Գրիգոր Մարիկյան

Գրիգոր Վասիլի Մարիկյան (փետրվարի 22, 1950(1950-02-22), Ալթայի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - ապրիլի 9, 2017(2017-04-09), Երևան, Հայաստան), հայ բեմանկարիչ, նկարիչ-ձևավորող։

Գրիգոր Մարիկյան
Ծնվել է	փետրվարի 22, 1950(1950-02-22)
Ծննդավայր	Ալթայի երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	ապրիլի 9, 2017(2017-04-09) (67 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	Հայկական ԽՍՀ և  Հայաստան
Կրթություն	Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ
Մասնագիտություն	բեմանկարիչ և նկարիչ
Աշխատավայր	Հայ զինվոր

Կենսագրություն

Գրիգոր Մարիկյանը ծնվել է 1950 թվականի փետրվարի 22-ին Լապտև-Լոգում (ՌԴ Ալթայի երկրամաս)։ 1974 թվականին ավարտել է ԵԳՈՒ-ն, 1982 թվականին՝ Երևանի գեղարվեստաթատերական ինստիտուտի գեղանկարչության ֆակուլտետի թատերական ձևավորման բաժինը։

1974-1976 թվականներին աշխատել է Հեռուստառադիոպետկոմում՝ որպես նկարիչ-ձևավորող, 1982-1990 թվականներին՝ բեմադրող նկարիչ։ 1990-1992 թվականներին եղել է «Երկիր ավետյաց», 1994-2002 թվականներին՝ «Հայ զինվոր» թերթերի նկարիչ ու գեղարվեստական խմբագիր։ 1993 թվականին դարձել է «Նաիրի» հրատարակչության գլխավոր նկարիչ։

Նկարազարդել և ձևավորել է Վ. Իսրայելյանի «Չնվաճված աշխարհամաս» (1990), Օ. դը Բալզակի «Շագրենի կաշին» (1992), Ե. Չարենցի «Ընտիր երկեր» (1997), Լեռ Կամսարի «Կարմիր օրեր» (2000), Կորյունի «Վարք Մաշտոցի» (2005), Զ. Ավետիսյանի «Նարեկացու մատյանը» (2005), Մ. Սերվանտեսի «Դոն Կիխոտ» (2006), Ի. Մամյանի «Մարտնչող լեռնահովիտ» (2006), Հ. Թամրազյանի «Երկեր» (հ. 1–4, 2006–12), Ն. Ադոնցի «Երկեր» (հ. 1–6, 2006-2012), Խ. Դաշտենցի «Ռանչպարների կանչը» (2010), Հ. Շիրազի «Անի» (2011), Վ. Գրիգորյանի «Պատմավեպեր» (2011), Ռ. Շառոյանի «Հովն ընկավ» (2012) և այլ գրքեր։

Գրիգոր Մարիկյանը մահացել է 2017 թվականի ապրիլի 9-ին Երևանում։

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է «Հայ գրատպություն և գրքարվեստ» հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում-Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։