Դմիտրի Միկոլայովիչ Լեկգեր (ուկրաիներեն՝ Лекгер Дмитро Миколайович, դեկտեմբերի 25 1896 (հունվարի 6 1897), Կրասնոուֆիմսկ, Պերմի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - մայիսի 11, 1980(1980-05-11), Լվով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), գերմանական ծագմամբ ուկրաինացի ջութակահար և երաժշտության ուսուցիչ, Լվովի կոնսերվատորիայի պրոֆեսոր։ Լվովի ջութակի դպրոցի հիմնադիրներից։

Դմիտրի Լեկգեր
Ծնվել էդեկտեմբերի 25 1896 (հունվարի 6 1897)
Կրասնոուֆիմսկ, Պերմի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էմայիսի 11, 1980(1980-05-11) (83 տարեկան)
Լվով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
ԳերեզմանՅանիվսկու գերեզմանատուն
Մասնագիտությունջութակահար և երաժշտության ուսուցիչ
ԱշխատավայրԼվովի Նիկոլա Լիսենկոյի անվան ազգային երաժշտական ​​ակադեմիա, Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիա, Ռոմանոս Մելիքյանի անվան պետական երաժշտական քոլեջ և Երևանի միջնակարգ մասնագիտական երաժշտական դպրոց Չայկովսկու անվան
ԿրթությունՕդեսայի Ա. Վ. Նեժդանովայի անվան ազգային երաժշտական ակադեմիա
Պարգևներ
«Աշխատանքային արիության համար» մեդալ

Կենսագրություն

խմբագրել

Հոր մահից հետո նրա ընտանիքը տեղափոխվել է Պոլտավա, որտեղ Դմիտրոն միաժամանակ սովորել է ռեալական և երաժշտական ուսումնարանում։ Նրա ջութակի ուսուցիչը եղել է հայտնի ուսուցիչ Յակով Հեգները՝ հայտնի Լեոպոլդ Աուերի աշակերտը։ Ավելի ուշ ընտանիքը տեղափոխվել է Մոսկվա, որտեղ Դմիտրոն ջութակի դասեր է առել պրոֆեսոր Միխայլո Պրեսից՝ հայտնի ուսուցիչ Իվան Գրժիմալայի աշակերտից։

Դմիտրիի թոքերի հիվանդության պատճառով ընտանիքը 1913 թվականին տեղափոխվել է հարավ, և երիտասարդ ջութակահարը Օդեսայի կոնսերվատորիում հանձնել է ընդունելության քննություններ։ Ուսման տարիներին հանդես է եկել որպես մենակատար, նվագել է սիմֆոնիկ նվագախմբում։ 1917 թվականին ավարտելով Օդեսայի կոնսերվատորիան և աշխատել որպես Յալթայի սիմֆոնիկ նվագախմբի մենակատար և կոնցերտմայստեր։

1918 թվականից աշխատել է Բաթումում, 1920 թվականին տեղափոխվել է Վլադիկավկազ, որտեղ դասավանդել է «Ժողովրդական կոնսերվատորիայում», միաժամանակ՝ Քութայիսիի երաժշտական դպրոցում, ունեցել է համերգներ և հյուրախաղեր։

1927-1944 թվականներին աշխատել է Երևանի կոնսերվատորիայում։ Հայաստանում գտնվելու տարիներին աշխատել է նաև Ա. Սպենդիարյանի անվան, Ռ. Մելիքյանի անվան ուսումնարաններում, Չայկովսկու անվան երաժշտական դպրոցում, եղել է նույն դպրոցի ջութակահարների անսամբլի հիմնադիրը[2]։ 1934 թվականին արժանացել է պրոֆեսորի կոչման։ Մասնակցել է ՀԽՍՀ նոր երաժշտական կրթօջախների և նվագախմբերի ստեղծմանը, հանդես է եկել որպես մենակատար, նաև կոնսերվատորիայի լարային քառյակում, համագործակցել է հայ կոմպոզիտորների հետ, եղել նրանց ստեղծագործությունների առաջին կատարողն ու տարածողը։ Նրա երկացանկում եղել են Չայկովսկու, Պագանինիի, Շոպենի, Բախի, Բեթհովենի և այլ կոմպոզիտորների ստեղծագործություններից։

Լեկգերի սաներից են են եղել Հրաչյա Բոգդանյանը, Զոյա Պետրոսյանը[3], Զարեհ Սահակյանցը, Լևոն Մամիկոնյանը և ուրիշներ[4]։

1948–1973 թվականներին դասավանդել է Լվովի կոնսերվատորիայում, եղել է լարային, փողային և ժողովրդական գործիքների ամբիոնի վարիչ, մշակել է ջութակի ուսուցման մեթոդներ, 1961 թվականին արժանացել է Ուկրաինայի տարվա լավագույն մանկավարժի կոչմանը։

Պարգևատրվել է «Աշխատանքային արիության համար» մեդալով։

Դմիտրի Լեկգերը մահացել է 1980 թվականի մայիսի 11-ին Լվովում։ Թաղված է Յանիվսկու գերեզմանատանը։

Գրականություն

խմբագրել
  • Будагян А., Дмитрий Николаевич Лекгер, Е., 2012

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Учені вузів Української РСР / В. М Попов та ін. — К.: Видавництво Київського університету, 1968. — с. 255
  2. Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիա
  3. Талант моей ученицы Зои Петросян — совершенно выдающееся явление на фоне музыкальной культуры Армении.
  4. Բաբլումյան, Սերգեյ (20190715T0824+0400). «Գերմանական ճշտապահությամբ, ռուսական անձնագրով երևանցի մաեստրոն. ինչպես նրան չաքսորեցին». Sputnik Արմենիա (ամհարերեն). Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 9-ին.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է «Հայ երաժշտության հանրագիտարանից», որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։