Անդրեյ Բելոուս
Անդրեյ Ֆյոդորովիչ Բելոուս (ապրիլի 28, 1976, Վասիլկով, Կիևի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինական թատրոնի ռեժիսոր, թատրոնի ուսուցիչ, դերասան, «Երիտասարդ սեմինար» ուսումնական տեսական և գործնական նախագծի ղեկավար։ Ալեքսանդր Դովժենկոյի անվան Ուկրաինայի պետական մրցանակի դափնեկիր (2004 թվական)[1], Ուկրաինայի վաստակավոր արտիստ (2014 թվական)[2]։ 2012 թվականից Կիևի երիտասարդ ակադեմիական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար։
 | |
|---|---|
| Ծնվել է | ապրիլի 28, 1976 (47 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Վասիլկով, Կիևի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Կիևի թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության ազգային համալսարան |
| Քաղաքացիություն |  Ուկրաինա |
| Մասնագիտացում | դրամատուրգ, թատերական ռեժիսոր և դերասան |
| Պարգևներ |   և  |
| IMDb | ID ID 1531141 |
Կենսագրություն խմբագրել
- 1976 թվականի ապրիլի 28, ծնվել է Կիևի մարզի քաղաք Վասիլկովում
- 2003 թվական, Կիևի Դնեպրի ձախ ափին գտնվող դրամատիկական և կատակերգական թատրոնի ռեժիսոր
- 2005 թվական, Կիևի Ի․ Կ․ Կարպենկո-Կարոգոյի անվան պետական թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության համալսարանի ռեժիսուրայի դասախոս
- 2009 թվական, «Անդրեյ Բելուսի թատերական արհեստանոց» թատրոնի պրոդյուսեր և գեղարվեստական ղեկավար
- 2012 թվական, Կիևի ակադեմիական երիտասարդական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար
Կրթություն խմբագրել
- Կիևի Ի․ Կ․ Կարպենկո-Կարոգոյի անվան պետական թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության համալսարանի ռեժիսուրայի դասախոս
Ռեժիսոր խմբագրել
Կիևի Ի.Կ.Կարպենկո-Կարիի անվան թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության ազգային համալսարան խմբագրել
- 2002 թվական, Ի. Ֆրանկոյի պիեսի հիման վրա բեմադրված «Գողացված երջանկություն» (2016 թվականին ներկայացումը վերականգնվել է Պատանի թատրոնում)
- 2005 թվական, «Անտաղանդ»՝ հիմնված Ի.Կարպենկո-Կարիի պիեսի վրա
- 2009 թվական, «Վալենտինն ու Վալենտինան» Մ. Ռոշինի պիեսի հիման վրա
- 2011 թվական, Ա. Գրիբոյեդովի պիեսի հիման վրա բեմադրված «Վայ խելքից»
Սևաստոպոլի Ա․ Վ․ Լունաչարենկոյի անվան ակադեմիական ռուսական դրամատիկական թատրոն խմբագրել
- 2003 թվական, «Երկու կնոջ ամուսինը և մարդասպանը դռան հետևում» Ա․ Էյկբուրնի «Կից սենյակի դուռը» պիեսի հիման վրա
Կիևի դրամայի և կոմեդիայի թատրոն Դնեպրի ձախ ափին[3] խմբագրել
- 2003 թվական, «Զվարճացեք, ամեն ինչ լավ է!?» Ե. Ունգարդի «Ադելաիդա» պիեսի հիման վրա
- 2005 թվական, «Սիրանո դե Բերժերակ» Է. Ռոստանի պիեսի հիման վրա
