Ալեքսանդր Մենակեր
Ալեքսանդր Սեմյոնովիչ Մենակեր (ռուս.՝ Александр Семёнович Менакер, ապրիլի 8, 1913, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն - մարտի 6, 1982, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային դերասան, էստրադայի արտիստ, ռեժիսոր, «Միրոնովա և Մենակեր» դուետի մասնակից, ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ (1978)։
Ալեքսանդր Մենակեր | |
---|---|
Ծնվել է | ապրիլի 8, 1913 |
Ծննդավայր | Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | մարտի 6, 1982 (68 տարեկան) |
Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
Գերեզման | Դոնսկոե գերեզմանատուն |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ |
Մասնագիտություն | դերասան |
Ամուսին(ներ) | Մարիա Միրոնովա |
Երեխա(ներ) | Kirill Laskari? և Անդրեյ Միրոնով |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Դերասան Անդրեյ Միրոնովի և բալետմայստեր Կիրիլ Լասկարիի հայրն է։
Կենսագրություն խմբագրել
Ալեքսանդր Մենակերը ծնվել է 1913 թվականի ապրիլի 8-ին Սանկտ Պետերբուրգի Գոնչարնայա փողոց, 13 հասցեում[1], Սանկտ Պետերբուրգի Կայսերական համալսարանի շրջանավարտ, փաստաբան Սեմյոն Իսակովիչ (Իցկովիչ) Մենակերի (1890-1974)[2] և Աննա Իոսիֆովնա Մենակերի (օրիորդական ազգանունը՝ Կաց, 1888-1967) ընտանիքում, որոնք ծնունդով եղել են Վիլնայից[3][4]։ Հայրական պապը՝ Վիլնայից քաղքենի Իցիկ Շիմելևիչ Մենակերը (1838-1902 թվականից հետո), եղել է ատաղձագործ, ունեցել է կահույքի և ատաղձագործական արհեստանոց[5][6], ապրել է Ֆոնտանկա, 83 հասցեում[7][8]։
Ալեքսանդր Մենակերի հայրը եղել է Սիբիրյան բորսայի ֆոնդային մասնաճյուղի իսկական անդամ (1913) և զբաղվել է բորսայական գործառնություններով Սանկտ Պետերբուրգի բորսայում։ 1912 թվականից ունեցել է վաճառականական կարգավիճակ (մինչև 1914 թվականը՝ 1-ին գիլդիայի վաճառական), 1914 թվականին բնակվել է Բոլշոյ պրոսպեկտ, 102 հասցեում[9]։ 1920-1930-ական թվականներին հայրն աշխատել է որպես իրավաբան, «Կուստրարիկրեդիտի» լիազոր[10], այնուհետև՝ «Պրոմկրեդիտի» դրամարկղի վարիչ[11]։
1928 թվականին Ալեքսանդր Մենակերն աշխատել է որպես երաժշտական ձևավորող «Ժիվայա գազետա»-ում[12]։ 1929 թվականին ընդունվել Է Դրամատիկական մեծ թատրոնին կից 1-ին գեղարվեստական ստուդիայի դերասանական բաժին, 1930 թվականին տեղափոխվել Բեմական արվեստների տեխնիկումի ռեժիսորական ֆակուլտետ։
1932 թվականից աշխատել է Երաժշտության, էստրադայի և կրկեսի պետական միավորումում և Լենգորէստրադայում՝ կատարելով երաժշտական պարոդիաներ և ֆելիետոններ։ 1933-1934 թվականներին հանդես է եկել Լենինգրադիմյուզիք-հոլում որպես դերասան և ռեժիսոր։ 1935 թվականից եղել Է Խարկովի Կարմիր բանակի տան Ջազ թատրոնի գեղարվեստական ղեկավարը։
1936-1938 թվականներին Ալեքսանդր Մենակերը կրկին հանդես է եկել Լենինգրադի մյուզիք-հոլում դերասանուհի Եվգենիա Միխայլովնա Ֆիշի (ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Վիտալի Պոլցեյմակոյի կինը) հետ դուետով։
