Վիքիպեդիա

Գալինա Յակովլևա

Գալինա Պետրովնա Յակովլևա (ռուս.՝ Галина Петровна Яковлева, հուլիսի 21, 1940(1940-07-21), Կինգիսեպսկի շրջան, Լենինգրադի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - օգոստոսի 10, 2018(2018-08-10), Տյումեն, Ռուսաստան), խորհրդային թեթև արդյունաբերության աշխատող, Տյումենի տեքստիլ արդյունաբերության նախարարության Տյումենի նուրբ բրդյա գործվածքների կոմբինատի գրեբնիչուհի։ Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս (1986)։ ԽՍՀՄ Պետական մրցանակի դափնեկիր (1980)։ ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի պատգամավոր (1979-1989 թվականներ)։

Գալինա Յակովլևա
 
Կուսակցություն՝ ԽՄԿԿ
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր հուլիսի 21, 1940(1940-07-21)
Ծննդավայր Կինգիսեպսկի շրջան, Լենինգրադի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանի օր օգոստոսի 10, 2018(2018-08-10) (78 տարեկան)
Վախճանի վայր Տյումեն, Ռուսաստան
Քաղաքացիություն  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
 
Պարգևներ
Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան

Կենսագրություն խմբագրել

Գալինա Պետրովնա Յակովլևան ծնվել է 1940 թվականի հուլիսի 24-ին Լենինգրադի մարզի Կինգիսեպսկի շրջանի Վետկի գյուղում։ Ծագում է գյուղական ընտանիքից, մայրը կթվորուհի է աշխատել, հայրը՝ հնոցապան։ Նա մահացել է 1942 թվականին Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ։ Մանուկ հասակում վերապրել է գերմանական օկուպացիան[1][2][3]։

Պատերազմից հետո ընտանիքով տեղափոխվել է Պսկովի մարզի Զագորիե գյուղ։ 1955 թվականին մոր հիվանդության պատճառով իններորդ դասարանից թողել է միջնակարգ դպրոցը և սկսել աշխատել կոլտնտեսությունում՝ անասնապահական ագարակում։ 1959 թվականին տեղափոխվել է Տյումեն՝ մորեղբոր մոտ, և, փորձելով բազմաթիվ մասնագիտություններ, աշխատանքի է տեղավորվել Սվերդլովսկի երկաթուղու Տյումենի բաժանմունքի 4-րդ շինարարական տեղամասում։ 1961 թվականին վերադարձել է Զագորիե, որտեղ կրկին աշխատել է կոլտնտեսությունում։ 1966 թվականին կրկին եկել է Տյումեն և կոմբինատում սկսել է աշխատել որպես բանվոր։ Ամուսնացել է շինարարի հետ։ 1968 թվականին ընտանեկան հանգամանքների բերումով աշխատանքի է անցել Տյումենի № 85 մանկապարտեզ, որտեղ դաստիարակվել են նրա երկու որդիները[4][1][2][3]։

1970 թվականից ի վեր՝ 17 տարի աշխատել է Տյումենի նուրբ բրդյա գործվածքների կոմբինատում։ Գտնվելով Վալենտինա Գոլուբևայի ձեռքբերումների ազդեցության տակ՝ որպես փորձ առաջ է քաշել տեխնիկայի բազմակուսակցական սպասարկման գաղափարը և մասնագետի վրա դրված 6 հաստոցի փոխարեն իր վրա է վերցրել 12 հաստոցի արտադրություն։ Ի հեճուկս գործընկերների անըմբռնողությանն ու արտադրամասի ղեկավարության կողմից հակազդեցությանը՝ հաջողվել է գիտափորձը հասցնել ավարտին՝ որակի պահպանմամբ հասնելով աշխատանքի արտադրողականության բարձր ցուցանիշներին։ Հետագայում արդեն սպասարկել է 16 հաստոց՝ գերակատարելով տասներորդ հնգամյակի պլանը (1976-1980 թվականներին)։ Հետագայում բազմաթիվ աշխատանք է սովորեցրել 10-ից ավելի երիտասարդ ջուլհակների, որոնք որդեգրել են նրա մեթոդը[5][1][2][3][6]։

1974 թվականին անդամակցել է ԽՄԿԿ-ին, եղել է ԽՄԿԿ Տյումենի մարզային կոմիտեի բյուրոյի անդամ (1980-1985 թվականներ)[5][1][2][3][6]։ Ընտրվել է ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի 10-րդ (1979-1984 թվականներ) և 11-րդ (1984-1989 թվականներ) գումարումների պատգամավոր[1][2], եղել է ժողովրդական սպառման և առևտրի ապրանքների, բնակչության սպառման ապրանքների[7] և ծառայությունների հանձնաժողովի անդամ[8]։ Եղել է նաև Տյումենի ժողովրդական պատգամավորների Լենինի շրջանային խորհրդի պատգամավոր, ԽՍՀՄ տեքստիլ և թեթև արդյունաբերության աշխատողների արհմիության Կենտրոնական կոմիտեի անդամ[5][1][2][3][6]։

1985 թվականին առաջին տեղն Է զբաղեցրել իր մասնագիտության վարպետների համամիութենական մրցույթում[9][6]։ 1987 թվականից զբաղեցրել է Տյումենի նուրբ բրդյա գործվածքների կոմբինատի աշխատանքի պաշտպանության և անվտանգության տեխնիկայի բաժնի ավագ ինժեների պաշտոնը, այնուհետև դարձել կոմբինատի սոցիոլոգիական խմբի ինժեներ։ 1989 թվականին աշխատել է հերթափոխով։ 1990 թվականին անցել է թոշակի[10][1][2]։

