Ալեքսանդր Վիլենովիչ Բրունկո (ռուս.՝ Александр Виленович Брунько, օգոստոսի 7, 1947(1947-08-07), Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - 2006, Նովոշախտինսկ, Ռոստովի մարզ, Ռուսաստան), ռուս գրող, «Զաոզյոռնայա շկոլա» բանաստեղծական խմբի հիմնադիրներից մեկը։

Ալեքսանդր Բրունկո
ռուս.՝ Александр Виленович Брунько
Ծննդյան անունռուս.՝ Александр Виленович Брунько
Ծնվել էօգոստոսի 7, 1947(1947-08-07)
ԾննդավայրԿիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Վախճանվել է2006
Վախճանի վայրՆովոշախտինսկ, Ռոստովի մարզ, Ռուսաստան
ԳերեզմանՆովոշախտինսկ
Մասնագիտությունգրող և բանաստեղծ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան

Կենսագրություն

խմբագրել

Ալեքսանդր Բրունկոն ծնվել է 1947 թվականի օգոստոսի 7-ին Կիևում՝ զինվորականի ընտանիքում։ Հայրը՝ Վիլեն Ալեքսանդրովիչ Բրուբկոն, եղել է նախկին օդաչու, ավարտել է Կուսակցական բարձրագույն դպրոցը, աշխատել որպես լրագրող, եղել Հյուսիսային Կովկասի «Տնտեսական թերթի» հատուկ թղթակիցը[1]։ Հոր աշխատանքի բերումով շրջագայել են ամբողջ երկրով, ապրել Անդրկարպատում, Ուժգորոդում, Սանկտ Պետերբուրգում, Սախալինում, Վլադիվոստոկում։

Դոնի Ռոստով տեղափոխվել են, երբ Բրունկոն սովորում էր 9-րդ դասարանում։ Ընդուվել է Ռոստովի պետական համալսարանի լրագրությա բաժին և առաջին կուրսից անցել զինվորական ծառայության, որն անցել է Բելառուսում։ Բանակից հետո վերականգնվել է համալսարանում, սակայն չի ավարտել այն։ 1975-1976 թվականներին Ալեքսանդր Բրունկոն ապրել է Նախոդկայում, այնուհետև՝ Մագադանում։

1980-ականների սկզբին Բրունկոյի «Սկսկիր նորից», «Համերգ փայտակոչերի վրա» ձեռագիր հավաքածուները ձեռքից ձեռք են անցել Ռոստովում։

Եղել է «Զաօզեռնայա շկոլա» բանաստեղծական խմբի հիմնադիրներից (Գենադի Ժուկով, Վիտալի Կալաշնիկով, Իգոր Բոնդարևսկի, Վլադիմիր Երշով, Ալեքսանդր Բրունկո)[2]։

Բանաստեղծությունները հրատարակել է «Դոն» և «Դետի Ռա» ամսագրերում[3]։

Բնակվելով Դոնի Ռոստովում՝ կորցրած անձնագրի փոխարեն ներկայացրել է «Դոն» գրական ամսագրի մաշված համարը, որտեղ նրա բանաստեղծությունների ընտրանին ուղեկցվում էր հեղինակի լուսանկարով:Արդյունքում դատապարտվել է «անձնագրային ռեժիմի խախտման համար» և տարվել Բոգատյանովյան բանտ[4]։ Ազատությունից հետո հրատարակել է «Ծերացած սեր» բանաստեղծությունների գիրքը[5]։ 1980-ական թվականների վերջում Ռոստովի հայտնի «Դերասանի տանը» սենյակ է զբաղեցրել։

1989 թվականին ռեժիսոր Ալեքսանդր Ռաստորգուևը Дон-ТР հեռուստաընկերությամբվրա Ալեքսանդր Բրունկոյի մասին նկարահանել է «Սևագրություն» փաստագրական ֆիլմը[6]։ Ֆիլմը խիստ քննադատության է արժանացել հեռուստատեսային ստուդիայի ղեկավարության կողմից[6]։

1997 թվականին Ալեքսանդր Բրունկոյի մասին նկարահանվել է «Ծանծաղուտներ-բանաստեղծ» վավերագրական ֆիլմը (ռեժիսոր՝ Սվետլանա Ստասենկո)։

Ալեքսանդր Բրունկոն ապրել և աշխատել է Դոնի Ռոստովում։ Վերջին անգամ նրան Դոնի Ռոստովում տեսել են 2006 թվականին։

Մահացել է 2006 թվականին Նովոշախտինսկում[7]։ Թաղված է Բուգուլտաևյան գերեզմանատանը[7]։

Ալեքսանդր Վիլենովիչի Բրունկոյի արխիվը պահպանել է բանաստեղծուհի Տատյանա Կրեշչենսկայան[8]։

  • Брунько А. В. Поседевшая любовь. - Ростов-на-Дону: Ростовское издательство, 1990. - 124 с.

Ժողովածուներ

խմբագրել
  • Граждане ночи. Неизвестная Россия. В 2 кн. Сост. О. Чугай - М.: Вся Москва, 1990. - 384 с.

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Бражкина А. Новые сведения о Саше Брунько // Неофициальный Ростов 1980-1990. - 2009. - 9 мая.
  2. Сафронова Е. Братство «бессмертных» // Литературные известия. - 2010. - № 38. - С. 7-8.
  3. Александр Брунько. Что же видишь ты, странник? // Дети Ра. - 2006. - № 9.
  4. Брунько А. В. Поседевшая любовь. - Ростов-на-Дону: Ростовское издательство, 1990. - 124 с.
  5. Белозор, Максим Алексеевич Волшебная страна. - СПб: Красный матрос, 1999. - 158 с. - ISBN 5-7187-0358-2.
  6. 6,0 6,1 Пилипенко Г. Александр Брунько: «Черновик» // www.rostovnews.net. - 2013. - 7 авг./
  7. 7,0 7,1 Ершов В. Шмотки Брунька(չաշխատող հղում) // /www.poezia.ru. - 2010. - 24 мая.
  8. Бражкина А. Заявление Саши Брунько в КГБ с просьбой о выезде из страны // Неизвестный Ростов. - 2009. - 13 июня.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել