Ալիո Միրցխուլավա
Ալիո Միրցխուլավա (վրաց.՝ ალიო მირცხულავა, ապրիլի 28, 1903, Q28132228?, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - հոկտեմբերի 16, 1971[1], Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), վրացի գրող, հասարակական գործիչ։ Վրաց-խորհրդային պոեզիայի հիմնադիրներից։
Ալիո Միրցխուլավա ალიო მირცხულავა | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | ապրիլի 28, 1903 |
| Ծննդավայր | Q28132228?, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | հոկտեմբերի 16, 1971[1] (68 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
| Գերեզման | Դիդուբեի պանթեոն |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ և հասարակական գործիչ |
| Լեզու | վրացերեն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն, .svg){kind=small} Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն և  ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Թբիլիսիի պետական համալսարան |
| Պարգևներ |    և  |
| Ամուսին | Q28132231? |
Կենսագրություն
խմբագրել1923-1927 թվականներին սովորել է Բրյուսովի անվան գրական-գեղարվեստական ինստիտուտում, այնուհետև՝ Մոսկվայի կոմունիստական ժուռնալիստիկայի ինստիտուտում։ 1931-1932 թվականներին վրաց պարբերական մամուլում տպագրվել են նրա «Լենին», «Ռիկշա» քայլերգերը և այլ բանաստեղծություններ, որոնք հռչակել են հեղինակի անունը։ Եղել է Վրաստանի գրողների միության առաջին քարտուղարը[2]։
Թաղված է Դիդուբեի պանթեոնում։
Պարգևներ
խմբագրել- Լենինի շքանշան
- Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշան
- Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Мирцхулава Алио Андреевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Սրտի ձայն, Վրաց բանաստեղծները Հայաստանին և հայերին, Երևան-Թբիլիսի, «Հայաստան» և «Սաբճոթա Սաքարթվելո» հրատարակչություններ, 1970
Գրականություն
խմբագրել- ზ. ბაბუნაშვილი, თ. ნოზაძე, „მამულიშვილთა სავანე“, თბ., 1994