- 2007 թվական, «Վտանգավոր կապեր» Շ. Լակլոյի վեպի հիման վրա
- 2008 թվական, «Լոլիտա» Վ. Նաբակովայի վեպի հիման վրա[4]
- 2008 թվական, «Ռիչարդ III» Ու. Շեքսպիրի վեպին հիման վրա
- 2011 թվական, «Աշխարհի ամենամեծ բարիքը» Ի. Տուրգանեվայի «Մեկ ամիս ծառի վրա» պիեսի հիման վրա
- 2013 թվական, «Ինչ են ցանկանում կանայք?» Արիստոֆանայի «Կանայք ազգային ժողովի ժամանակ», «Լիսիստրատա» պիեսների հիման վրա
Կիևի ակադեմիական թատերական արվեստի արհեստանոց «Համաստեղություն» խմբագրել
- 2004 թվական, «Գողացված երջանկություն»՝ հիմնված Ի. Ֆրանկոյի պիեսի վրա
- 2004 թվական, «Կինը ավազի մեջ»՝ հիմնված Կոբո Աբեի վեպի վրա
Ատելիե 16 խմբագրել
- 2004 թվական, «Ռիվերսայդ Դրայվ» Վուդդի Ալենայի պիեսի հիման վրա
- 2006 թվական, «Նոր» Ն. Նեժդանայի «Երբ վերադառնում է անձրևը» պիեսի հիման վրա
Կիևի պատանի հանդիսատեսի ակադեմիական թատրոն Լիպկիում խմբագրել
- 2005 թվական, «Հնարամիտ սիրեկանը»՝ հիմնված Լոպե դե Վեգայի պիեսի վրա
Նիկոլաևի անվան ուկրաինական դրամայի և երաժշտական կոմեդիայի ակադեմիական թատրոն խմբագրել
- 2008 թվական, «Գողացված երջանկություն»՝ հիմնված Ի. Ֆրանկոյի պիեսի վրա
- 2006 թվական, «Կախարդուհին»՝ հիմնված Ի. Կարպենկո-Կարի «Բեզտալաննա» պիեսի վրա
Պեչերսկի նոր դրամատիկական թատրոն՝ Անդրեյ Բելուսի թատերական արհեստանոցի հետ միասին խմբագրել
- 2010, «Երջանկություն»՝ հիմնված Ա. Պլատոնովի «Պոտուդան գետը» պատմվածքի վրա
Կիևի ակադեմիական երիտասարդական թատրոն խմբագրել
- 2008, Ի. Վիլկվիստի «Գելվերի գիշերը» պիեսի հիման վրա բեմադրված «Սոզը»
- 2013, Է. Շմիթի պիեսի հիման վրա «Առեղծվածային վարիացիաներ»
- 2014, Ֆ. Շիլլերի պիեսի հիման վրա հիմնված «Խորամանկություն և սեր»
- 2014, «Ջերմություն»՝ հիմնված Ի. Բունինի «Նատալի» և «Միտյայի սերը» պատմվածքների վրա[5]
- 2015, Ի.Կարպենկո-Կարիի «Բեզտալաննա» պիեսի հիման վրա «Կախարդվածը»։
- 2015, «Մեկձեռքանին» Մ. Մակդոնախի «Մեկձեռքանին Սպոկանից» պիեսի հիման վրա
- 2016, «Վայ խելքից»՝ Ա. Գրիբոեդովի կատակերգության հիման վրա[6]
- 2017, «Գագարինը և Բարսելոնան» Ե.Վինիչուկի, Գ.Գորովոյի, Լ.Դերեշի, Ս.Ժադանի, Է.Կոնոնենկոյի պատմվածքների հիման վրա (նախագիծ «ՊՐՈ-ԶԱ-Թատրոն», համալսարանական ռեժիսուրայի դասընթացի ներկայացում Ա. Բելուսի ղեկավարությամբ)
- 2017, «Արևի Քաղաքը», Գ. Իբսենի պիեսի մոտիվներով
- 2018, «Որտե՞ղ գնալ»՝ հիմնված Ա. Չեխովի պատմվածքների հիման վրա
- 2018, «100 տարի Երիտասարդ!» Ա. Բելոուս
- 2018, «Homo Ferus կամ սրիկա-Սեր!» Ի. Կարպենկո-Կարոգոյի «Հարյուր հազար» և «Բիդդի» պիեսների հիման վրա
- 2019, «Բարի գալուստ դժոխք» Վ. Զուեվայի «Մայրիկներ» պիեսի հիման վրա
- 2019, «Ամառային գիշերվա քուն» Վ. Շեքսպիր
- 2020, «Վերարկու», Ն. Գոգոլ
- 2023, «Այրվող գաղտնիքը», Ս. Ցվեյգ
