Արչիլ Կերեսելիձե

Արչիլ Կերեսելիձե (վրաց.՝ არჩილ კერესელიძე, դեկտեմբերի 24, 1912(1912-12-24), Գունիբ, Դաղստանի մարզ, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 19, 1971(1971-09-19), Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ, Վրացական ԽՍՀ), վրացի խորհրդային կոմպոզիտոր։ Վրացական ԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1961)։

Արչիլ Կերեսելիձե
Ծնվել է	դեկտեմբերի 24, 1912(1912-12-24) Գունիբ, Դաղստանի մարզ, Ռուսական կայսրություն
Երկիր	ԽՍՀՄ
Մահացել է	սեպտեմբերի 19, 1971(1971-09-19) (58 տարեկան) Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Դիդուբեի պանթեոն
Մասնագիտություն	կոմպոզիտոր և ֆիլմերի երաժշտությունների հեղինակ
Կրթություն	Մոսկվայի կոնսերվատորիա
Պարգևներ	և Վրացական ԽՍՀ ժողովրդական արտիստ

Կենսագրություն

Արչիլ Կերեսելիձեն ծնվել է 1912 թվականի դեկտեմբերի 24-ին Դաղստանի Գունիբ գյուղում։ 1927-1934 թվականներին սովորել է Թբիլիսիի կոնսերվատորիայում։ 1939 թվականին ավարտել է Մոսկվայի կոնսերվատորիան։ Եղել է Նիկոլայ Մյասկովսկու աշակերտը։

Ստեղծագործական գործունեությունն սկսել է 1939 թվականին։ Կինոյի բնագավառում առաջին անգամ հանդես է եկել 1948 թվականին (գեղարվեստական ֆիլմ «Քեթո և Կոտե»)։

1953 թվականից եղել է Վրացֆիլմ կինոստուդիայի երաժշտական խմբագիրը և կոմպոզիտորը (ֆիլմեր «Մեր բակը» (1956), «Ուրիշի երեխաները» (1958), «Ֆաթիմա» (1958), «Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը» (1963), «Մագդանայի Լուրջան» (1965), «Հանդիպում լեռներում» (1966), «Վարպետաց վարպետի աջը» (1969), «Հին ջրաղացներ», «Իմ քաղաքի աստղը» (1970) և այլն)։

Հեղինակել է «Բաշի Աչուկի» (1956) օպերան, բալետներ, երաժշտական կատակերգություններ, սիմֆոնիկ ու վոկալային-սիմֆոնիկ ստեղծագործություններ։

Արչիլ Կերեսելիձեն մահացել է 1971 թվականի սեպտեմբերի 19-ին Թբիլիսիում։

1973 թվականին Արչիլ Կերեսելիձեին հետմահու շնորհվել է Վրացական ԽՍՀ պետական մրցանակ։

Արտաքին հղումներ

• Արչիլ Կերեսելիձեն kinopoisk.ru կայքում