Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը (ֆիլմ)
Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը (վրաց.՝ მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი), 1963 թվականին «Վրացֆիլմ» կինոստուդիայում նկարահանված գեղարվեստական ֆիլմ[1]։ Նկարահանվել է ռեժիսոր Թենգիզ Աբուլաձեի կողմից Նոդար Դումբաձեի համանուն վեպի հիման վրա։
![]() | |
Երկիր | ![]() |
Ժանր | կատակերգություն |
Թվական | 1963 |
Լեզու | վրացերեն |
Ռեժիսոր | Թենգիզ Աբուլաձե |
Սցենարի հեղինակ | Նոդար Դումբաձե Թենգիզ Աբուլաձե |
Դերակատարներ | Սերգո Օրջոնիկիձե Սեսիլիա Թաղայշվիլի Ալեքսանդր Ժորժոլիանի Գրիգոլ Տկաբլաձե |
Օպերատոր | Գեորգի Կալատոզով |
Երաժշտություն | Արչիլ Կերեսելիձե Նուգզար Վացաձե |
Կինոընկերություն | Վրացֆիլմ |
Տևողություն | 90 րոպե |
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը (այլ կիրառումներ)
ՍյուժեԽմբագրել
Ֆիլմը պատմում է Զուրիկոյի մասին, ով գյուղացի տղա է։ Գործողությունները տեղի են ունենում նախապատերազմական Վրաստանում։ Զուրիկոն սովորում է դպրոցում, սիրահարվում է առաջին անգամ, պատերազմ է ճանապարհում իր համագյուղացիներին, դիմավորում հաղթանակը։ Դպրոցն ավարտելուց հետո Զուրիկոն մեկնում է Թբիլիսի՝ կրթությունը շարունակելու։ Ուսումն ավարտելուց նա հետո վերադառնում է հայրենի գյուղ՝ իր առաջին սիրո ու ընկերների մոտ։
ԴերերումԽմբագրել
- Սերգո Օրջոնիկիձե – Զուրիկո
- Սեսիլիա Թաղայշվիլի – Օլգա տատիկ
- Ալեքսանդր Ժորժոլիանի – Իլիկո
- Գրիգոլ Տկաբլաձե – Իլարիոն
- Մանանա Աբազաձե – Մերի
- Կիրա Անդրոնիկաշվիլի – Ցիրա
- Թենգիզ Դաուշվիլի – Կուկուրի
- Ալեքսանդր Գոմելաուրի – Անտիպ
- Եկատերինա Վերուլաշվիլի – գյուղացի կին
- Միխո Բորաշվիլի – Ռոմուլի Կալանդաձե, համադասարանցի
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ «Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը» ֆիլմը kinopoisk.ru կայքում
Արտաքին հղումներԽմբագրել
- «Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը» ֆիլմը Internet Movie Database կայքում
- «Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը» ֆիլմը youtube.com կայքում
- «Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը» ֆիլմը kino-teatr.ru կայքում