- 2023, "Գարվի Նապաստակը" Մերի Չեյզ
Փառատոններ խմբագրել
- «Սլավոնական հանդիպումներ» ք. Գոմել, ( «Զվարճացեք! ամեն ինչ լավ է!?»). (2004)
- «Տերնոպոլյան թատրոնի երեկոներ» ք.Տերնոպոլ, ( «Կինը ավազներում»). (2005)
- «Էթնո-դիա-ոլորտ» ք. Մուկաչեվո, ( «Սիրանո դե Բերժերակ»). (2006)
- «Մ. Արտ կապ» ք. Մոգիլիեվ, ( «Սիրանո դե Բերժերակ»). (2007)
- «Տավրիայի Մելպոմենե» ք. Խերսոն, ( «Կախարդուհին»). (2007)
- «Տավրիայի Մելպոմենե» ք. Խերսոն, ( «Գողացված երջանկություն»). (2008)
- «Մ. Արտ կապ» ք. Մոգիլիեվ, ( «Սրիկաներ»). (2009)
- «Գոգոլֆեստ» ք. Կիև, ( «Սրիկաներ»). (2009)
- «Միջազգային Պլատոնովյան փառատոն» ք. Վարոնեժ, ( «Երջանկություն»). (2012)
- «Ոսկե ասպետ» միջազգային կինոֆորում, ք. Մոսկվա, ( «Խորհրդավոր տատանումներ»). (2013)
- 45-րդ համաուկրաինական տոն «ՍԵՊՏԵՄԲԵՐԻ ԳԵՄՍ-2015»,ք. Կրոպովինցկի ( «Հմայված»). (2015)
- ХХIV Միջազգային փառատոն «Սլավոնական հանդիպումներ», ք. Չերնիգով («Հմայված»). (2016)
- Կատարողական արվեստի փառատոն Ֆրանկովսկում «Թատրոնի ժամը», ( «Խորհրդավոր տատանումներ»). (2016)
- «ՉԵԽՈՖԵՍՏ» համաուկրաինական թատերական փառատոն., ք. Սումմի ( «Խորհրդավոր տատանումներ»). (Անվանակարգ-լավագույն մենախոսություն «Բացահայտման պահ»)(2016)
- Х թատրոնային փառատոն «Դասականն այսօր», ք. Դնեպր, ( «Ջերմություն»). (Հաղթող «Անբասիր դերասանական անսամբլի համար» անվանակարգում) (2016)
- XIII Միջազգային թատրոնային փառատոն «Տավրիայի Մելպոմենե» ք. Խերսոն, ( «մեկձեռքանին»), Անվանակարգեր։ «Լավագույն ներկացում», «լավագույն ռեժիսուրա», «Լավագույն տղամարդու կերպար» (Ս. Բոկլան) (2016)
- XII Մարիա Զանկովեցկու անվան միջազգային թատրոնային կանացի ստեղծագործության փառատոն, ք. Նեժին, ( «մեկձեռքանի») (2016)
- XIII Մարիա Զանկովեցկու անվան միջազգային թատրոնային կանացի ստեղծագործության փառատոն, ք. Նեժին, ( «Գողացված երջանկություն») (2016)
Կինեմատոգրաֆիա խմբագրել
- 1995, Հոգու բնապատկերը խոստովանությունից հետո - Գրիգորի Սկովորոդա
- 2001, Բուրժուայի ծննդյան օրը - դրվագ
- 2001, Անօթևան տիկին - դեղատան աշխատող
- 2003, Մամայ- Մամայ
- 2004, Գողացված երջանկություն — դրվագ
- 2009, Մուխտարայի վերադարձը -6 (7-րդ սերիա «Լեռնագնաց») — Հոգեկանի եղբայրը
- 2013, Կանացի բժիշկ-2 (57-րդ սերիա «Հասկանալ, ներել») — Դմիտրիյ Նիկիտին, Մաշայի ամուսինը
- 2013, Ուղեցույց — գեներալ
- 2014, Ադամանդե խաչը — Ռոտենբերգ
- 2015, Ոսկերիչների կլան (սերիալ) — Կիրիլլ
- 2016, Հարցրեք աշնանից (սերիալ) — Օլեգ, պրոդյուսեր
Խոստովանություն և պարգևներ խմբագրել
- 2003 թվական
- «Կիևի պեկտորալ» մրցանակի դափնեկիր «Լավագույն ռեժիսորական դեբյուտ» անվանակարգում ( պիես «Զվարճացեք! ամեն ինչ լավ է!?»)
