Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը (ֆիլմ)

Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը (վրաց.՝ მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი), 1963 թվականին «Վրացֆիլմ» կինոստուդիայում նկարահանված գեղարվեստական ֆիլմ[2]։ Նկարահանվել է ռեժիսոր Թենգիզ Աբուլաձեի կողմից Նոդար Դումբաձեի համանուն վեպի հիման վրա։

Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրռոմանտիկ կատակերգություն և կինոկատակերգություն
Թվական1963
Լեզուռուսերեն և վրացերեն
ՌեժիսորԹենգիզ Աբուլաձե[1]
Սցենարի հեղինակԹենգիզ Աբուլաձե և Նոդար Դումբաձե
ԴերակատարներՍեսիլիա Թաղաիշվիլի և Ալեքսանդր Ժորժոլիանի
ՕպերատորԳեորգի Կալատոզիշվիլի
ԵրաժշտությունԱրչիլ Կերեսելիձե
ԿինոընկերությունՎրացֆիլմ
Տևողություն90 րոպե
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը (այլ կիրառումներ)

Սյուժե

խմբագրել

Ֆիլմը պատմում է Զուրիկոյի մասին, ով գյուղացի տղա է։ Գործողությունները տեղի են ունենում նախապատերազմական Վրաստանում։ Զուրիկոն սովորում է դպրոցում, սիրահարվում է առաջին անգամ, պատերազմ է ճանապարհում իր համագյուղացիներին, դիմավորում հաղթանակը։ Դպրոցն ավարտելուց հետո Զուրիկոն մեկնում է Թբիլիսի՝ կրթությունը շարունակելու։ Ուսումն ավարտելուց նա հետո վերադառնում է հայրենի գյուղ՝ իր առաջին սիրո ու ընկերների մոտ։

Դերերում

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել

Արտաքին հղումներ

խմբագրել