Աննա Բանտի
Աննա Բանտի (իսկական անունը՝ Լուսիա Լոպրեստի, հունիսի 27, 1895[1][2][3][…], Ֆլորենցիա, Իտալիայի թագավորություն[4] - սեպտեմբերի 2, 1985[1][3][4][…], Մասսա, Տոսկանա, Իտալիա), իտալացի գրող, արվեստի պատմաբան, քննադատ և թարգմանիչ։
Աննա Բանտի իտալ.՝ Anna Banti | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 27, 1895[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Ֆլորենցիա, Իտալիայի թագավորություն[4] |
| Վախճանվել է | սեպտեմբերի 2, 1985[1][3][4][…] (90 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Մասսա, Տոսկանա, Իտալիա |
| Գերեզման | Cimitero Evangelico agli Allori |
| Գրական անուն | Anna Banti[5] |
| Մասնագիտություն | թարգմանչուհի, արվեստագետ, գրող, հրատարակիչ և կենսագիր |
| Լեզու | իտալերեն |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Իտալիա և _crowned.svg){kind=small} Իտալիայի թագավորություն |
| Պարգևներ | |
| Ամուսին | Roberto Longhi? |
 Anna Banti Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Երիտասարդ տարիներն Աննան անց է կացրել Հռոմում, սովորել Հռոմի և Բոլոնյայի համալսարաններում, նախքան՝ Ֆլորենցիայում մշտական բնակություն հաստատելը։ Համալսարանում նա ստացավ արվեստի պատմաբանի աստիճան։ Նա իր կեղծ անունը փոխառեց «բացառիկ գեղեցիկ կնոջից», որին նա ճանաչեց երիտասարդ տարիներին։ Նա ամուսնացավ արվեստի քննադատ Ռոբերտո Լոնգիի հետ և 1950 թվականին նրանք հիմնեցին և հրատարակեցին «Paragone» արվեստի ամսագիրը։ Հաջորդ մի քանի տասնամյակների ընթացքում նա գրեց մի քանի պատմություններ և աշխատություններ, սակայն նա հայտնի դարձավ իր պատմական նովելի շնորհիվ, որն նվիրված էր իտալացի նկարչուհի Արտեմիզիա Ջենտիլեսկիին[6]։ Մի թերթ նույնիսկ վերնագրեց Բանտիի մահվան լուրը գրելով՝ Հաջողություն, Արտեմիզիա[7]։ Այդ աշխատությունը վերածնեց Արտեմիզիայի աշխատանքները և հետաքրքրությունը նրա կյանքի հանդեպ[8]։
Բանտիի Un Grido Lacerante ինքնակենսագրական աշխատանքը տպագրվեց 1981 թվականին և արժանացավ Անտոնիո Ֆելտրինելլիի մրցանակին[9]։ Լինելով հաջողակ հեղինակ՝ Բանտին ճանաչվեց գրականության, արվեստի և կինոյի քննադատ։ 1970 թվականին Լոնգիի մահից հետո նա դարձավ Paragone-ի գլխավոր խմբագիրը[9][10]։
Բանտին վախճանվեց 1985 թվականի սեպտեմբերի 2-ին և թաղվեց Ֆլորենցիայի Cimitero degli Allori գերեզմանատանը։
Ընտրված ֆիլմագրություն խմբագրել
- Այո, Տիկին (1942)
Մրցանակներ խմբագրել
- 1972 Բագուտտա մրցանակ
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Encyclopædia Britannica
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
- ↑ Izzi G. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 2005. — Vol. 65.
- ↑ Italian women writers: a bio-bibliographical sourcebook By Rinaldina Russell, pg 35
- ↑ Contemporary women writers in Italy: a modern renaissance By Santo L. Aricò, pg 45
- ↑ Anna Banti's Artemisia: Reinscribing the female gaze in Italian literature
- ↑ 9,0 9,1 Aricó, Santo (1990). Contemporary Women Writers in Italy: A Modern Renaissance. Amherst: University of Massachusetts Press.
- ↑ Aricó, Santo (1990). After the death of Banti’s husband she replaced him as the director of the art review Paragone (Aricó). Amherst: University of Massachusetts Press.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Աննա Բանտի» հոդվածին։ |