Բաբկեն Նազարյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Նազարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Բաբկեն Լևոնի Նազարյան (1908 - 1980), հայ մանկավարժ։ ՀԽՍՀ վաստակավոր մանկավարժ (1951): ԽՄԿԿ անդամ (1941): Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։
| Բաբկեն Նազարյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1908 |
| Մահացել է | 1980 |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Երևանի պետական համալսարան (1939) |
| Մասնագիտություն | մանկավարժ |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
Կենսագրություն խմբագրել
Բաբկեն Նազարյանը ծնվել է 1908 թվականին, Էջմիածին քաղաքում, արհեստավորի ընտանիքում։ 1930 թվականին ավարտել է Էջմիածնի մանկավարժական ուսումնարանը և նշանակվել նույն շրջանի Ներքին Խաթունարխ (այժմ՝ Գայ) գյուղի դպրոցի տնօրեն, ապա՝ շրջկենտրոնի միջնակարգ դպրոցի ուսումնական մասի վարիչ և պատմության ուսուցիչ։ 1934-1939 թվականներին սովորել և ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետը և նշանակվել Օրջոնիկիձեի շրջժողկրթբաժնի դպրոցական տեսուչ, ապա՝ ժողկրթբաժնի վարիչ։ 1941 թվականին ընդունվել է ԽՄԿԿ շարքերը[1]։
Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին մեկնել է գործող բանակ, մասնակցել Ուկրաինայի, Չեխոսլովակիայի, նրա մայրաքաղաք Պրահայի, ապա՝ Վիեննայի ազատագրմանը։ Մարտերում վիրավորվել է, բուժվելուց հետո նորից վերադարձել է առաջին գիծ[1]։
1946 թվականին զորացրվել է, անցել մանկավարժական աշխատանքի, եղել է ՀԽՍՀ լուսավորության նախարարության տեսուչ, ապա՝ Երևանի Կիրովյան շրջանի ժողկրթության բաժնի վարիչ։ 1954-1971 թվականներին եղել է ուսուցիչների կատարելագործման հանրապետական ինստիտուտի տնօրեն, ժողովրդական կրթության հանրապետական ցուցահանդես- թանգարանի տնօրեն[1]։
Նազարյանը պարգևատրվել է Հայրենական մեծ պատերազմի երկրորդ աստիճանի, «Պատվո նշան» շքանշաններով և մի շարք մարտական ու աշխատանքային մեդալներով։ 1951 թվականին Նազարյանին շնորհվել է ՀԽՍՀ վաստակավոր ուսուցչի կոչում[1]։
Պարգևներ խմբագրել
- ՀԽՍՀ վաստակավոր մանկավարժ (1951)
- Հայրենական մեծ պատերազմի երկրորդ աստիճանի շքանշան
- «Պատվո նշան» շքանշան