Էուջենիո Սկալֆարի
Էուջենիո Սկալֆարի (ապրիլի 6, 1924, Չիվիտավեկյա, Հռոմ, Լացիո, Իտալիա - հուլիսի 14, 2022[1], Հռոմ, Իտալիա[2]), իտալացի լրագրող, գրող, հրատարակչությունների խմբագիր, եղել է «L`Espresso» ամսագրի և «Լա Ռեպուբլիկա» թերթի հիմնադիրը։ Նա համարվել է 20-րդ դարի իտալացի մեծագույն լրագրողներից մեկը[3][4][5]։
Էուջենիո Սկալֆարի իտալերեն՝ Eugenio Scalfari | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | ապրիլի 6, 1924 |
| Ծննդավայր | Չիվիտավեկյա, Հռոմ, Լացիո, Իտալիա |
| Վախճանվել է | հուլիսի 14, 2022[1] (98 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Հռոմ, Իտալիա[2] |
| Մասնագիտություն | լրագրող, գրող և քաղաքական գործիչ |
| Լեզու | իտալերեն |
| Քաղաքացիություն |  Իտալիա |
| Կրթություն | Ջենովայի համալսարան և Հռոմի Սապիենզա համալսարան |
| Կուսակցություն | Իտալիայի սոցիալիստական կուսակցություն (1976), Ազգային ֆաշիստական կուսակցություն (1943), Իտալիայի լիբերալ կուսակցություն (1956) և Արմատական կուսակցություն (1968) |
| Աշխատավայր | Ռեպուբլիկա |
| Պարգևներ | |
 Eugenio Scalfari Վիքիպահեստում | |
ԿենսագրությունԽմբագրել
Էուջենիո Սկալֆարի ծնվել է 1924 թվականի ապրիլի 6-ին Չիվիտավեկիում[6]։ Նա իրավաբանական կրթություն է ստացել, իսկ 1950 թվականին սկսել է լրագրողական աշխատանք կատարել «Il Mondo» քաղաքական, մշակութային և տնտեսական ամսագրում[7]։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո մտերմիկ հարաբերություններ է ունեցել Իտալիայի Լիբերալ կուսակցության անդամների, իսկ 70-ականներին՝ սոցիալիստների հետ[8]։
1955 թվականին իտալացի հայտնի լրագրող Արիգո Բենեդետիի հետ նա հիմնել է Իտալիայի առաջին հետաքննական «L'Espresso» շաբաթաթերթը, որի ղեկավարեն է եղել 1963-1968 թվականներին[9]։
1976 թվականին նա հիմնել է մեկ այլ թերթ՝ «La Repubblica»-ն, որը ղեկավարել է մինչև 1996 թվականը, իսկ ղեկավարությունից հեռանալուց հետո նա շարունակել է մնալ թերթի սյունակագիր։ Միևնույն ժամանակ նա զբաղվել է գրքեր գրելով։ Նրա առաջին վեպը՝ «Լաբիրինթոսը», լույս է տեսել 1998 թվականին։ Գրքում հեղինակը քննարկում է զգացմունքներն ու բանականությունը, մտքի դերը մարդու գոյության մեջ, ձգտումների ու իրականության հակադրությունը[10]։
Էուջենիո Սկալֆարին մահացել է 2022 թվականի հուլիսի 14-ին, Հռոմ քաղաքում[11]։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 https://www.corriere.it/cronache/22_luglio_14/eugenio-scalfari-morto-ce14bdee-0351-11ed-8009-0c35e39ec03f.shtml
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://tg24.sky.it/cronaca/2022/07/14/eugenio-scalfari-morto
- ↑ (իտալերեն) "Da Montanelli e Scalfari ho imparato che bisogna scrivere per farsi capire": Marco Travaglio, https://www.la7.it/dimartedi/video/da-montanelli-e-scalfari-ho-imparato-che-bisogna-scrivere-per-farsi-capire-marco-travaglio-18-02-2020-308153, վերցված է 2022-07-15
- ↑ «Benvenuti al Grand Hotel Scalfari, splendida vista sul secolo di carta»։ www.ilfoglio.it (իտալերեն)։ Վերցված է 2022-07-15
- ↑ «Benvenuti al Grand Hotel Scalfari, splendida vista sul secolo di carta»։ www.ilfoglio.it (իտալերեն)։ Վերցված է 2022-07-15
- ↑ «Vittorio Feltri, il ritratto indiscreto di Eugenio Scalfari: "Il fuoriclasse re dei giornalisti diversi da noi"»։ www.liberoquotidiano.it (իտալերեն)։ Վերցված է 2022-07-15
- ↑ «Benvenuti al Grand Hotel Scalfari, splendida vista sul secolo di carta»։ www.ilfoglio.it (իտալերեն)։ Վերցված է 2022-07-15
- ↑ «"Da Montanelli e Scalfari ho imparato che bisogna scrivere per farsi capire": Marco Travaglio» (իտալերեն)։ Վերցված է 2022-07-15
- ↑ «Come è stata fatta l'intervista di Scalfari al Papa»։ Il Post (it-IT)։ 2013-11-22։ Վերցված է 2022-07-15
- ↑ «Il Vaticano ha smentito un'altra intervista di Eugenio Scalfari a papa Francesco»։ Il Post (it-IT)։ 2018-03-29։ Վերցված է 2022-07-15
- ↑ Mordzilovich Anna A. (2022)։ «The General and the Nuncio: the history of relationship between Erich Ludendorff and Eugenio Pacelli»։ Tambov University Review. Series: Humanities (1): 276–287։ ISSN 1810-0201։ doi:10.20310/1810-0201-2022-27-1-276-287