1939 թվականին դարձել Է Մոսկվայի էստրադայի և մանրապատումների թատրոնի արտիստ (եղել է Լենինգրադի էստրադայի և մանրապատումների թատրոնի կազմում), որտեղ առաջին անգամ հանդես է եկել երաժշտական հումորեսկներով՝ Մարիա Միրոնովայի հետ դուետով։
1942 թվականին եղել է «Вот и хорошо!» հակաֆաշիստական ծրագրի բեմադրիչը, «Աղոթե՛ք նրա համար» (ռուս.՝ «Молитесь за него!») երաժշտական ֆելիետոնի հեղինակը և կատարողը, «Москвичи-земляки» ծրագրի ռեժիսորներից մեկը (1942)։
1948 թվականին թատրոնի փակումից հետո «Միրոնովա և Մենակեր» դուետն սկսել է ինքնուրույն ելույթ ունենալ։ Նրանց առաջին գործերից էին «Մոսկովյան հանդիպումներ» և «Ծանոթ դիմանկարներ» համարները։ Նրանք մասնակցել են նաև «Էրմիտաժ» թատրոնի՝ Վլադիմիր Դուխովնիկովի և Մորիս Սլոբոդսկու «Ահա գալիս է շոգենավը» (ռուս.՝ «Вот идёт пароход», 1954) ծրագրին։ 1954 թվականից դուետը ելույթ է ունեցել Մոսկվայի էստրադայի թատրոնում։ Տնօրենն ու գեղարվեստական ղեկավարը եղել է Մենակերը, իսկ ծրագիրը ներառել է «Մեր տանը» ռուս.՝ «В нашем доме») համերգ-ներկայացումը, «Խոսող նամակներ» (ռուս.՝ «Говорящие письма») և «Ընտանեկան գործեր» (ռուս.՝ «Дела семейные») ներկայացումները (1954), որի համար հիմք է ծառայել Բորիս Լասկինի «Լսվում է ամուսնալուծության գործը» (ռուս.՝ «Слушается дело о разводе») պիեսը։
1968 թվականի դեկտեմբերին Մենակերը տարել սրտամկանի առաջին ինֆարկտը, որի պատճառով Անդրեյ Միրոնովի և Տատյանա Եգորովայի դեկտեմբերի 15-ին նախատեսված հարսանիքը տեղի չի ունեցել։ Հետագայում ևս մեկ ինֆարկտ է տարել։
Ալեքսանդր Մենակերը հանկարծամահ է եղել 1982 թվականի մարտի 6-ին սրտի կանգից։ Թաղված է Մոսկվայի Դոնսկոյ գերեզմանատանը, թիվ 3 տեղամասում, Մարիա Միրոնովայի ծնողների հետ նույն գերեզմանում[13]։
Ընտանիք խմբագրել
- Առաջին կինը՝ Իրինա Վլադիմիրովնա Լասկարին (օրիորդական ազգանունը՝ Լիպսկերովա, 1909-1971), Թբիլիսիի օպերային թատրոնի բալերինա,
- Երկրորդ կինը՝ Մարիա Միրոնովա (1911-1997), դերասանուհի, ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ (1991),
- Որդին՝ Անդրեյ Ալեքսանդրովիչ Միրոնով (1941-1987), դերասան, ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1980),
- Թոռնուհի՝ Մարիա Անդրեևնա Միրոնովա (ծնվ.՝ 1973), դերասանուհի, Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (2020),
- Ծոռ՝ Անդրեյ Իգորևիչ Ուդալով (Միրոնով) (ծնվ.՝ 1992), Ե․ Վախթանգովի անվան թատրոնի դերասան,
- Թոռնուհի՝ Մարիա Անդրեևնա Միրոնովա (ծնվ.՝ 1973), դերասանուհի, Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (2020),
- Որդին՝ Անդրեյ Ալեքսանդրովիչ Միրոնով (1941-1987), դերասան, ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1980),
- Զարմիկ՝ Իսահակ Միխայլովիչ Մենակեր (1905-1978), ռեժիսոր Լեոնիդ Մենակերի հայրը (1929-2012),
- Զարմիկներ՝ Ալեքսանդր Արկադևիչ Բելինսկի (1928-2014)[16][17], Սանկտ Պետերբուրգի երաժշտական կոմեդիայի թատրոնի գլխավոր ռեժիսոր, Ռուսաստանի Դաշնության ժողովրդական արտիստ (1999) և մանկագիր Գեորգի Յուրմին (1923-2007)։
