Էմիլ Բենվենիստ (ֆր.՝ Émile Benveniste, մայիսի 27, 1902(1902-05-27)[1][2][3][…], Հալեպ, Օսմանյան կայսրություն[4] - հոկտեմբերի 3, 1976(1976-10-03)[1][2][5][…], Վերսալ, Ֆրանսիա[4]), ֆրանսիացի լեզվաբան, իրանագետ, հայագետ։ Աշակերտել է Անտուան Մեյեին։

Էմիլ Բենվենիստ
ֆր.՝ Émile Benveniste
Ծնվել էմայիսի 27, 1902(1902-05-27)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՀալեպ, Օսմանյան կայսրություն[4]
Մահացել էհոկտեմբերի 3, 1976(1976-10-03)[1][2][5][…] (74 տարեկան)
Մահվան վայրՎերսալ, Ֆրանսիա[4]
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
ԿրթությունՓարիզի համալսարան
Մասնագիտությունլեզվաբան, լեզվի սոցիոլոգիա և պրոֆեսոր
ԱշխատավայրԿոլեժ դե Ֆրանս[6] և Բարձրագույն հետազոտությունների գործնական դպրոց
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԱրձանագրությունների և բելետրիստիկայի ակադեմիա[7][8], Լինչեի ազգային ակադեմիա, Société de Linguistique de Paris? և Լեհական գիտությունների ակադեմիա

Զբաղվում է հնդեվրոպական հիմք լեզվի նախապատմության և կառուցվածքի հնագույն տարրերի ուսումնասիրությամբ։ Մեծ վաստակ ունի հատկապես կոկորդայինների վարկածի հիմնավորման ասպարեզում։ Գլխավոր աշխատություններն են՝ «Սոգդերենի քերականության փորձ» (հ․ 1–2, 1914–29), «Հնդեվրոպական անվանական բառակազմության ծագումը» (1935), «Գործողի և գործողության հնդեվրոպական անունները» (1948), «Օսերենի ուրվագծեր» (1959), «Խեթերեն և հնդեվրոպերեն» (1962), «Ընդհանուր լեզվաբանության պրոբլեմները» (1966)։ Դրանցում և իր հայագիտական հոդվածներում Բենվենիստը առաջ է քաշել հայոց լեզվին վերաբերող մի շարք հարցեր (օրինակ՝ գրաբարի ձայնեղների շնչեղության հարցը), կատարել բազմաթիվ դիտողություններ, տվել կարևոր ստուգաբանություններ։ 1960-ին ձեռնարկել է «Հանդես հայագիտական ուսումնասիրությունների» («Revue des etudes Armeniennes») վերահրատարակումը (տարեկան մեկ՝հատոր)։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

 Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էմիլ Բենվենիստ» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 396