Կյանքի վերջին տարիներին ապրել է Տյումենում[1][2]։ 2010 թվականին նշել է իր ծննդյան 70-ամյակը[11][12]։ 2013 թվականին ավարտել է իր աշխատանքը «Կրոսնո»  տեքստիլ կորպորացիայի վերածված կոմբինատում, իսկ 2014 թվականին ձեռնարկության շենքը սկսել են քանդել[13][14]։ Յակովլևան ափսոսացել է հարազատ կոմբինատի ճակատագրի համար և հույս ուներ, որ այն կվերականգնվի[15][16]։

Գալինա Պետրովնա Յակովլևան մահացել է 2018 թվականի օգոստոսի 10-ին, Տյումենում[17][18]։

Պարգևներ խմբագրել

1986 թվականի մայիսի 23-ին ԽՍՀՄ Գերագույն Խորհրդի Նախագահության հրամանագրով Լենինի շքանշանի և «մուրճի և մանգաղի» ոսկե մեդալի շնորհմամբ արժանացել է «Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս» կոչման՝ «տասնմեկերորդ հնգամյակի և սոցիալիստական պարտավորությունների առաջադրանքների վաղաժամկետ կատարման, ժողովրդական սպառման ապրանքների թողարկման ավելացման և որակի բարելավման մեծ անձնական ներդրման և դրսևորած աշխատանքային խիզախության համար»[19]։ 1977 թվականի մայիսի 12-ին արժանացել է Լենինի շքանշանի[1][2]։ 1974 թվականի փետրվարի 20-ին արժանացել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանի[1][2]։ 1982 թվականի փետրվարի 24-ին արժանացել է «Աշխատանքային խիզախության համար» մեդալի[1][2]։ 1980 թվականին արժանացել է ԽՍՀՄ Պետական մրցանակի[1][2]։

Հիշատակ խմբագրել

Գ. Պ․ Յակովլևայի կյանքի պատմությունը պատմվում է Կ. Գ. Լագունովի ակնարկում, որը հրապարակվել է 1986 թվականին «Ուրալ» ամսագրում, որը նաև նախատեսում էր նրա մասին վիպակ գրել[20][3][6][21]։ Տյումենցի նկարիչ Ն. Ի․ Սիդորովը ստեղծել է Գ. Պ. Յակովլևայի դիմանկարը[22]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Антон Бочаров. «Яковлева Галина Петровна». Герои страны. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 «Яковлева Галина Петровна». Муниципальное автономное учреждение культуры города Тюмени «Централизованная городская библиотечная система». Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Константин Лягунов (23 мая 2011). «Диалог с городом (продолжение)». Тюменский курьер. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 15-ին. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  4. ↑ Добрянская, 2012, էջ 285—286, 289, 293
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Добрянская, 2012, էջ 286
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Константин Лягунов (24 мая 2011). «Диалог с городом (окончание)». Тюменский курьер. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 15-ին. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  7. ↑ Постановление Совета Союза Верховного Совета СССР «Об избрании Комиссии по товарам народного потребления и торговле Совета Союза». — Ведомости Верховного Совета СССР. — Издание Верховного Совета СССР, 25 апреля 1979. — № 17 (1987). — С. 395—396. — 426 с.
  8. ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «Об избрании Комиссии по товарам народного потребления и услугам населению Совета Союза». — Ведомости Верховного Совета СССР. — Издание Верховного Совета СССР, 18 апреля 1984. — № 16 (2246). — С. 379—380. — 404 с.
  9. ↑ Добрянская, 2012, էջ 286—288
  10. ↑ Добрянская, 2012, էջ 281—282, 288—289
  11. ↑ «Владимир Якушев поздравил знаменитую тюменку с юбилеем». Тюменская линия. 24 июля 2010. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  12. ↑ Любовь Киселёва (4 августа 2015). «Галина Яковлева. Другой такой в области нет». Тюменские известия. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  13. ↑ Ксения Собчак (1 октября 2014). «Вольный некролог в честь камвольно-суконного комбината». Park72.ru. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  14. ↑ Сергей Ермолаев (27 апреля 2017). «Последний взгляд на КСК». Park72.ru. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  15. ↑ Добрянская, 2012, էջ 293
  16. ↑ «Возрождение возможно». Тюменский курьер. 31 июля 2015. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  17. ↑ «Ушла из жизни Яковлева Галина Петровна». Администрация города Тюмени. 10 августа 2018. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  18. ↑ «Не стало легендарной ткачихи Галины Яковлевой». ГТРК «Тюмень». 14 августа 2018. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ դեկտեմբերի 21-ին. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  19. ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Социалистического Труда работникам объединений и предприятий Министерства легкой промышленности СССР». — Ведомости Верховного Совета СССР. — Издание Верховного Совета СССР, 28 мая 1986. — № 22 (2356). — С. 386. — 388 с.
  20. ↑ Добрянская, 2012, էջ 282—285
  21. ↑ Константин Лягунов (22 мая 2011). «Диалог с городом». Тюменский курьер. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 15-ին. Վերցված է 21 декабря 2019-ին.
  22. ↑ Добрянская, 2012, էջ 292
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Գալինա_Յակովլևա&oldid=9524267» էջից