Ֆիլմագրություն խմբագրել
- 1954 – Ուրախ աստղեր (ռուս.՝ Весёлые звёзды)
- 1963 – Կարճ պատմություններ (ռուս.՝ Короткие истории) – պանի Քրիստինայի ամուսինը
- 1966 – Ռուսական անտառի հեքիաթները (ռուս.՝ Сказки русского леса) – տաքսու ուղևոր
- 1969 – Առևանգում (ռուս.՝ Похищение) – արտիստ Մենակեր
- 1978 – Տղամարդ և կանայք (ռուս.՝ Мужчина и женщины, ֆիլմ-ներկայացում) – Անանիա Սեմյոնովիչ Գարունսկի (գլխավոր դեր)[18]
Մուլտֆիլմերի հնչյունավորում խմբագրել
- 1966 – Չար խորթ մոր մասին (ռուս.՝ Про злую мачеху) – Սիդոր Սիդորովիչ
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Весь Петербург (1912): Адрес С. И. Менакера в 1912 году: Гончарная улица, 13.
- ↑ Ընտանիքի մասին տվյալները ներկայացված են հրեական տոհմաբանության JewishGen.org կայքում։ Սեմյոն Մենակերի ծննդյան ամսաթիվը նշվում է 1889 թվականի հուլիսի 21-ին (հին տոմարով), ծննդյան անունը՝ Սեմյոն Ակիվա Իցկովիչ Մենակեր։ Ծնողներն են եղել Իցիկ Շիմելևիչ Մենակերը (1838) և Խանա Հինդա Մենակերը (1862)։ Դա եղել է հոր երկրորդ ամուսնություն։
- ↑ Надгробный памятник родителей на Преображенском еврейском кладбище
- ↑ «Родословное древо семьи Менакер». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 13-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 3-ին.
- ↑ Весь Петербург (1902)
- ↑ Весь Петербург
- ↑ Весь Петербург (1894)
- ↑ Весь Петербург (1895): В книжках-календарях Санкт-Петербурга на разные годы имя также записывается как Ицик Шмуйлович, Ицка Шемелевич и Ицкель Шлёмович Менакер.
- ↑ Весь Петербург на 1914 год: Здесь же указана Анна Иосифовна Менакер, жена купца 1-й гильдии.
- ↑ Весь Петроград (1924)
- ↑ Весь Ленинград (1930)
- ↑ МИРОНОВА и МЕНАКЕР // Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая российская энциклопедия, 2004—2017.
- ↑ «Могилы знаменитостей».
- ↑ «КРУПНЫЙ ПЛАН: Кира Ласкари, директор департамента маркетинга и департамента промо телеканала «Пятница!»: «Я больше не верю в рекламные агентства. В России, по крайней мере»». AdIndex.ru. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 9-ին.
- ↑ 15,0 15,1 Рейтинг молодых медиаменеджеров России // Коммерсантъ. — 2014-01-07.
- ↑ М. Миронова и А. Менакер. До и после Андрюши…
- ↑ Любимое детище Аркадия Райкина отметило 70-летие
- ↑ Менакер на kino-teatr.ru
Գրականություն խմբագրել
- …В своём репертуаре / Мария Миронова, Александр Менакер; Б. М. Поюровский. — М: ГЦТМ им. А. А. Бахрушина, 2011. — 498 с. — (Бахрушинская серия). — 3000 экз. — ISBN 978-5-901977-32-3
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Биография Мироновой и Менакера в Энциклопедическом словаре
- Музей-квартира актёрской семьи М. В., А. А. Мироновых и А. С. Менакера
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալեքսանդր Մենակեր» հոդվածին։ |