Ամուրյան վագր
| Այս հոդվածը կարող է վիքիֆիկացման կարիք ունենալ Վիքիպեդիայի որակի չափանիշներին համապատասխանելու համար։ Դուք կարող եք օգնել հոդվածի բարելավմանը՝ ավելացնելով համապատասխան ներքին հղումներ և շտկելով բաժինների դասավորությունը, ինչպես նաև վիքիչափանիշներին համապատասխան այլ գործողություններ կատարելով։ |
Հյուսիսային Սիբիրյան վագրԽմբագրել
Հյուսիսային Ամուրյան վագրԽմբագրել
| Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
| Հյուսիսային Սիբիրյան վագր Ամուրյան վագր | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||||||
| Panthera Tigris Altaica
Temminck, 1844
|
||||||||||||||
| Հատուկ պահպանություն | ||||||||||||||
| Արեալ | ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
Տարածվածություն | ||||||||||||||
|
Հյուսիսային Ամուրյան վագր, Հյուսիսային Սիբիրյան վագր (լատ.՝ Panthera Tigris Altaica),Խմբագրել
կատվազգիների ընտանիքի Ամենամեծ, ամենածանրաքաշ և ամենախոշոր կատվազգին է։ Հյուսիսային Հանդիսանում են Աշխարհի համար 1 Ամենամեծ, ամենածանրաքաշ և ամենախոշոր վայրի կատվազգի (վայրի կատու) գիշատիչները կատվազգիների ընտանիքի, նրանք (ամուրյան վագրերը ) ունեն 100%―անոց մեկ կենդանու գեներ, գենոտիպ, բջիջներ, քրոմոսոմներ, որոնք խառնուրդ չեն։ Համարվում է վագրերի փոքրաթիվ թվաքանակ ունեցող ենթատեսակ, միակ Ռուսաստանաբնակ վագրը, Ամենահյուսիսաբնակ վագրը։ Ներառված է Ռուսաստանի Կարմիր գրքում։
Նկարագիր―Արտաքին Բնութագիր, ֆիզիկական հատկանիշներԽմբագրել
Արու Ամուրյան վագրի մարմնի ընդհանուր երկարությունը պոչով 3,6―5,8 մետր է, էգերը ավելի փոքր են։ Չափահաս արու Սիբիրյան վագրերի միջին Զանգվածը 320―380 կգ է։ Շատ մեծ և Ահռելի վիթխարի խոշորագույն չափերի Չափահաս կամ Տարեց Արու Սիբիրյան վագրերի միջին առավելագույն զանգվածը հասնում է մինչև 460―500 կիլոգրամ առանձին դեպքերում մինչև 530 կիլոգրամ։ Ամուրյան վագրի մորթին ավելի հաստ է և վառ գունավորմամբ, քան այն վագրերինը, որոնք ապրում են տաք վայրերում։ Ամռանը մորթու գույնը կարմրանարնջագույն է, իսկ ձմռանը՝ նարնջագույն, փորի հատվածը սպիտակ է։ Փորի մասում ունի 6―8 սմ հաստությամբ ճարպային շերտ, որը պաշտպանում է ցրտից։
Տարածումը և բնական միջավայրըԽմբագրել
Տարածված է Հարավ-արևելյան Ռուսաստանում՝ Ամուր գետի շրջակայքում։ Ապրում են մշտադալար, արևադարձային անտառներում, բրձրահասակ խոտածածկ տարածքներում և այլուր։
ՎարքըԽմբագրել
Ամուրյան վագրը շատ ակտիվ է գիշերը։ Արուները վարում են միայնակ կյանք, հազվադեպ են հանդիպում խմբերով։ Սիրում են լողալ։
ՍննդակարգըԽմբագրել
Մանր կենդանիներին նա սատկացնում է խեղդելով, իսկ խոշոր կենդանիներին սկզբում տապալում է գետնին, որից հետո միայն սպանում է՝ կոտրելով վզի ողերը։ Սովորաբար վագրն իր զոհին քարշ է տալիս ջրի մոտ, իսկ քնելուց առաջ թաքցնում է մնացորդները։ Վագրը ուտում է պառկած՝ թաթերով զոհին պահած։ Սննդակարգը հիմնականում բաղկացած է խոշոր և մանր եղջերավորներից, վարազներից և լուսաններից, չեն հրաժարվում նաև ձկներից, գորտերից, թռչուններից և մկներից։
ԲազմացումըԽմբագրել
Ամուրյան վագրի հղիությունը տևում է 120―200 օր, որից հետո ծնում է 2―5 ձագ,միջին հաշվով 3―4 ձագ, ամենաշատը կամ առավելագույնը երբեմն շատ քիչ դեպքերում 6―7 ձագ։ Նորածին Ձագերը ծնվելու պահին զանգվածը կշռում են, 1000―5000 գրամ, նորածին արուները միջինը 2000―3600 գրամ, նորածին էգերը նորածին արուների քաշի 50―75 տոկոսը ծնվելու պահին։ Աչքերը բացում են 6―8 օր հետո։ Հիմնականում մայրն է հոգ տանում ձագերի մասին՝ մինչև 4 տարի։ Կյանքի 5-6-րդ ամսում ձագերը մասնակցում են որսին, 3 ամսականում ձագ արու ամուրյան վագրերի քաշը կազմում 10―20 կգ է, 2 տարեկանում արու Հյուսիսային Ամուրյան վագրերի զանգվածը հասնում է 80―100 կիլոգրամ։ Էգերը սեռահասուն են դառնում կյանքի 3―5 տարում (3―5 տարեկանում), իսկ արուները՝ 4―5 տարեկանում։