- «Կիևի պեկտորալ» մրցանակի դափնեկիր «Լավագույն ներկայացում կամերային (փոքր) բեմում» անվանակարգում ( պիես«Կինը ավազներում»)
- 2004 թվական
- «Ստարտ» երիտասարդ արվեստագետների մրցույթի դափնեկիր. («Զվարճացեք! ամեն ինչ լավ է!?»)
- Ժամանակակից արվեստի բիենալեի դափնեկիր («Գողացված երջանկություն»)
- օգոստոսի 18, Ալեքսանդր Դովժենկոյի անվան Ուկրաինայի պետական մրցանակի դափնեկիր՝ «Մամաի» լիամետրաժ գեղարվեստական ֆիլմի ստեղծման գործում ունեցած ակնառու ստեղծագործական ավանդի համար՝ ռեժիսոր Օլես Սանինի, օպերատոր Սերգեյ Միխալչուկի, կոմպոզիտոր Ալլա Զագալկևիչի և դերասանուհի Վիկտորիա Սպեսիվցեվայի հետ
- 2010 թվական
- «Կիևի պեկտորալ» մրցանակի դափնեկիր «Լավագույն ներկայացում կամերային (փոքր) բեմում» անվանակարգում ( պիես «Երջանկություն»)
- «Կիևի պեկտորալ» մրցանակի հավակնորդ «Լավագույն ռեժիսորական աշխատանք» անվանակարգում («Երջանկություն» պիես)
- 2013 թվական, անվան մրցանակի դափնեկիր. Սերգեյ Դանչենկո
- 2014 թվական
- Ուկրաինայի վաստակավոր արտիստ
- Ըստ ուկրաինական թատերական լրագրողների («Շաբաթվա հայելի» շաբաթաթերթ) նա ընդգրկվել է ուկրաինացի ամենաազդեցիկ թատերական ռեժիսորների TOP 10-ում[7]։
- 2019 թվական, Նիկոլայ Սադովսկի անվան մրցանակի դափնեկիր.
- 2020 թվական, Պատվո շքանշան III աստիճանի[8]
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Указ президента Украины № 920/2004 «Про присудження Державної премії України імені Олександра Довженка 2004 року» Արխիվացված 2017-11-17 Wayback Machine (укр.)
- ↑ Указ президента Украины № 676/2014 Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Незалежності України Արխիվացված 2014-08-25 Wayback Machine(укр.)
- ↑ «Киевский Академический театр драмы и комедии на левом берегу Днепра». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ սեպտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2009 թ․ ապրիլի 8-ին.
- ↑ «Сегодня на киевской сцене - премьера спектакля «Лолита»». Արխիվացված օրիգինալից 2019 թ․ օգոստոսի 9-ին. Վերցված է 2019 թ․ օգոստոսի 9-ին.
- ↑ Дмитрий КОВАЛЬЧУК (2014 թ․ նոյեմբերի 27). «Основной инстинкт Молодого» (ռուսերեն). Cultprostir. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 30-ին.
- ↑ Олег ВЕРГЕЛИС (2016 թ․ նոյեմբերի 19). «Мильон терзаний» (ռուսերեն). Зеркало недели. Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 21-ին. Վերցված է 2016 թ․ դեկտեմբերի 3-ին.
- ↑ Олег ВЕРГЕЛИС (2014 թ․ սեպտեմբերի 19). «Все наши. ТОП-10 самых влиятельных украинских театральных режиссёров» (ռուսերեն). Зеркало недели. Արխիվացված օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 28-ին. Վերցված է 2014 թ․ օգոստոսի 25-ին.
- ↑ «Указ Президента України № 254/2020 від 27 червня 2020 року «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Конституції України»». Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2020 թ․ հունիսի 27-ին.