Գոնսալո Տոռենտե Բայեստեր

Գոնսալո Տոռենտե Բայեստեր (իսպ.՝ Gonzalo Torrente Ballester, հունիսի 13, 1910(1910-06-13)[1][2][3][…], Serantes, Ֆեռոլ, Լա Կորունյա նահանգ, Գալիսիա, Spain under the Restoration, Իսպանիա - հունվարի 27, 1999(1999-01-27)[1][2][3][…], Սալամանկա, Կաստիլիա և Լեոն, Իսպանիա), իսպանացի գրող, նովելիստ, դրամատուրգ և գրաքննադատ, եղել է Իսպանիայի գրական «36-ի սերնդից» (իսպ.՝ Generación del 36):

Գոնսալո Տոռենտե Բայեստեր
Gonzalo Torrente Ballester 1.jpg
Ծննդյան անունիսպ.՝ Gonzalo Torrente Ballester
Ծնվել էհունիսի 13, 1910(1910-06-13)[1][2][3][…]
ԾննդավայրSerantes, Ֆեռոլ, Լա Կորունյա նահանգ, Գալիսիա, Spain under the Restoration, Իսպանիա
Վախճանվել էհունվարի 27, 1999(1999-01-27)[1][2][3][…] (88 տարեկան)
Վախճանի վայրՍալամանկա, Կաստիլիա և Լեոն, Իսպանիա
Մասնագիտությունգրող, սցենարիստ, լրագրող, դրամատուրգ, գրական քննադատ և թարգմանիչ
ՔաղաքացիությունFlag of Spain.svg Իսպանիա
ԿրթությունՕվիեդոյի համալսարան և Սանտիագո դե Կոմպոստելա համալսարան
ԺանրերԴրամատուրգիա և վեպ
Ուշագրավ աշխատանքներQ5642772?, Q8561665?, La saga/fuga de J. B.?, Q11681856?, Q5391592? և Q110749059?
ԱնդամակցությունԻսպանիայի արքայական ակադեմիա և Թագավորական Գալիսիական ակադեմիա
ԱշխատավայրՕլբանիի համալսարան
Պարգևներ
ԶավակներԳոնսալո Տոռենտե Մալվիդո
Изображение автографа
Կայքgonzalotorrenteballester.es
Commons-logo.svg Gonzalo Torrente Ballester Վիքիպահեստում

ԿենսագրությունԽմբագրել

Ծնվել է 1910 թվականին՝ Իսպանիայի Գալիսիա ինքնավար համայնքի Ֆեռոլ քաղաքում։ Նախնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրի Մայր Ողորմությանց վարժարանում, ապա Լա Կորունյայի ճեմարաններից մեկում։ 1926 թվականին հաճախել է է Սանտյագո դե Կոմպոստելայի համալսարանը որպես ազադ ունկնդիր ու այնտեղ ծանոթացել է Ֆրիդրիխ Նիցշեի և Օսվալդ Շպենգլերի գրական աշխատություններին։ Երկու տարի անց, ընտանիքին հետ տեղափոխվել է Օվիեդո ու տեղի համալսարանում սովորել է իրավաբանության ֆակուլտետում։ Օվիեդոյում ուսման տարիներին Բայեստերը սկսել է շփումներ ունենալ գրականության հայտնի դեմքերի հետ։ Այստեղ, նա աշխատել է որպես լրագրող քաղաքի «Էլ Կարբայոն» թերթում։ 1928 թվականին տեղափոխվել է Վիգո, որտեղ սկսել է ծանոթանալ Ջեյմս Ջոյսի, Մարսել Պրուստի, Միգել դե Ունամունոյի և Խոսե Օրտեգա ի Գասետի գրական ստեղծագործություններին։ 1929 թվականին տեղափոխվել է մայրաքաղաք Մադրիդ։

1930-ականներց եղել է Ֆրանցիսկո Ֆրանկոյի Փաղանքավորների կուսակցության եռանդուն ջատագովներից։ Այնուամենայնիվ, Բայեստերը հեռու է մնացել կուսակցական գործունեությունից։ 1939 թվականից դասախոսել է Սանտյագո դե Կոմպոստելայի համալսարանում։ 1943 թվականին հրապարակել է իր առաջին նովելը՝ «Խավիեր Մարինյո»։

 
Գոնսալո Տոռենտե Բայեստերի արձանը Սալամանկայի «Կաֆե Նովելտի» գրական սրճարանում որտեղ գրողը հաճախ էր նստում և ստեղծագործում

1962 թվականին, Բայեստերը կոչերով ու բողոքներով հանդես է եկել ի շահ Աստուրիայում գործադուլ հայտարարած հանքափորներին, որի պատճառով կորցրել է համալսարանում զբաղեցրած դասախոսի պաշտոնը։ 1966 թվականին լքելով Իսպանիան անցել է ԱՄՆ, որտեղ դասախոսել է Ալբանիի համալսարանում։ 1973 թվականին ստացել է պրոֆեսորի կոչում։

1975 թվականին վերադառնալով Իսպանիա, ընտրվել է Իսպանիայի թագավորական ակադեմիայի անդամ։ Հաստատվել է Սալամանկայում, որտեղ ապրել ու գործել է մինչև իր մահը՝ 1999 թ.:

1985 թվականին արժանացել է «Միգել դե Սերվանտես մրցանակին»[9]։

ԾանոթագրություններԽմբագրել