևելյան կենդանի լեզուների ազգային դպրոցում։
«Ուսումնասիրություն Եզնիկի մոտ գոյություն ցույց տվող մի քանի անունների և բայերի մասին» (1928) աշխատության մեջ Լուի Մարսելը լուսաբանել է լեզվաբանական ու բանասիրական մի քանի խնդիրներ։ «Հայերենի ցոյական անցյալ կատարյալի և ստորադասականի կազմության մասին» (1931) ուսումնասիրության մեջ անդրադարձել է հայ-ի խոնարհման մի քանի հարցերի։ Թարգմանել և ծանոթագրել է Եզնիկ Կողբացու «Յաղագս Աստծոյ» («Եղծ աղանդոց») երկը, որը 1960 թվականին հրատարակել է Շառլ Մերսիեն։ Հայագիտական հոդվածներ է հրապարակել «Հանդէս ամսօրեայ», «Հանդէս հայագիտութեան» և ֆրանսիական մի շարք պարբերականներում։
Լուի Մարիեսը մահացել է 1958 թվականի նոյեմբերի 19-ին Շանտիյիում (Ֆրանսիա)։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Արտաքին հղումներ խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է «Հայ գրատպություն և գրքարվեստ» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում-Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ 
|